Oorspronkelijk geplaatst door
Olive Yao
Waarschijnlijk niet toevallig aarzelde ik juist over de term "de rijken"; vroeg me af of ik dit nader zou omschrijven, bijvoorbeeld onderscheid maken tussen (natuurlijke) personen en bedrijven, en dan verschillende soorten en maten van bedrijven. Kortheidshalve liet ik dat na.
Stelling: er zijn veel zeer rijke individuen en bedrijven die zeer hoge winst maken, en die onterecht en heel wat keren onrechtmatig weinig of geen belasting betalen.
Deze stelling, zowel het feitelijke deel als het normatieve oordeel, valt sterk te motiveren. Dat hoeft niet iedereen te overtuigen, er kan dispuut zijn, maar dat er sterke motivering voor de stelling gegeven kan worden kan je niet in twijfel trekken. Iemand kan zich de stelling met academisch werk onderbouwen. Daarom dient een dergelijke stelling niet als populistisch beschouwd te worden.
Dat is waar, en loon naar werken is een deugdelijk rechtvaardigheidsbeginsel. Dienen we in acht te nemen.
Tegelijk kun je met de marginale productiviteitstheorie van inkomensverdeling beredeneren dat kapitalisten geen recht op winst hebben.
Maar ... de marginale productiviteitstheorie van inkomensverdeling is loon naar werken; dat wel.
De theorie van de vrije markteconomie is verrassend als je hem consequent toepast.
Bladwijzers