Dit waren de verkiezingen van de laatste kans
Jong bloed voor de nieuwe Moslimexecutieve

De verkiezingen voor de Moslimraad van vorige zondag waren geen onverdeeld succes. Met maar 45.000 uitgebrachte stemmen en een oververtegenwoordiging van Turkse verkozenen ten opzichte van de veel grotere Marokkaanse bevolking, rijzen nu al vragen over de representativiteit van het orgaan. En in Brussel was de verdeeldheid onder de vele kandidaten zo groot dat niemand een overtuigende score haalde. Maar er is ook goed nieuws: vanuit Vlaanderen treedt een nieuwe generatie aan die wél kan rekenen op een duidelijk mandaat van hun achterban. ,,Onze ambitie? Zorgen dat de executieve doet wat ze moet doen.''



Hacer Düzgün, 29 jaar, Turkse origine Verkozen in Limburg met 3.640 stemmen



Aan de voet van een oude terril steekt de slanke minaret van de Grote Moskee van Maasmechelen uit boven de vroegere wijk van het mijnpersoneel. Hacer Düzgün wacht me op in de cafetaria boven de gebedsruimte. Tegen de wand hangt het portret van Kemal Atatürk. De vader van het seculiere Turkije, die kerk en staat scheidde, is aanwezig in alle moskeeën van de Diyanet, de Turkse overheidsdienst voor religieuze aangelegenheden. Ook in Limburg hebben de Turkse moslims zich goed georganiseerd voor de verkiezingen van de Moslimraad. Grote winnaar is hier de 29-jarige Hacer Düzgün. Ze haalde de meeste stemmen van het hele land, wat haar prompt tot Bekende Moslima promoveerde.

Hacer Düzgün is pas op haar tiende naar België verhuisd, in 1986, nadat haar vader tot islamleraar was benoemd in Maasmechelen. Met hulp van de 'hele lieve juf Anita' leerde ze vlot Nederlands op de lagere school, zodat ze de richting Latijnse kon starten, ,,waar ik al snel eerste van de klas was. Omdat mijn klasgenoten me bleven vragen stellen over de islam waar ik geen antwoord op had, heb ik beslist om godsdienstwetenschappen te studeren in Ankara. Nu geef ik islamles, in het Nederlands, want dat is de enige taal die al mijn leerlingen kennen. Ik geef les aan Turken, Marokkanen, Bosniërs, Afrikanen, noem maar op.''

Hacer heeft zelf beslist om op te komen voor de Moslimraad. ,,Ik heb destijds de opleiding tot islamleraar van de executieve gevolgd. Ik besefte meteen dat dit iets voor mij was. De executieve is het enige officiële overlegorgaan van moslims in België. Het is de plaats bij uitstek om de communicatie tussen moslims en niet-moslims in dit land te verbeteren. Ik weet dat de vorige executieve daarin gefaald heeft, maar uit die fouten moeten we leren.''

Ook Hacer Düzgün heeft haar achterban moeten overtuigen om zich te registreren en te stemmen. ,,We zijn een erkende godsdienst. We hebben recht op financiering'', heb ik overal gezegd, ,,maar daarvoor moeten we ons organiseren. Via de executieve kunnen we heel wat bereiken voor de gemeenschap. Het is nu of nooit. Ik ben optimist. Het kan alleen maar beter gaan dan de vorige keer.''

Volgens Hacer Düzgün zijn alle kandidaten in Limburg het erover eens dat ze op de allereerste plaats aan het imago van de executieve moeten werken. ,,Ons programma is eenvoudig: ervoor zorgen dat de executieve functioneert. Dat ze doet wat ze moet doen. Dat ze effectief een brug vormt tussen overheid en moslimgemeenschap.'' Over het gebrek aan representativiteit zegt ze: ,,We zijn broers en zusters in hetzelfde geloof. Onze culturele achtergrond is verschillend, maar we geloven in dezelfde God. De Moslimraad kan maar functioneren als ze voor alle moslims werkt. Op dat vlak zitten in Limburg alle verkozenen alvast op dezelfde lijn.''

Hacer Düzgün haalde het hoogste aantal stemmen, maar er zijn maar vijf vrouwen verkozen op 68 leden van de Raad. En onder de 174 kandidaten zaten maar tien vrouwen. ,,Vrouwen hebben het veel moeilijker om dit engagement te combineren met hun dagelijkse taken. Het is een zware taak. Ik ben twee maanden elke dag na school op campagne gegaan. Maar dat betekent niet dat de islam vrouwonvriendelijk is. Ik ben het bewijs van het tegendeel. De islam beschouwt man en vrouw als gelijkwaardig en mijn kiezers vonden mij geschikt om de islam te vertegenwoordigen. De raad moet een heterogene groep zijn, waarin ook vrouwen een plaats krijgen. Anderzijds mag het geslacht geen rol spelen. Het gaat erom dat ieder lid zich inzet voor de moslimgemeenschap.''

Ook Hacer gelooft dat een goed functionerende executieve het imago van de islam bij niet-moslims ten goede komt. ,,Ik probeer empathisch te denken. Als ik als Belg tv-beelden van aanslagen zag, zou ik misschien ook een negatief gevoel over de islam krijgen. Net daarom is het belangrijk dat een officieel orgaan zulke daden snel en duidelijk veroordeelt. Hetzelfde geldt voor geloofspunten. Wat met de hoofddoek, bijvoorbeeld? Het is niet aan ons om te zeggen hoe mensen individueel hun geloof moeten beleven. Maar we kunnen wel duidelijk aangeven wat de koran erover zegt.''

De 68 verkozenen van de Moslimraad zullen binnenkort onder elkaar de leden van de Moslimexecutieve, het uitvoerend orgaan, aanwijzen. Naher heeft ambitie. Met haar goede score sluit ze zelfs een rol als voorzitster niet uit. ,,Waarom niet? Ik ken de taal, ik ken mijn godsdienst en ik ben vertrouwd met beide culturen. Ik heb niet voor niets zo hard gewerkt. Ik wil een belangrijke rol in de executieve. Maar over de precieze taakverdeling zal de volledige raad zich moeten uitspreken.''