Na de machtstrijd: Jeremy Corbyn herverkozen als leider van Labour

[super ick]

Oh, van dat soort 'verdachtmakingen' als hierboven?

Behoorlijk achterbaks, idd.

Kennelijk is aangetrouwde familie hebben in Tel Aviv voor sommigen voldoende om iemand al af te serveren. Grappig hoe mensen vaak anderen snel racist, fasist noemen en discriminatie verwijten terwijl zij hun eigen onderbuik etaleren alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Overigens deel ik je standpunt over leiderschap. Als je de kikkers niet in de kruiwagen kunt houden moet je stoppen. Mocht het, zoals in het artikel gesuggereerd wordt, liggen aan een verrotte cultuur in de top dan moet je die saneren of minimaal in een serieuze poging daartoe de ramen open gooien.

[Revisor]

Kennelijk is aangetrouwde familie hebben in Tel Aviv voor sommigen voldoende om iemand al af te serveren. Grappig hoe mensen vaak anderen snel racist, fasist noemen en discriminatie verwijten terwijl zij hun eigen onderbuik etaleren alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Overigens deel ik je standpunt over leiderschap. Als je de kikkers niet in de kruiwagen kunt houden moet je stoppen. Mocht het, zoals in het artikel gesuggereerd wordt, liggen aan een verrotte cultuur in de top dan moet je die saneren of minimaal in een serieuze poging daartoe de ramen open gooien.

Als je de link gelezen had dan had je kunnen weten dat de zionistenclub van Nederland CIDI dergelijke familierelaties noemt.

Waarom doet het CIDI dat? Ik denk niet dat ze dat doen om Keith Starmer af te serveren.

Je probeert Interim af te serveren met onjuiste en onvolledige aannames dat weer leidt tot een verkeerde specuatie over Interim.

[The_Grand_Wazoo]

Als je de link gelezen had dan had je kunnen weten dat de zionistenclub van Nederland CIDI dergelijke familierelaties noemt.

Het enige wat we met zekerheid kunnen vaststellen is dat jij klakkeloos meegaat in het narratief van het CIDI. De vraag is, waarom doe je dat?

Het wekt op mij de indruk dat je probeert iemand af te serveren op basis van associatie?

Vervolgens: waarom hebben we het hier gvd weer over Israel, Joden en Palestijnen. Flikker toch op met die problematiek. Het gaat hier over de UK.

Het lijkt wel alsof er hier nog een ander narratief gevoed wordt: alle problemen, overal op deze wereld is terug te voeren op een stelletje perfide Joden; Brexit, irrelevant, de desastreuze toestand van de Britse onderklasse, komt allemaal door Tel Aviv.

Tjeezus.

[Salvatio]

In Amerika moeten Amerikaanse presidentskandidaten voor de joodse lobby hen plannen uiteenzetten. Degene met de meest gunstige plan voor Israel wordt door de Lobby bij hun achterban gepromoot. Paar jaar terug ook een topic over geopend maar kan die topic niet meer terug vinden;

https://www.amerika.nl/amerika/reisg...-israel-lobby/

https://www.digibron.nl/viewer/colle...10dfb4e743a724

Lode Vanoost

Bestaat de Israëlische lobby echt en hoe werkt ze?

Over de Israëlische lobby doen heel wat wilde verhalen de ronde. Maar bestaat ze echt en hoe werkt dat dan? Een undercover journalist van Al Jazeera infiltreert met een verborgen camera in het netwerk van Groot-Britannië en geeft de kijker een haarfijn beeld hoe de Israëlische overheid neporganisaties opricht om Israël te verdedigen en kritische burgers en politici te discrediteren of te muilkorven. Straf materiaal. Bekijk onderaan het artikel de vierdelige documentaire.

maandag 16 januari 2017 14:42

Spread the love

Dat Israël zwaar investeert in propaganda om het eigen imago in het buitenland op te poetsen, zal niemand verbazen. Israël is op dat vlak niet eens een uitzondering. Zowat alle grote landen doen het, ook in bevriende landen, ook in België. Wat de documentaire The Lobby van Al Jazeera zo uniek maakt is niet zozeer het feit zelf van wat er gebeurt, maar de sterkte van het bewijsmateriaal.

