Extinction Rebellion

[Olive Yao]

.
Extinction Rebellion



HOPE DIES
ACTION BEGINS

We are facing an unprecedented global emergency. Our children and our nation face grave risk.

The planet is in ecological crisis. We are in the midst of the sixth mass extinction event this planet has experienced. Scientists believe we may have entered a period of abrupt climate breakdown.

The earth’s atmosphere is already over 1°C warmer than pre-industrial levels. The chances of staying below the 2°C warming agreed upon in the Paris agreement are tiny.

Recent projections show we are on course for 3 degrees of warming and potentially much higher.

Children alive today in the UK will face unimaginable horrors as a result of floods, wildfires, extreme weather, crop failures and the inevitable breakdown of society, when the pressures are so great.

We are unprepared for the danger our future holds.

The time for denial is over – we know the truth about climate change and we know the truth about current biological annihilation.

It’s time to act like this truth is real.

What does living with this truth call on us to do? Will you die knowing you did all you were able to?

REBEL

It is clear that the political system has completely failed us – it shows a total lack of urgency and is backing policies based on wishful thinking.

Scientists made clear the implications of continued carbon emissions in 1990, CO2 in the atmosphere has since increased by 60%. You might say then, that those who govern us intend to kill our children and are presently engaged in a crime against humanity. In any democratic society, citizens have not just the right but also a duty to rebel against tyranny.

ACTION

From the 31st October, citizens of this country will commit repeated acts of disruptive, non-violent civil disobedience. There will be mass arrests.

We demand the UK government; declare a state of emergency; take action to create a zero carbon economy by 2025; and create a national assembly of ordinary people to decide what our zero carbon future will look like.

We are willing to make personal sacrifices. We are prepared to be arrested and to go to prison. We will lead by example, to inspire similar actions around the world. This requires a global effort but we believe it must begin in the UK, where the industrial revolution began.

We will not be led quietly to annihilation by the elites and politicians. We will fight their genocidal behaviour with honour, resilience, and peace, in the spirit of all those who fought for our freedoms before us. We call on everyone, regardless of your political beliefs to join us in fighting for the survival of our nation and for the survival of life on earth.

Join the Rebellion

Extinction Rebellion is a campaign by the RisingUp network. We aim to promote a fundamental change of our political and economic system to one which maximises well-being and minimises harm.

[Revisor]

Stop biodiversity loss or we could face our own extinction, warns UN

https://www.theguardian.com/environm...ction-warns-un

[Olive Yao]

.
94 academici steunen Extinction Rebellion

Facts about our ecological crisis are incontrovertible. We must take action

Humans cannot continue to violate the fundamental laws of nature or science with impunity, say 94 signatories (...)

The Guardian vrijdag 26 oktober 2018

We the undersigned represent diverse academic disciplines, and the views expressed here are those of the signatories and not their organisations. While our academic perspectives and expertise may differ, we are united on one point: we will not tolerate the failure of this or any other government to take robust and emergency action in respect of the worsening ecological crisis. The science is clear, the facts are incontrovertible, and it is unconscionable to us that our children and grandchildren should have to bear the terrifying brunt of an unprecedented disaster of our own making.

We are in the midst of the sixth mass extinction, with about 200 species becoming extinct each day. Humans cannot continue to violate the fundamental laws of nature or of science with impunity. If we continue on our current path, the future for our species is bleak.

Our government is complicit in ignoring the precautionary principle, and in failing to acknowledge that infinite economic growth on a planet with finite resources is non-viable. Instead, the government irresponsibly promotes rampant consumerism and free-market fundamentalism, and allows greenhouse gas emissions to rise. Earth Overshoot Day (the date when humans have used up more resources from nature than the planet can renew in the entire year) falls ever earlier each year (1 August in 2018).

