Oekraïne, geopolitiek en het moorddadige Westen

[Olive Yao]

De geschiedenis van de afgelopen 70 jaar bewijst het gelijk van deze stelling. Zonder het bestaan van de NAVO was er in Oekraine nu geen oorlog. De NAVO was en is het probleem en niet de oplossing. De ironie is bovendien dat de NAVO een oorlog heeft uitgelokt, maar daar militair in het geheel niet aan wenst deel te nemen omdat ze daar te zwak voor is. Artikel 5 wordt aangewend als argument om niet te hoeven deelnemen. Het narratief is daarbij wel dat de oorlog in Oekraine de "onze" is. Dat is dan tegenstrijdig met het argument dat de NAVO niet in oorlog is met Rusland. Het lijkt wel alsof Europa toewerkt naar een directe confrontatie met Rusland. Ineens worden bij Damen Shipyard 10 marine schepen bestelt (4+6). Zelfs een duikboot order voor Damen behoort nog tot de mogelijkheden. Er wordt ook gesproken over Nedcar in Born om de wapenindustrie in Nederland op te starten. Over stikstof geen woord meer. Het is politiek een en al gekletter met wapens en hoe kunnen we daar zo snel mogelijk over beschikken. Het is politiek ook ineens geen taboe om eventueel de pensioenfondsen aan te spreken. Enfin dienstplicht staat ook weer op de agenda. Verschrikkelijk gewoon.

Je bent zo'n beetje de NAVO man op het forum. –

National Security Archive – NATO expansion: What Gorbachev heard

12 december 2017

Declassified documents show security assurances against NATO expansion to Soviet leaders from Baker, Bush, Genscher, Kohl, Gates, Mitterrand, Thatcher, Hurd, Major, and Woerner

Vrijgegeven documenten tonen veiligheidsgaranties tegen NAVO-uitbreiding aan Sovjetleiders van Baker, Bush, Genscher, Kohl, Gates, Mitterrand, Thatcher, Hurd, Major en Woerner

[Rob Gosseling]

.
Kyiv has right to strike Russian targets ‘outside Ukraine’, says Nato chief


Jens Stoltenberg acknowledged that the use of western-supplied arms to strike targets in Russia had long been a point of contention among Ukraine’s allies. © AFP/Getty Images

Jens Stoltenberg lays out Ukrainian right to defend itself including by extraterritorial attacks

Bron : financial times - 22 februari 2024

---

Ukraine has the right to strike “Russian military targets outside Ukraine” in line with international law, the Nato secretary-general has said for the first time since the start of the full-scale war nearly two years ago.

Jens Stoltenberg earlier this week acknowledged that the use of western-supplied arms to strike targets in Russia had long been a point of contention among Kyiv’s allies, due to fears of escalating the conflict.

“It’s for each and every ally to decide whether there are some caveats on what they deliver, and different allies have had a bit different policies on that,” Stoltenberg told Radio Free Europe in an interview published on Tuesday.

“But in general, we need to remember what this is. This is a war of aggression by Russia against Ukraine, in blatant violation of international law. And according to international law, Ukraine has the right to self-defence,” Stoltenberg added. “And that includes also striking legitimate military targets, Russian military targets, outside Ukraine. That is international law and, of course, Ukraine has the right to do so, to protect itself.”

A Nato official confirmed to the Financial Times on Thursday that Stoltenberg said Kyiv had the right to self-defence, including by striking legitimate Russian military targets outside Ukraine.

The comments represent a step up in rhetoric from Stoltenberg, who has previously referred to Kyiv’s rights under international law without explicitly mentioning attacks on Russian territory.

The debate over using western weapons to strike Russia is likely to intensify as some Nato allies begin to ship F-16 fighter jets to Ukraine. The US-made aircraft, if armed with long-range missiles, could significantly increase the potential range of Kyiv’s strikes into Russian territory.

