Profiel Donald Pols
Een tien met een griffel voor Donald Pols van Milieudefensie
Directeur Donald Pols van Milieudefensie. Beeld EPA
Onder directeur Donald Pols is Milieudefensie zich meer op het thema klimaat gaan richten. Met klinkend resultaat.
Onno Havermans28 mei 2021, 9:18
De eclatante zege in de rechtszaal afgelopen woensdag is de kroon op het werk dat directeur Donald Pols heeft verzet bij Milieudefensie. Bij zijn aantreden in december 2015 voerde hij een reorganisatie door: het klimaat zou voortaan het speerpunt zijn van de vereniging.
Gaandeweg maakten andere campagnes plaats. “Het klimaat is een van de grootste uitdagingen van deze tijd. Biodiversiteit, luchtkwaliteit en voedselproductie knappen er ook van op als het klimaat verbetert”, beseft Anne Knol, voormalig campagneleider luchtkwaliteit en verkeer bij Milieudefensie. “En Donald is een klimaatman met een grote visie.”
De aanstelling van Pols – een geboren Zuid-Afrikaan, die na zijn studie in Nederland is gebleven – bij Milieudefensie, dat in 1971 is opgericht, was een schot in de roos, denkt Johan van de Gronden. Hij was destijds directeur van het Wereld Natuur Fonds en de voornaamste referentie van Pols, die vijf jaar als hoofd van het klimaatprogramma bij het WNF werkte en daarna nog enkele jaren voor de organisatie in China zat. “Bij het WNF kon ik hem al niet goed in de touwen houden”, licht Van de Gronden toe. “Soms gaf hij al een groot interview aan een krant en dan moesten wij ons standpunt nog bepalen. Donald is een gepassioneerde civiele activist, die steun wil geven aan verdrukten. Hij gaat door roeien en ruiten.”
Milieudefensie kon dat goed gebruiken, analyseert Van de Gronden. “Het is een typisch een organisatie die opkwam in de eerste opbloei van de milieubeweging eind jaren zestig, begin jaren zeventig. Door gebrek aan focus was ze verzand in een zwalkend beleid, met een afkalvend ledental.”
Keuzes durven te maken
De nadruk op het klimaat komt grotendeels van Pols, zegt ook Andy Palmen, interim-directeur van Greenpeace Nederland. “Wat hij goed doet, is keuzes durven te maken. Onder hem heeft Milieudefensie de switch gemaakt om samen op te trekken met de burgers.” De 95.000 leden zijn georganiseerd in 35 lokale groepen, “en die hebben bijna allemaal een link met het klimaat. Daarvoor is het nu eenmaal makkelijker actievoeren dan voor de bossen in Kameroen. Het probleem is ook dermate ontwrichtend dat je er niet omheen kunt als je moet kiezen waar je tijd voor vrijmaakt.”
Greenpeace was een van de mede-eisers in de klimaatzaak tegen Shell. Andersom steunt Milieudefensie de aangekondigde rechtsgang van Greenpeace als het kabinet niet binnen drie maanden met aanvullende stikstofmaatregelen komt. “We trekken veel met elkaar op, stemmen veel af”, legt Palmen uit. “Actievoeren, mensen betrekken, de straat op, wij zijn de enige twee grote maatschappelijke organisaties die dat doen.”
Daarin onderscheidt Milieudefensie zich van Natuur & Milieu, erkent woordvoerster Wietske de Lange. “Wij zoeken naar oplossingen, in samenwerking met bedrijven, politiek en burgers. Milieudefensie zet meer in op alarmering: deze zaak tegen Shell maakt de urgentie heel duidelijk.”
Urgenda is anders
De rechtszaak tegen Shell lijkt in veel opzichten op de Urgenda-zaak, waarin uiteindelijk de Hoge Raad de staat heeft verplicht de uitstoot van broeikasgas CO2 terug te dringen. Maar, zegt oprichter-directeur Marjan Minnesma van Urgenda, die rechtszaak was eigenlijk een vreemde eend in de bijt. “Wij zijn voor 99 procent bezig met oplossingen. Wij zijn een ondernemende organisatie voor innovatie en duurzaamheid, voortgekomen uit de wetenschap. Milieudefensie komt voort uit de klassieke milieubeweging, die anderen vertelt wat ze anders moeten doen. Daar horen wij niet bij. Wij willen laten zien dat het anders kan door het zelf te doen, in de hoop dat dit naleving krijgt. En dat zie je nu ook gebeuren met deze rechtszaak.”
De euforie daarover is groot. “De Shellzaak is al jaren geleden aangekondigd en geweldig voorbereid”, zegt Anne Knol. “Er ligt een goede analyse aan ten grondslag en er is verschrikkelijk hard gewerkt”, vindt Andy Palmen. “Ik gaf er geen cent voor”, geeft Johan van de Gronden ruiterlijk toe. “Donald verdient een tien met een griffel. Hij heeft met een klein clubje en 17.000 ondertekenaars Shell te kakken gezet. Dit gaat de hele wereld over. Ik ben trots op hem.”
https://www.trouw.nl/duurzaamheid-na...nsie~b2118945/
Bladwijzers