When a government wilfully abrogates its responsibility to protect its citizens from harm and to secure the future for generations to come, it has failed in its most essential duty of stewardship. The “social contract” has been broken, and it is therefore not only our right, but our moral duty to bypass the government’s inaction and flagrant dereliction of duty, and to rebel to defend life itself.

We therefore declare our support for Extinction Rebellion, launching on 31 October 2018. We fully stand behind the demands for the government to tell the hard truth to its citizens. We call for a Citizens’ Assembly to work with scientists on the basis of the extant evidence and in accordance with the precautionary principle, to urgently develop a credible plan for rapid total decarbonisation of the economy.


klik voor de 94 ondergetekenden

[Olive Yao]

.
Wie zijn die activisten van Extinction Rebellion?

Het Parool vrijdag 26 april 2019, Bart van Zoelen


Extinction Rebellion wilden vrijdagochtend de ochtendspits ontregelen. Wat zit er achter deze uit Londen overgewaaide klimaatactiegroep?

Vanuit het niets doken ze vrijdagochtend op in de ochtendspits, op het Roelof Hartplein, bij CS en het Weesperplein. Ineens waren de klimaatactivisten van Extinction Rebellion (XR) overal.

Dat is hun uit Londen afgekeken tactiek: swarming. Door in zwermen drukke kruispunten te bezetten zijn enkele tientallen activisten genoeg om één grote verkeersopstopping te veroorzaken.

Vrij vertaald heet XR 'uitstervingsopstand'. De overwegend jonge activisten willen zich niet langer neerleggen bij de snelle opwarming van de aarde die hand in hand gaat met het verlies aan biodiversiteit.

Voor dood neervallen
Maar wie zijn toch die activisten die pas vier weken geleden hun eerste Nederlandse actie voerden? Aan de Zuidas vielen zestig 'rebellen' voor dood neer, net toen het kantoorpersoneel op huis aan ging. Ze droegen kruizen mee voor de soorten die al uitgestorven zijn. Confronterend? Dat is precies de bedoeling, zeggen drie XR-activisten los van elkaar. "Dit is een noodsituatie".

Chiara Arena (22) komt uit Duitsland en studeert in Amsterdam. In november was ze in Londen van de partij toen XR de stad lamlegde door vijf bruggen over de Theems te bezetten. De traditionele milieuorganisaties zijn geen oplossing gebleken. "We hebben alles al geprobeerd". Duurzamer leven, demonstraties, petities. "Het was preken voor eigen parochie. Het moet nu echt radicaal anders".

Hoe ver de klimaatverandering is opgerukt, het vliegt haar soms naar de keel. "Ik ben er 24 uur per dag mee bezig. Het is beangstigend". Ze neemt het woord klimaatdepressie in de mond. "We zien geen toekomst meer".

Voedselbos
Bas Spruijt (22) verklaart zijn deelname aan de XR-acties 'uit noodzaak en gewetensnood'. "Het is een globale, existentiële crisis. Je kunt er niet aan ontsnappen, zelfs niet door je terug te trekken in een voedselbos, of zo". Hij heeft zijn studie aan de hogere hotelschool tijdelijk stopgezet.

XR gaat voorlopig voor. "Alles wat ik wil in dit leven heeft geen zin als we niet eerst dit oplossen", zegt Spruijt. "Alles waar eerdere generaties op konden rekenen -met een gerust hart kinderen krijgen, een pensioen- is onzeker geworden voor de jongeren van nu".

Vandaar deze ultieme poging om, in XR-taal, een 'disruptie' te veroorzaken. "Wat in Londen gebeurt, dat is wat werkt". Het grote publiek lijkt de klimaatproblemen te ontkennen. Creatieve, rebelse acties moeten ervoor zorgen dat alom de schellen van de ogen vallen.