In recent months Kyiv has stepped up strikes on military targets inside Russia with drones and long-range missiles, including an oil depot used by the Russian army near St Petersburg.

However, due to western sensitivities around attacks on Russian territory, Ukraine has only ever alluded to its responsibility. A spokesperson for Ukraine’s air defence forces, Yuriy Ignat, said that Ukraine “as a rule, does not comment”.

France and the UK, which have already supplied Kyiv with long-range missiles, have been cautious about endorsing such strikes for fear of escalation with Moscow.

In Germany, lawmakers are seeking to persuade Chancellor Olaf Scholz to send Taurus missiles to Ukraine, a long-standing demand from Kyiv as it could use the advanced German weapon to strike Russia’s supply lines.

The government’s parliamentary majority on Thursday was set to approve a motion asking Scholz to deliver “additional long-range weapons systems” to Kyiv, which many take to mean Taurus. The German missile has a slightly longer range than its French and British equivalents and is more sophisticated against reinforced structures, such as bunkers and bridges.

Russian President Vladimir Putin hinted last year that Moscow could strike western-supplied F-16s outside Ukraine’s borders, which he said risked bringing Nato into a direct conflict with Russia. “This seriously risks dragging Nato further into this armed conflict,” Putin said in June.” The tanks are burning and the F-16s will burn just as well.”

More recently, some Russian officials have threatened that further western backing for Ukraine could lead to a global nuclear war.

“We should do everything to stop [nuclear war] happening, but the clock is ticking faster and faster,” Dmitry Medvedev, a former president and prime minister, said in an interview published on Thursday.

“And in this I also see the impotence of western governments that are always saying the same thing: ‘The Russians are trying to scare us, they’ll never do it.’ They are mistaken. If the existence of our country is at stake, then what choice does our head of state have? None.”

Long-range strike capabilities for Kyiv have become more critical as the situation on the frontline becomes increasingly stalled in a gruelling artillery battle where Russian troops are able to outfire Ukraine’s by about three to one.

While Russia captured the town of Avdiivka last week, its first major battlefield victory since May 2023, the 1,000km frontline is largely static. “It’s also important to actually recognise that even though the situation on the battlefield is difficult, we should not overestimate Russia and underestimate Ukraine,” Stoltenberg told reporters last week, noting that Ukrainian forces were able to carry out “deep strikes” into Russian-occupied Crimea and that they succeeded in sinking one of Russia’s ships in the Black Sea.



.

[Olive Yao]

.
# Oekraïnse nationalistische wetten

(vervolg van serie vorige pagina)


КОНСТИТУЦІЯ УКРАЇНИ

Стаття 10. Державною мовою в Україні є українська мова.
Держава забезпечує всебічний розвиток і функціонування української мови в усіх сферах суспільного життя на всій території України.
В Україні гарантується вільний розвиток, використання і захист російської, інших мов національних меншин України.

Стаття 11. Держава сприяє консолідації та розвиткові української нації, її історичної свідомості, традицій і культури, а також розвиткові етнічної, культурної, мовної та релігійної самобутності всіх корінних народів і національних меншин України.

Grondwet van Oekraïne

door Oekraïnes parlement aangenomen op 28 juni 1996

artikel 10 De staatstaal in Oekraïne is Oekraïns.
De staat zorgt voor de alomvattende ontwikkeling en werking van de oekraïnse taal op alle gebieden van het sociale leven op het hele grondgebied van Oekraïne.
In Oekraïne is de vrije ontwikkeling, het gebruik en de bescherming van het Russisch en andere talen van de nationale minderheden van Oekraïne gegarandeerd.

artikel 11 De staat bevordert de consolidatie en ontwikkeling van de oekraïnse natie, haar historisch bewustzijn, tradities en cultuur, evenals de ontwikkeling van de etnische, culturele, taalkundige en religieuze identiteit van alle inheemse volkeren en nationale minderheden van Oekraïne.