Zo kan de kijker onder meer meekijken bij een discussie tussen een pro-Palestijnse Britse dame tijdens een congres van Labour met een Labour-parlementslid die de organisatie Labour Friends of Israel leidt. Op de vraag hoe zij de toekomst ziet van de koloniale nederzettingen in een tweestatenoplossing blijft de dame aandringen op een antwoord. Even later dient het parlementslid een klacht in voor anti-semitisme tegen de dame.

Geld voor zogenaamd spontane burgerbewegingen

Uit de documentaire blijkt onder meer dat de ambassade mensen en geld inzet om zogenaamd spontane burgerbewegingen op te richten en te financieren. De undercoverjournalist krijgt het voorstel om voorzitter te worden van Young Labour Friends of Israel – een jongerenafdeling die nog niet bestaat. Samen bespreken zij ook hoe ze vijandig gezinde parlementsleden kunnen uitschakelen, eventueel met een of ander schandaal.

In 2016 werd Jeremy Corbyn zwaar aangevallen in de Britse media wegens anti-semitische incidenten in zijn partij, waar hij niet tegen zou optreden. Een en ander leidde tot een intern onderzoek dat alle beschuldigden volledig vrij sprak.

De Britse Israël-lobby heeft blijkbaar geen bezwaar tegen het creëeren van anti-semitische incidenten, ook al dreigen die de geloofwaardigheid van klachten tegen echt anti-semitisme in de maatschappij te delegitimeren.

Met Jeremy Corbyn heeft Labour voor het eerst in de geschiedenis een voorzitter met pro-Palestijnse standpunten. Israël ziet daarin een gevaar op korte termijn én op lange termijn. Nu worden immers de jongeren opgenomen in de partij die later parlementslid zullen worden.

Bovendien ziet Israël een zeer groot gevaar in de BDS-campagne (Boycott-Desinvest-Sanction). Die is in Groot-Brittannië ontstaan. Dat gevaar schuilt vooral in de politieke bewustwording die in de wereld aan het veranderen is dankzij de campagne. Alles wordt dus ingezet op het delegitimeren van BDS als ‘anti-semitisch’.

Er gebeurt nog veel meer in de documentaire. Om dat vast te stellen kan de lezer/kijker ze zelf hieronder volledig bekijken. Alles wat wordt gezegd is met Engelse ondertitels, wat de documentaire zeer toegankelijk maakt.

Nauwelijks aandacht in Britse media

Jeremy Corbyn heeft een onderzoek gevraagd. De Israëlische ambassadeur heeft zich voor de uitlatingen over Britse parlementsleden verontschuldigd maar blijft stellen dat dit een ‘betreurenswaardige actie van individuen’ was, zonder steun van de ambassade. Minister van buitenlandse zaken Boris Johnson – die in de documentaire een nuttige idioot wordt genoemd – verklaart ‘het incident’ als afgesloten, vermits de betrokkenen hun ontslag hebben gekregen.

De zaak krijgt nauwelijks aandacht in de Britse media. Men kan zich maar de vraag stellen hoe de Britse en internationale media hier zouden hebben op gereageerd als dit een initiatief was geweest van de Russische of de Iraanse ambassade…

Overzicht vierdelige documentaire

In de eerste aflevering maak je kennis met een zekere Shai Masot, een Joodse Israëli die voor de ambassade van zijn land in Groot-Brittannië een wel zeer specifieke vorm van politieke lobbying doet. Hij spant zich in om ‘spontane’ burgerbewegingen op te richten (zie schema hierboven). Daarbij zoekt hij vooral contact met studenten op universiteitscampussen, die op een of andere manier sympathie voor Israël hebben geuit. De focus van zijn inspanningen is vooral campagne voeren tegen de BDS-beweging in Groot-Brittannië.

In die eerste aflevering van het programma gaat het vooral over de inspanningen van de ambassade om in Labour een beweging van jonge pro-zionisten te organiseren om het leiderschap van Jeremy Corbyn te ondermijnen. Hoewel het om een zeer kleine fanatieke groep gaat slagen ze er wonderwel in om grote aandacht te krijgen in de Britse media en bij parlementsleden. Zo slagen ze er dank zij de coördinatie en logistieke ondersteuning van de ambassade in een anti-semitisme-schandaal te creëren dat Corbyn in 2016 maandenlang in het defensief drong. Wanneer intern onderzoek weken later vaststelt dat het volledig over opgeklopte fictie gaat is de aandacht van de media verdwenen.