Burgelijke ongehoorzaamheid
Onder leiding van een 'Burgerkamer' moet de CO₂-uitstoot al in 2025 tot een minimum beperkt worden. De overheid heeft het verbruid bij de jongeren. Ze antwoorden met burgerlijke ongehoorzaamheid naar het voorbeeld van Gandhi en Martin Luther King en nemen daarbij voor lief dat ze gearresteerd kunnen worden. Maar: geweldloos.

Bij de opstoppingen in de Amsterdamse ochtendspits zijn speciaal activisten aangewezen om de boel te sussen. Zij presenteren een koekje en leggen uit waar de actie om te doen is. "Om jullie letterlijk even stil te laten staan bij klimaatverandering," zegt Mirte (23). Zij studeert politicologie en wil haar achternaam niet in de krant - 'niet omdat ik me hiervoor schaam, maar omdat ik deze week ga solliciteren'. "Zo'n blokkade is heel vervelend, maar klimaatverandering is nog ontwrichtender."

Chaos en politieke onrust
Ook zij vreest dat de opwarming van de aarde wereldwijd zal uitlopen op chaos en politieke onrust. "Om het maar zo te zeggen: we zitten in de shit". De snelle aanwas van XR verklaart ze doordat binnen de beweging ook aandacht is voor de heftige emoties die dit oproept. "Dit is geen technisch probleem. Het is heel erg verdrietig wat er gebeurt".

Met veel rouwbeklag wordt tijdens de voorbereidingen op acties stilgestaan bij de impact op de natuur. Daar zijn lezingen over en in Engeland zelfs online therapiesessies. "Door samen te rouwen beseffen we pas goed wat we kwijtraken", zegt ook Spruijt. "Dat is een belangrijke stap. Als we niet eerst erkennen welke risico's we lopen, blijven we hangen in halve maatregelen".

Extinction Rebellion
Extinction Rebellion is als beweging nog zeer pril. In november trok XR voor het eerst wereldwijd de aandacht toen 6000 demonstranten in Londen vijf bruggen over de Theems bezetten. Eerder deze maand werden in Londen ruim duizend 'rebellen' gearresteerd toen ze ook daar een verkeerschaos probeerden te veroorzaken.

In Nederland lijmden ze zich vast voor het hoofdkantoor van Shell. In Groningen blokkeerden ze een kantoor van GasTerra. Vorige week combineerden ze een 'die-in' voor de deur van de Tweede Kamer met het leeggieten van flessen nepbloed.

[Revisor]

Waarom je niet in opstand kunt komen tegen uitsterven



Door: Tim Hayward Gepubliceerd: 24 mei 2019

Internationale bewegingen als Rebel against Extinction, of eerder Occupy, lijken mysterieus te ontstaan vanuit het niets. Maar meestal zitten er mensen en organisaties achter, met doelen die niet altijd transparant zijn, en dus niet worden gedeeld met de actievoerders of het publiek. De schimmige wereld van professionele NGO’s, waarover we eerder schreven, heeft ook hier de vingers in. Tim Hayward schrijft er over, en verwijst naar anderen die daar onderzoek naar hebben gedaan.

Bomen groeien niet op geld - of waarom je niet in opstand kunt komen tegen uitsterven (= rebel against extinction)

Geld groeit niet op bomen, en hoewel mensen geld kunnen verdienen met bomen, kunnen ze geen bomen van geld maken. Tot zover de platitudes, maar het is de moeite waard om die in gedachten te houden.

Wat voor bomen geldt, is waar voor de natuurlijke wereld als geheel, inclusief de menselijke wezens die er deel van uitmaken. De natuur is echt; geld is een abstractie. Als geld echt lijkt, is dat omdat onze instellingen en praktijken zo sterk gebaseerd zijn op het vertrouwen daarin. Er is een belangrijke zin waarin deze geïnstitutionaliseerde overtuigingen - door er een bepaalde waarde aan toe te kennen - echt geld verdienen; maar het is niet echt op de manier waarop de natuurlijke wereld echt is. Als een bank failliet gaat, als een hele economie crasht, kan de sociale omwenteling die volgt gigantisch zijn, maar het leven gaat door - mensen zullen zichzelf weer oppakken en opnieuw beginnen (en ondertussen zullen sommige mensen waarschijnlijk een manier gevonden hebben om er van te profiteren!). Als een soort daarentegen uitsterft, als een ecosysteem instort, is er geen vooruitzicht - zeker niet op menselijke tijdschalen - van een herstel. De dreiging van uitsterven voor onze eigen soort is de ultieme bedreiging.