Wet nr. 2145-VIII

door Oekraïnes parlement aangenomen op 5 september 2017

Onderwijswet

Artikel 7 Onderwijstaal

lid 1 De taal van het onderwijsproces in onderwijsinstellingen is de staatstaal.

1.1 De staat garandeert iedere burger van Oekraïne het recht op formeel onderwijs op alle niveaus (kleuterschool, algemeen voortgezet onderwijs, professioneel (beroeps- en technisch), beroepsonderwijs, pre-universitair en hoger), evenals buitenschools en postdoctoraal onderwijs, in staats- en gemeentelijke onderwijsinstellingen, in de staatstaal.

1.2 Aan personen die tot nationale minderheden van Oekraïne behoren is in gemeenschappelijke onderwijsinstellingen voor kleuter- en basisonderwijs het recht op onderwijs, samen met de staatstaal, in de taal van die etnische minderheid gegarandeerd.

1.3 Dat recht wordt uitgeoefend door het volgens de wetgeving creëren van afzonderlijke klassen (groepen) met onderwijs in de taal van de relevante nationale minderheid samen met de staatstaal, en strekt zich niet uit tot klassen (groepen) met onderwijs in het Oekraïns.

1.4 Aan personen die tot de inheemse volken van Oekraïne behoren is in gemeenschappelijke onderwijsinstellingen voor kleuter- en algemeen voortgezet onderwijs het recht op onderwijs, samen met de staatstaal, in de taal van dat inheemse volk gegarandeerd.

1.5 Dat recht wordt uitgeoefend door het volgens wetgeving creëren van afzonderlijke klassen (groepen) met onderwijs in de taal van het relevante inheemse volk van Oekraïne samen met de staatstaal, en strekt zich niet uit tot klassen (groepen) met onderwijs in het Oekraïns.

1.6 Aan personen die tot inheemse volken en nationale minderheden van Oekraïne behoren is het
recht om de taal van het respectievelijke inheemse volk of de nationale minderheid te bestuderen in gemeenschappelijke instellingen voor algemeen voortgezet onderwijs of via nationale culturele verenigingen gegarandeerd.

(...)

lid 3 De staat bevordert het bestuderen van talen van internationale communicatie, in de eerste plaats Engels, in de staats- en gemeenschappelijke onderwijsinstellingen.

lid 4 In onderwijsinstellingen kunnen volgens het onderwijsprogramma een of meer vakken in twee of meer talen worden onderwezen: de staatstaal, Engels en andere officiële talen van de Europese Unie.



Bronnen

Grondwet
https://zakon.rada.gov.ua/laws/show/...%B2%D1%80#Text

Wet nr. 2145-VIII
https://zakon.rada.gov.ua/laws/show/2145-VIII#Text

[Olive Yao]

(...)

7. Reeds in 2011 benadrukte de Commissie dat “het gebruik en de bescherming van talen in Oekraïne een complexe en zeer gevoelige kwestie is en blijft, die herhaaldelijk een van de belangrijkste onderwerpen is geworden in verschillende verkiezingscampagnes en nog steeds onderwerp van discussie is – en soms om spanningen verhoogt – binnen de oekraïnse samenleving” en dat “[de] balans tussen de bescherming van regionale en/of minderheidstaal en de bescherming van het Oekraïns als staatstaal, inclusief de specifieke situatie van de russische taal, een serieuze uitdaging voor de autoriteiten van Oekraïne blijft”.

Bestaande praktijk

25. Er bestaat in Oekraïne een lange geschiedenis van het onderwijzen van, en het onderwijzen via het medium van, minderheidstalen.

