Dit is de nieuwe canon van Nederland

[Marsipulami]

Pim Fortuyn verkozen door het NL volk als "grootste Nederlander van alle tijden", staat er niet tussen.

[mark61]

Pim Fortuyn verkozen door het NL volk

https://nl.wikipedia.org/wiki/De_grootste_Nederlander

130.000 man is geen 17,5 miljoen. Maar dat wist je al.

Verder gaat dat kanon niet speciaal over de belangrijkste personen.

[Marsipulami]

Tja, het was maar om te jennen natuurlijk. De hype rond Pim Fortuyn is al lang voorbij. Ik denk niet dat hij vandaag nog 2% zou halen.

Het valt wel op dat men die canon om de 10 jaar wil veranderen. De geschiedenis is, wat ze is. Het verleden verandert toch niet.

[knuppeltje]

Tja, het was maar om te jennen natuurlijk. De hype rond Pim Fortuyn is al lang voorbij. Ik denk niet dat hij vandaag nog 2% zou halen.

De geschiedenis is, wat ze is. Het verleden verandert toch niet.

Het is niet de bedoeling om ons hier een potje te komen jennen, Lambiek.

De verleden is ook wat het is, maar de kijk daarop kan veranderen.

[mark61]

Tja, het was maar om te jennen natuurlijk. De hype rond Pim Fortuyn is al lang voorbij. Ik denk niet dat hij vandaag nog 2% zou halen.

Het valt wel op dat men die canon om de 10 jaar wil veranderen. De geschiedenis is, wat ze is. Het verleden verandert toch niet.

Daar zijn veel gruwelijker types voor in de plaats gekomen.

Er bestaat zoiets als voortschrijdend inzicht.

Maandagochtend presenteerde een commissie onder voorzitterschap van James Kennedy, hoogleraar geschiedenis aan de Universiteit Utrecht, een herziening van de Canon van Nederland, die in 2006 het levenslicht zag. Minister Ingrid van Engelshoven (Onderwijs, D66) had in 2019 om deze herijking gevraagd, met extra aandacht voor „de zwarte bladzijden” uit de Nederlandse geschiedenis. De Tweede Kamer besloot dat die nadruk ongewenst was.

„Het is niet zo dat we met de waan van de dag zijn meegegaan. We wilden de meerstemmigheid van de Nederlandse geschiedenis laten horen, waarbij ook het geluid van minder machtige mensen klinkt. Daar ging het ons om, niet om een nadruk op zwarte bladzijden. Ik denk dan ook dat er continuïteit in de canon is. De nieuwe canon is geen heruitvinding van de Nederlandse geschiedenis.”

https://www.nrc.nl/nieuws/2019/05/31...nemen-a3962211

[Marsipulami]

De verleden is ook wat het is, maar de kijk daarop kan veranderen.

Er bestaat zoiets als voortschrijdend inzicht.

Ja, geschiedenis schrijven is een complexe zaak. Vaak is het de geschiedenis van de overwinnaars die de boeken haalt. Dan is de geschiedenis ook vooral het verhaal van koningen en keizers, maar zelden van de gewone kleine man, laat staan de geschiedenis van onderdrukte slaven.

Dan heb je de indianen in Zuid Amerika die op school leren dat Christoffel Columbus Amerika had ontdekt, terwijl ze deel waren van een duizenden jaren oude cultuur die ze zelf nooit hadden hoeven ontdekken. Het probleem van de eurocentrische geschiedschrijving.

Dan had je enkele jaren geleden ook het probleem van euromunten die de slag bij Waterloo en de val van Napoleon 200 jaar geleden aldaar moesten herdenken. Terwijl Napoleon in België en NL gezien werd als een tiran en en despoot, zien de Fransen hem blijkbaar toch als een held (?). https://www.historici.nl/omsmelten-2...-bij-waterloo/

Maar goed, met voortschrijdend inzicht kan ik wel leven als dat betekent dat we een correcter en meer genuanceerd beeld krijgen van het verleden. Maar het herschrijven van de geschiedenis om de 10 jaar omdat de gevoeligheden opschuiven, dat is natuurlijk geschiedvervalsing.

En dan heb je die Leopold II standbeelden nog. In België staan er 17 voor zover geïnformeerd. Eerst dacht ik gewoon laten staan, want het is nu eenmaal de geschiedenis en die mag je niet oppoetsen of figuren wegzuiveren. Dan dacht ik, tja een standbeeld is een eerbetoon. Leopold II verdient dat niet want hij voerde een schrikbewind waarbij miljoen(en) Congolezen het leven lieten. Dus weg met die standbeelden. Dan dacht ik laten staan maar een hand van het beeld van Leopold II afzagen om te herinneren aan wat hij die arme Congolezen heeft aangedaan. Maar het probleem is dat op enkele van die Leopoldbeelden na het slechts gaat over een buste met romp en hoofd van Leopold II. Daar kan je geen handen van afzagen omdat Leopold II in geval van de meeste Leopoldbeelden geen (af te zagen) armen of benen, handen of voeten heeft.

[The_Grand_Wazoo]

De geschiedenis is, wat ze is. Het verleden verandert toch niet.

Dat is aantoonbaar onjuist.

[knuppeltje]

Ja, geschiedenis schrijven is een complexe zaak. Vaak is het de geschiedenis van de overwinnaars die de boeken haalt.

Deze keer hebben ze er een historicus bijgehaald die geen enkel belang had om alleen de geschiedenis te vervalsen.

James C. Kennedey, zoon van een Amerikaanse vader en en Nederlandse moeder, hoogleraar moderne Nederlandse geschiedenis aan de UV in Utrecht, heeft een knap werk geschreven over de geschiedenis van Nederland.