Extinction Rebellion heeft publiciteit gegeven aan zorgen die van kritisch belang zijn in deze tijd - de ecologische crises zoals geïllustreerd door gevaarlijke klimaatverandering en verlies van biodiversiteit.[1] Maar dat geeft ook aanleiding tot enige verbazing.

Een bijkomstige puzzel is hoe een ogenschijnlijk spontane sociale protestbeweging de energieke steun krijgt van grote zakelijke belangen en zelfs opmerkelijke ondersteuning krijgt van invloedrijke delen van de commerciële media.

Wat als we er dieper over nadenken wat het betekent om in opstand te komen tegen uitsterven? Opstanden hebben meestal betrekking op een groep mensen die opstaan om te protesteren of om een andere groep omver te werpen die onrechtmatige of onwettige macht over hen uitoefent. Hoe kun je 'rebelleren' tegen uitsterven? Je kunt er immers niet voor kiezen om de wetten van de natuur niet te gehoorzamen.

De website die de copyright © Extinction Rebellion claimt, stelt bepaalde eisen aan de overheid.[2,*] De morele stelligheid van hun schijnbaar eenvoudige boodschap kan echter misleidend zijn.[3]
Twee belangrijke eisen zijn: "stop het verlies aan biodiversiteit en verlaag de uitstoot van broeikasgassen tot netto nul in 2025."

Dat kan klinken als doelen die een ethisch rationeel persoon van harte zouden kunnen onderschrijven, en toch, zoals een recente kritische studie van Cory Morningstar heeft aangetoond, komt wat het streven naar die doelen inhoudt niet noodzakelijk overeen met wat mensen zich er misschien van voorstellen.[4]

Ten eerste betekent het verminderen van de uitstoot van broeikasgassen tot het netto-nul-niveau niet dat emissies worden geëlimineerd of zelfs maar worden verminderd. Het verwijst naar de mogelijkheid om deel te nemen aan andere activiteiten om ze te compenseren. De compensatie kan worden bereikt door verschillende manieren van technologische fixes en/of boekhoudkundige innovaties, maar wat deze middelen gemeen hebben, is dat ze winstgevend zijn om aan deel te nemen. Zoals enkele jaren geleden expliciet werd gemaakt in de invloedrijke Stern Review over klimaateconomie, biedt een beleidsaanpak die compensatie van emissies mogelijk maakt, grote kansen voor bedrijven en de financiële sector.

"Kapitaalmarkten, banken en andere financiële instellingen zullen een cruciale rol spelen bij het bijeenbrengen en toewijzen van de biljoen dollars die nodig zijn om investeringen in koolstofarme technologie en de bedrijven die de nieuwe technologieën produceren te financieren." (Stern 2006: 270)

'De ontwikkeling van koolstofhandelsmarkten vormen ook een belangrijke kans voor de financiële sector. Handel op wereldwijde koolstofmarkten is nu jaarlijks meer dan $10 miljard waard '. (Stern 2006: 270, vertaling GI)

Door een prijs toe te kennen aan koolstof wordt een geheel nieuwe grondstof gecreëerd waarover de verdeling van rechten een nieuwe inkomstenstroom vertegenwoordigt. Het is dus goed voor de winsten van aandeelhouders, maar hoe zit het met de natuur? Hoeveel vertrouwen kunnen we hebben als de bescherming ervan afhankelijk is van een nieuwe markt ter waarde van meerdere miljarden dollars, waarbij dezelfde mensen zijn betrokken die verantwoordelijk zijn voor de wereldwijde financiële crisis?