Deel twee gaat dieper in op de inspanningen die de Israëllobby doet om binnen Labour antisemitisme-incidenten uit te lokken. Alles wordt daarbij ingezet op een roddelcampagne tegen Jackie Walker, de vice-voorzitter van Momentum, de beweging die beide campagnes van Jeremy Corbyn voor het voorzitterschap van de partij heeft gesteund. Walker is zwart, joods en pro-Palestijns. Dat wordt door de ambassade terecht als een groot imagoprobleem gezien.

De derde episode focust op de organisatie Labour Friens of Israël (LFI) en de specifieke acties die ze onderneemt om het anti-semitisme-probleem in Labour onder Jeremy Corbyn te creëren. Een van die acties werd volledig gefilmd en slaat nu als een boemerang terug. Labour-parlementslid Joan Ryan, voorzitter van LFI dient tijdens een congres van Labour in Liverpool klacht in tegen een dame voor wat zij zou hebben gezegd tegen haar aan de stand van LFI. Uit de opnames van een discussie tussen deze pro-Palestijnse dame en haarzelf blijkt iets heel anders. Op basis van haar klacht start Labour een intern onderzoek tegen de dame, die haar enkele weken volledig vrijspreekt. De documentaire bwijst nu volledig de versie van de betrokken dame dat ze niets anti-semitisch had gezegd of gedaan.

In de vierde en finale episode van de documentaire komen een aantal explosieve segmenten aan bod. Shai Masot poogt een aparte afdeling Young Labour Friends of Israel te creëren. Hij bevestigt dit te doen in opdracht van het Israëlische ministerie van strategische zaken. Zowel hij als een ander medewerker bespreken met elkaar hoe ze plannen een schandaal te creëren om een Brits politicus in diskrediet te brengen.

[Revisor]

Je kunt het ook zien als een dreigement (CIDI).
Als je ons niet gehoorzaamt zal je aangetrouwde familie in Tel Aviv het weten.

Ik zie het meer als dat het CIDI ermee wil aangeven dat hij één van hen is. Dat ze de gewenste belangenbehartiger van zionistische belangen op de juiste politieke plek hebben.

[Revisor]

De strekking van het CIDI-artikel is 'we hebben de buit binnen'.
Aan de andere kant weet je het niet.
Als Starmer ooit premier wordt kan hij, zonder beschuldigd te worden van antisemitisme, de Palestijnse Staat laten erkennen door het Britse parlement.
Mijn reactie was een combinatie van voordeel van de twijfel geven en reageren op de voorspelbaarheid van sommige priksels.

Ik las jouw opmerking meer als humoristische sarcasme.

[Olive Yao]

Mocht het, zoals in het artikel gesuggereerd wordt, liggen aan een verrotte cultuur in de top dan moet je die saneren of minimaal in een serieuze poging daartoe de ramen open gooien.

Precies. In een zin een rake en prima bijdrage aan de discussie, als je het mij vraagt.

Media Lens citeert een intern labour-bericht uit het rapport:

Tracey Allen, the general secretary’s office manager, said that the result was the:

‘opposite to what I had been working towards for the last couple of years.’

Wat ze daarvoor gedaan heeft weet ik natuurlijk niet (en dat hoef je me dus ook niet te vragen, Grand Wazoo ), maar zij schrijft hier zelf dat ze jarenlang gewerkt heeft voor het tegenovergestelde van een verkiezingsoverwinning van Corbyn. Zulke kikkers moet je uit je kruiwagen kieperen.

[Olive Yao]

het door zijn politieke tegenstanders opgedrongen dubbelzinnig Brexit-standpunt deden hem de das om.

Voila ... daar zit mijn pijn.

Het door zijn politieke tegenstanders opgedrongen Brexit standpunt. Mijn oordeel, op he moment dat jij je als partijleider een standpunt door jouw politieke tegenstanders laat opdringen, heb je gefaald als partijleider. Dat kan aan je zelf liggen, dat kan aan andere factoren liggen, maar de onwil om in te zien dat je niet in staat bent de partij jouw richting op te doen bewegen is in mijn ogen voldoende voor disqualificatie.

dat kan aan andere factoren liggen

En die factoren zijn relevant. Veel posts in de topic bevatten er veel informatie over. Waarom negeer je ze?

disqualificatie

O.k, je diskwalificeert Corbyn, hoe kwalificeer je zn vijanden?