[The_Grand_Wazoo]

Toevallig vandaag in de Guardian een interessant artikel hierover. https://www.theguardian.com/commenti...-empire-nazism

[knuppeltje]

Sjezus, zelf onze meest geliefde nationale zeeheld was blijkbaar ook al niet wie hij was. Zijn daden waren niet allemaal groot. Nog even en we houden, na Zwarte Piet, en Jan Pietersz Coen, en nu weer die held van de Zilvervloot, niemand meer over om collectief trots op te zijn - en ons aan op te kunnen trekken.


"Geschiedenis
De symbooldiscussie over Piet Hein gaat voorbij aan de doorlopende patronen van koloniaal geweld.
MATTHIAS VAN ROSSUM
Matthias van Rossum is senior onderzoeker bij het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis.

Het is opvallend hoe weinig we leren van de nationale discussies over standbeelden en 'helden'. Nederlandse debatten verworden tot symbooldiscussie tussen voor- en tegenstanders. Zo is Piet Hein verketterd om zijn veroveringen ('hij was fout!') of geprezen voor medelijden met indiaanse tot slaaf gemaakten in Mexicaanse mijnen (zie je wel, hij was goed!). De middenweg wordt daarmee dat historische figuren een beetje goed waren, en een beetje fout. En zo maakt premier Mark Rutte van Jan Pieterszoon Coen plots een 'visionair bestuurder', die echter ook 'strafexpedities' had uitgevoerd met 'duizenden doden' tot gevolg.

Deze omgang met het verleden is problematisch. Het leidt tot een oppervlakkig denken over het verleden waarin alleen nog oog is voor 'positieve' en 'negatieve' elementen. Die worden vervolgens naast of tegenover elkaar geplaatst, maar niet met elkaar in verband gebracht. Daardoor leren we geschiedenis niet beter te begrijpen. Want in het licht van nieuwe inzichten of kritiek wordt het beeld van het verleden niet bijgesteld, maar ontstaat een dynamiek waarin deze inzichten en kritiekpunten direct betwist worden, of hooguit toegevoegd aan het bestaande beeld. Oudere clichés blijven in stand, en worden niet opnieuw doordacht of onderzocht.

En zo is het mogelijk dat sommige historici kritische bevragingen van het koloniale verleden via standbeelden afdoen door te stellen dat 'die beelden' van Hein en Coen meer zeggen 'over ons calimerocomplex van de 19de eeuw dan de vermeende misdaden van de 17de'. Maar is dat wel zo? En wat kunnen we via deze vroegere nationale iconen eigenlijk leren over dit Nederlandse verleden?

Alleen door dit verleden te bevragen en te analyseren komen we voorbij een benadering waarin geschiedenis slechts een normatieve afweging is van plussen en minnen. En dat is hard nodig. Zo zien we bijvoorbeeld dat de genocide op de Banda-eilanden in 1621 juist voortkwam uit de visie van Jan Pieterszoon Coen en hardliners uit de regentenstand dat de VOC haar macht moest vestigen met agressieve veroveringen, kolonisatie en slavernij. Het geweld op Banda en vroege verkenningen van de slavenhandelsmogelijkheden in Madagascar, India en Bali hoorden daar bij.

Stellen we zulke vragen niet, dan blijft de discussie oppervlakkig. Zo past Piet Hein beter in het tijdsbeeld van Coen dan je zou denken. Hij werkte bijvoorbeeld al tussen 1607 en 1612 als bootsman en schipper voor de VOC. De veroveringsvloot van Pieter Willemszoon Verhoeff waarmee Hein vertrok, moest de Portugese vestigingen in Goa en Mozambique aanvallen. Mozambique was niet toevallig ook van belang voor de Aziatische slavenhandel, zoals de Nederlanders al wisten sinds de publicatie van Itinerario (1596) van Jan Huygen van Linschoten.

Kort daarna was Piet Hein betrokken bij de gewelddadige verovering van het specerijeneiland Banda Neira (1609). In de Banda-archipel voerde hij daarna meerdere militaire expedities uit, die door collega-historici eufemistisch 'landingsdivisies' zijn genoemd. We zien in zijn VOC-diensttijd zo een voorgeschiedenis van de Nederlandse betrokkenheid bij het Aziatische slavernijverleden.
Suikerindustrie

Net als veel andere VOC-dienaren ging Piet Hein later in dienst van de WIC. In 1624 leidde hij de verovering van Salvador de Bahia in Brazilië en de aanval op Luanda in West-Afrika. Ook hier was de keuze niet toevallig: Bahia was het centrum van de koloniale en op slavenarbeid berustende suikerindustrie, terwijl Luanda een van de grootste slavenhandelsplaatsen was. Jaarlijks werden daar ruim vijfduizend tot slaaf gemaakten weggevoerd.

De WIC wilde dit Atlantische slavernijsysteem van de Portugezen niet alleen ontregelen, maar het liefst overnemen. En dat gebeurde. Met de Zilvervloot van Piet Hein werd meteen een grote invasiemacht gefinancierd die het fundament legde voor een langdurige bezetting van Braziliaanse suikerkoloniën.

De verovering van de Zilvervloot kan dus niet losgezien worden van de agressieve en op slavernij gerichte koloniseringspolitiek die door de VOC en WIC in de vroege 17de eeuw werd uitgedragen. En het was de grootse en politiek gemotiveerde verering die Piet Hein direct al ten deel viel waardoor hij zijn plaats kreeg als 'zeeheld'. Dat we hem ons herinneren heeft dus alles te maken met de vroege Nederlandse koloniale geweldspolitiek. Discussies over standbeelden lossen dat niet op, maar wijzen wel op het belang om de fundamentele en doorlopende patronen van koloniaal geweld en verovering in de Nederlandse geschiedenis beter te begrijpen." (VOLKSKRANT)