[Revisor]

Het andere hoofddoel, het tot staan brengen van biodiversiteitsverlies, klinkt als een eis die geen ruimte zal bieden voor profiteurs om mee te spelen. En toch, bedenk een ogenblik hoe men zou kunnen voorstellen - zelfs met de beste en zuiverste intenties - om biodiversiteitsverlies tot stilstand te brengen. De enorme omvang van activiteiten over de hele wereld die habitats en ecologische systemen ondermijnen, is zo groot en complex dat het moeilijk is om te bedenken wat er precies zou kunnen en moeten worden gedaan, zelfs met vastberaden politieke wil om dat te bereiken. Het voorgestelde beleid is daarom in werkelijkheid niet letterlijk om te stoppen met het doen van alles wat we momenteel doen dat de biodiversiteit in gevaar brengt. In plaats daarvan gaat het er opnieuw om om een prijs te stellen op de aspecten van de natuur waar marktpartijen waarde aan toekennen. Het uitgangspunt is dat als we accepteren dat het niet mogelijk is om de vernietiging van biodiversiteit op sommige plaatsen te stoppen, het nog steeds mogelijk is om de biodiversiteit in andere plekken te beschermen en zelfs opnieuw te creëren. Dus, net als bij koolstofemissies, spelen de ideeën over substitutie en compensatie een cruciale rol: biodiversiteitsverlies mag dan misschien niet letterlijk worden gestopt, maar het kan worden gecompenseerd.

En hoe wordt het biodiversiteitsverlies gecompenseerd?[5] Hier komt dan de vertrouwde zet om de hoek kijken: om het verlies op de ene plaats te wegen tegen een vermeende winst op een andere moeten ze worden onderworpen aan een gemeenschappelijk meetschema. Omdat biodiversiteit dus iets van bepaalde waarde is, is de manier om vast te leggen hoeveel waarde een segment er van heeft, een verwijzing naar de gestelde geldprijs ervan. Daarom zien we dat “behoud van biodiversiteit” en het verwante concept van “natuurlijk kapitaal“ mainstream worden. De Natural Capital Coalition ontwikkelt bijvoorbeeld de economische argumenten voor het waarderen van natuurlijke ecosystemen en geniet de deelname van enkele van de grootste spelers in het bedrijfsleven, accountancy en consulting. En de financiële sector is bezig om de kant op te gaan van meer verantwoord beleggen.”[6]

Maar deze eendimensionale kwantificering van waarde gaat volledig voorbij aan het punt dat biodiversiteit een complex en typisch kwalitatief fenomeen is. Het is van essentieel belang voor de biodiversiteit dat de biotische componenten en hun omgeving divers zijn. Divers zijn betekent anders zijn op manieren die niet kunnen worden teruggebracht tot de maat van een enkele gemene deler. Vandaar dat de essentie van biodiversiteit een niet te reduceren hoeveelheid onvergelijkbare factoren is. Het idee om het verlies aan biodiversiteit van de ene soort te 'compenseren' door de bescherming of versterking van de biodiversiteit van een andere aard, betekent het negeren van de betekenis van biodiversiteit.[7]

Het idee van biodiversiteitscompensaties heeft dus niet zijn rationele basis in ecologische bezorgdheid, maar in de expansieve logica van kapitalistisch winstverlangen. Een rebellie die werkelijk perspectief wil op het afweren van de ramp voor onze biosfeer en onszelf, moet gebaseerd zijn op een goed begrip van tegen wie wie en waartegen de opstand gericht moet zijn.