[The_Grand_Wazoo]

En die factoren zijn relevant. Veel posts in de topic bevatten er veel informatie over.
Waarom negeer je ze?

Dat ben ik niet met je eens. Die factoren zijn niet zo ontzettend relevant om te beoordelen of Corbyn substantieel iets voor zijn achterban heeft bereikt.
Relevant is de hoeveelheid verkiezingsoverwinningen, het aantal extra zetels lokaal of landelijk, het gerealiseerde beleid en wetsvoorstellen.
(Ter overpeinzing: over 20 jaar zijn al deze factoren verdwenen in de mist van het geheugen. Het enige wat wij, ik althans, mij dan nog zal herinneren is dat GB niet zoveel heeft gehad aan die Corbyn. Hij heeft niets bereikt.)

O.k, je diskwalificeert Corbyn, hoe kwalificeer je zn vijanden?

Welke vijanden? De leden uit de eigen partij? De Tory’s? Elk verdienen een eigen kwalificatie, omdat ze allemaal een andere rol speelden.
Ik merk dat ik nogal veel weerstand oproep en dat verbaast mij. Ik vermoed dat dat komt doordat velen op dit board politiek links georiënteerd zijn (ik ben dat in ieder geval wel) en daardoor automatisch het beste wensen te denken over een linkse partijleider. En dan vooral één die nog echt lekker traditioneel links is, in tegenstelling tot derdewegs crypto kapitalisten.
Dat Corbyn er op een zeer onsmakelijke manier uit is gewerkt, zelfs van meet af aan is tegengewerkt, dat schijnt mij evident. Ter relativering, iedere partijleider wordt tegengewerkt. Kun je je May nog herinneren? Kun je de vernederingen nog herinneren die zij als premier en partijleider heeft moeten slikken, allemaal door haar eigen partij die een absolute meerderheid bezat. (En vind je het niet op zijn minst opmerkelijk dat die met nog geen woord genoemd is in deze draad? En wat zegt dat het eigenlijk dat Israel wel ter sprake komt en de binnenlandse politiek van de UK buiten Labour niet?)
Terug naar Corbyn. De man pretendeert belangen te behartigen van anderen. Niet die van hem zelf, nee, die van andere mensen die hun hoop op hem vestigen om tot een wat sociaal rechtvaardigere wereld, of in ieder geval GB, te komen.
Er had ook iemand anders kunnen zitten, die had wellicht een iets andere versie van wat 'sociaal rechtvaardiger' is, maar, naar mijn mening, nog altijd beter dan de schaamteloze cynici van de conservatieve partij.
Er had dus iemand anders kunnen zitten, maar je kunt er niet twee hebben zitten. Zolang die plek wordt ingenomen door iemand die om welke reden dan ook niet functioneert worden de belangen van die eerder genoemde personen niet behartigd: er had iemand kunnen zitten die de verkiezingen wel had kunnen winnen voor Labour en dat was leuk geweest voor Labour, maar nog veel leuker voor mensen die voor hun bestaanszekerheid zijn aangewezen op een sociaal georienteerd beleid. En daar gaat het om. Niet om Corbyn. Ik verdenk hem van een messias-syndroom (wat je als oliticus ook wel in enige mate dient te hebben).
Maar nu de messias gekruisigd is, wens ik hem niet te heiligen, louter om het feit dat hij zo geleden heeft. Ik zou hem geheiligd hebben als hij daadwerkelijke verlossing had gebracht.

(Oh en ik kan weer gebruik maken van de quote-functie. Die heeft besloten het toch maar weer eens te doen)

[Revisor]

De meeste westerlingen zijn bang om over beinvloeding en ondermijning van de samenleving en politiek door israel en de zionistische lobby te spreken. Ze draaien er maar omheen en vallen de liever de slachtoffers aan van israel en de zionistische lobby. Dat ze daarmee de democratische rechtsstaat ondermijnen ontgaat ze.

Ze schijten in hun broek voor israel en de zionistische lobby. Daarom zullen ze nooit dicht bij de werkelijkheid komen en kan israel doorgaan met de westerse samenlevingen en de democratische besluitvorming te ondermijnen om ongestoord door te kunnen gaan met hun oorlogsmisdaden en landroof tegen de Palestijnen.