Op publiciteitsmateriaal van Extinction Rebellion wordt gesteld dat deze apolitiek is. Toch is er niets apolitieks aan de echte strijd die mensen nodig hebben om de macht af te nemen die momenteel in de handen van plutocraten is geconcentreerd. En aan diegenen die - terecht - zeggen dat ecologische kwesties groter zijn dan alleen maar de politiek, kan worden geantwoord dat dit nou juist de reden is waarom we het niet kunnen overlaten dat de problemen "worden aangepakt" door degenen die momenteel zo hun politieke macht misbruiken.

Regeringen vragen een beleid uit te stippelen waarvoor bedrijven en financiers in de rij staan om er enorme winsten mee te maken, is niet wat de mensen die protesteren tegen een dreigende ecologische ramp in gedachten hebben. Het moet daarom duidelijk zijn dat je niet echt kunt protesteren tegen een ramp. Je moet diegenen op de korrel nemen die er verantwoordelijk voor zijn dat die ramp gebeurt. Dus je moet weten wie ze zijn en hoe ze dat doen. Het is dus een goed idee om goed te kijken wie de eisen opstelt waarvoor ze willen dat je actie voert, en wat ze precies inhouden.

Noten:

[1] Voor andere, minder besproken maar niet minder belangrijke problemen, zie Rockström et al. (2009).
[2] Waarom ze gericht zijn op de overheid zonder te refereren aan de centrale rol van machtige bedrijven is niet helemaal duidelijk en dat geldt ook voor de reden waarom de site ook zegt dat het protest 'apolitiek' is, een vraag waar later verder op doorgegaan moet worden.
(*) Toevoeging globalinfo: de Nederlandse variant zit inhoudelijk iets anders in elkaar. Ze verwijst in persberichten naar deze website: https://extinctionrebellion.nl/ waar wordt verwezen naar een internationaal google document, waar ook weer weinig concrete eisen te vinden zijn.
Ook op de Nederlandse website is te lezen dat er geëist wordt dat er ‘netto 0 emissies’ geregeld wordt. over biodiversiteit wordt niet gerept op de Nederlandse website. Daarentegen wordt de overheid opgeroepen om te komen met een ‘Deltaplan Klimaat’. Een andere overeenkomst met de Britse inhoud is dat bedrijven of kapitalisme niet als oorzaken genoemd worden. https://extinctionrebellion.nl/open-brief/
[3] Wij mensen, vooral die er het ergst aan toe zijn, - en om nog maar te zwijgen over leden van andere soorten waarmee we de planeet delen - hebben zeker belangrijke redenen tot bezorgdheid over de ecologische crises die worden uitgelokt door onze collectieve wereldwijde exploitatie van de biosfeer. Maar wat "wij" daaraan kunnen doen, is niet zo duidelijk.
In feite is er geen "wij" die als een collectief kan handelen. Er zijn veelsoortige verschillende mensen, groepen, stammen, klassen en naties die concurrerende belangen hebben. "Wij" zijn niet georganiseerd om op een gecoördineerde, ethische en rationele manier te reageren.
Aan de andere kant is er een zeer goed gecoördineerde kleine groep mensen - die onder elkaar zoveel van de totale hulpbronnen van de wereld beheersen als de helft van de rest van de wereldbevolking samen. Op het hoogste niveau van bedrijven en financiële instellingen hebben ze grote macht. Met hun immense rijkdom hebben ze de controle over diegenen die de grootste invloed uitoefenen op het publiek- waaronder politici, journalisten en verschillende "thought leaders".Hun macht om de publieke perceptie te manipuleren, overtreft wat de meeste mensen er zelfs maar van voor kunnen stellen.
Dus wij - gewone leden van het publiek, ongeacht of ze oud of jong zijn - kunnen protesteren en zich bezighouden met symbolische acties en groen doen in onderdelen van onze levensstijl, maar toch echt weinig effect hebben. In ons hart weten we dit misschien, en toch kunnen we het nog steeds belangrijk vinden om te proberen en te handelen zoals we denken dat iedereen het zou moeten doen. Dus als dan de elementen voor een echte sociale beweging verschijnen, omhelzen we energiek de gelegenheid die dat lijkt te bieden voor het produceren van een merkbaar effect. Vandaar de enthousiaste ontvangst van Extinction Rebellion, waarin schoolkinderen en gepensioneerden zich hebben verenigd rond de morele en existentiële doelen.

Maar wat voor soort 'rebellie' is het dat dan uitloopt op een actie van een consortium van door bedrijven gesteunde organisaties en vervolgens uitgebreide positieve berichtgeving kreeg in de commerciële media? Het engagement en de overtuigingen van de uiteenlopende individuen en groepen die meedoen zijn divers en oprecht, en ze hebben de neiging om te convergeren rond zoiets als de hoofddoelen die zijn vermeld in het publiciteitsmateriaal van © Extinction Rebellion. Maar de exacte doelen die worden onderschreven, zijn gericht op twee zeer specifieke eisen: "stop het biodiversiteitsverlies en verminder de uitstoot van broeikasgassen tot netto nul tegen 2025." En in dit artikel betoog ik dat het heel gemakkelijk is om misleid te worden om te denken dat deze dingen beschrijven wat we echt zouden willen bereiken, terwijl ze in werkelijkheid misschien onze berusting in de verdere uitbreiding van de macht van bedrijven over de natuurlijke wereld en ons eigen leven vastleggen.
[4] De set van zes artikelen van Morningstar zorgt voor een ietwat veeleisende lezing, en haar bedoelingen zijn soms verkeerd begrepen of verkeerd voorgesteld op basis van een schijnbaar nogal vluchtige lezing. Dit is zeker merkbaar in reacties op Twitter, dus probeerde ik een aantal van haar belangrijkste punten, zonder haar detail of de afleidingen van haar critici, in een Twitter-thread te distilleren. https://twitter.com/Tim_Hayward_/sta...48645069021185
[5] Enkele bruikbare inleidende bronnen zijn de World Rainforest Movement: http://www.wrongkindofgreen.org/tag/green-economy/; Clive Spash praatje van 25 minuten: https://vimeo.com/33921592; en de verzameling materiaal hier: http://naturenotforsale.org/author/berberv/
[6] Richard Pearson, 'We hebben 15 jaar om biodiversiteitsverlies te stoppen, kan dat slagen?', The Conversation, 26 oktober 2015 https://theconversation.com/we-have-...t-biodiversity -Verlies-kan-het-te-doen-49330.
[7] Voor een kernachtige presentatie van de basisideeën hier, zie de korte video ‘Biodiversity offsetting, making dreams come true‘ https://vimeo.com/99079535.

Referenties

-) Rockström, Johan et al. (2009), 'A Safe Operating Space for Humanity', Nature 461: 472-75.

-) Stern, Nicholas et al. (2006), Stern Review: The Economics of Climate Change, Londen: HM Treasury.


https://www.globalinfo.nl/Achtergron...gen-uitsterven

[Olive Yao]

.

Door een prijs toe te kennen aan koolstof wordt een geheel nieuwe grondstof gecreëerd waarover de verdeling van rechten een nieuwe inkomstenstroom vertegenwoordigt. Het is dus goed voor de winsten van aandeelhouders, maar hoe zit het met de natuur? Hoeveel vertrouwen kunnen we hebben als de bescherming ervan afhankelijk is van een nieuwe markt ter waarde van meerdere miljarden dollars, waarbij dezelfde mensen zijn betrokken die verantwoordelijk zijn voor de wereldwijde financiële crisis?

Antwoord: geen vertrouwen. Dit is al bekend. Het emission trading system werkt niet.

(...)
De enorme omvang van activiteiten over de hele wereld die habitats en ecologische systemen ondermijnen, is zo groot en complex dat het moeilijk is om te bedenken wat er precies zou kunnen en moeten worden gedaan, zelfs met vastberaden politieke wil om dat te bereiken. Het voorgestelde beleid is daarom in werkelijkheid niet letterlijk om te stoppen met het doen van alles wat we momenteel doen dat de biodiversiteit in gevaar brengt. In plaats daarvan gaat het er opnieuw om om een prijs te stellen op de aspecten van de natuur waar marktpartijen waarde aan toekennen. Het uitgangspunt is dat als we accepteren dat het niet mogelijk is om de vernietiging van biodiversiteit op sommige plaatsen te stoppen, het nog steeds mogelijk is om de biodiversiteit in andere plekken te beschermen en zelfs opnieuw te creëren. Dus, net als bij koolstofemissies, spelen de ideeën over substitutie en compensatie een cruciale rol: biodiversiteitsverlies mag dan misschien niet letterlijk worden gestopt, maar het kan worden gecompenseerd.

En hoe wordt het biodiversiteitsverlies gecompenseerd? Hier komt dan de vertrouwde zet om de hoek kijken: om het verlies op de ene plaats te wegen tegen een vermeende winst op een andere moeten ze worden onderworpen aan een gemeenschappelijk meetschema. Omdat biodiversiteit dus iets van bepaalde waarde is, is de manier om vast te leggen hoeveel waarde een segment er van heeft, een verwijzing naar de gestelde geldprijs ervan. Daarom zien we dat “behoud van biodiversiteit” en het verwante concept van “natuurlijk kapitaal“ mainstream worden. De Natural Capital Coalition ontwikkelt bijvoorbeeld de economische argumenten voor het waarderen van natuurlijke ecosystemen en geniet de deelname van enkele van de grootste spelers in het bedrijfsleven, accountancy en consulting. En de financiële sector is bezig om de kant op te gaan van meer verantwoord beleggen.”

Maar deze eendimensionale kwantificering van waarde gaat volledig voorbij aan (…)

(...)
Het idee van biodiversiteitscompensaties heeft dus niet zijn rationele basis in ecologische bezorgdheid, maar in de expansieve logica van kapitalistisch winstverlangen.

Klopt, en is niet nieuw. Zie bijvoorbeeld

George Monbiot – Price less (15 mei 2018)

The “natural capital” agenda is morally wrong, intellectually vacuous, and most of all counter-productive.

(…) the monetary valuation of the natural world. Through the magic of the markets, we can avoid conflict and hard choices, laws and policies, by replacing political decisions with economic calculations.

Ik snap dit zelfs: De waanzin van bkg-tax

Maar wat voor soort 'rebellie' is het dat dan uitloopt op een actie van een consortium van door bedrijven gesteunde organisaties en vervolgens uitgebreide positieve berichtgeving kreeg in de commerciële media?

Dit heeft niets te maken met Extinction Rebellion.

[Olive Yao]

.
Vanmiddag in Utrecht: klimaatmars van stationsplein naar stadhuis.

Georganiseerd door XR en andere groepen.

Van start om 12:30 uur - ga me klaar maken om erheen te gaan.

[The_Grand_Wazoo]

Zet 'm op. Had het schilderen van de trap gepland. Minder dringend, maar laat ik tich voorgaan.

[super ick]

.
Vanmiddag in Utrecht: klimaatmars van stationsplein naar stadhuis.

Georganiseerd door XR en andere groepen.

Van start om 12:30 uur - ga me klaar maken om erheen te gaan.

Ik zit middenin de voorbereiding van een grote opdracht. Ik vermoed dat ik ook bijdraag aan het inkomen van veel van de 'betogers'.

Ik zag vorige week een leuk stukje, ik dacht op de BBC. Een reporter die diverse betogingen afgaat en inhoudelijke vragen over hetgeen waarvoor ze betogen gaat stellen. Stuitend hoeveel onzin er dan uitkomt om nog maar te zwijgen van de agressie.

Ik heb niet zoveel met die betogers.