26. Zoals aangegeven in standpuntopstel nr. 10 van het Ministerie van Onderwijs, zijn er momenteel volgens officiële statistieken ongeveer 400.000 kinderen uit nationale minderheden op 735 scholen in Oekraïne, waar uitsluitend les wordt gegeven in de taal van de nationale minderheid, waarbij Oekraïns alleen wordt bestudeerd als vak. Uit monitoringrapporten van het Comité van Deskundigen in het kader van het Taalhandvest blijkt dat onderwijs op het niveau van het basis- en middelbaar onderwijs, voornamelijk via het Russisch, bijzonder wijdverspreid is in Oekraïne, maar dat dergelijk onderwijs ook ruimschoots beschikbaar is in andere talen, waaronder Hongaars, Roemeens en Moldavisch.

27. Tweetalig onderwijs in zowel het basis- als het voortgezet onderwijs, in een verscheidenheid aan minderheidstalen, gecombineerd met het Oekraïns, is ook beschikbaar, en veel minderheidstalen worden onderwezen als vakken in de leerplannen van het basis- en voortgezet onderwijs.

(…)

III Analyse

38. Artikel 7 lid 1 van de nieuwe wet stelt als overkoepelend beginsel vast dat Oekraïns, de (enige) officiële taal van de staat, “de officiële taal van het onderwijsproces in onderwijsinstellingen van Oekraïne is”. Het voegt er verder aan toe dat de staat het recht van iedere burger op formeel onderwijs op alle niveaus in het Oekraïns garandeert.

39. Met betrekking tot minderheden creëert artikel 7 verschillende regimes voor verschillende categorieën minderheden.

De talen van ‘inheemse volken van Oekraïne’

40. Ten eerste maakt de wet onderscheid tussen ‘nationale minderheden’ en ‘inheemse volken’ van Oekraïne. Die termen lijken niet gedefinieerd te zijn in de Onderwijswet zelf, noch worden ze geïdentificeerd in de Wet op de Nationale Minderheden van 1992 of in de Taalwet van 2012.

Tijdens het bezoek aan Kiev kreeg de delegatie van de Commissie van Venetië te horen dat de ‘inheemse volken van Oekraïne’ minderheden zijn die geen staat van hun eigen volk hebben. Er werd specifiek verwezen naar de Krim-Tataarse, Karaim- en Krimchak-minderheden, maar die categorie zou vermoedelijk ook de Gagauz- en Roma-minderheden omvatten.

41. ‘Inheemse volken van Oekraïne’ zullen profiteren van het gunstigste regime (beschreven in artikel 7 lid 1.5). Zij hebben het recht om samen met het Oekraïns in hun taal te studeren op het kleuter-, lager, basissecundair en hoger secundair niveau (basisonderwijs, basissecundair en hoger secundair onderwijs wordt omschreven als 'algemeen voortgezet onderwijs'). (...)

De wet lijkt echter te bepalen dat dit recht wordt gerealiseerd – “in overeenstemming met de wet” – door het creëren van aparte klassen binnen oekraïns-sprekende scholen in plaats van in op zichzelf staande minderheidstaalscholen.

Artikel 7 lid 1.6 bepaalt bovendien dat personen die tot de “inheemse volken van Oekraïne” behoren het recht hebben om hun taal als vak te studeren van het basisonderwijs tot het einde van het algemeen voortgezet onderwijs.

De talen van “nationale minderheden van Oekraïne”

42. Met betrekking tot personen die tot ‘nationale minderheden van Oekraïne’ behoren, zijn er twee afzonderlijke regimes.

43. In de eerste plaats hebben dergelijke personen recht op voorschools en lager onderwijs “in de taal van de nationale minderheid waartoe zij behoren en in de officiële taal van de staat”; (…).

Opnieuw lijkt de wet te bepalen dat dit recht wordt gerealiseerd door de oprichting – wederom “in overeenstemming met de wet” – van afzonderlijke klassen binnen oekraïnssprekende scholen, in plaats van in op zichzelf staande minderheidstaalscholen.

44. Ten tweede hebben personen die tot alle “nationale minderheden van Oekraïne” behoren het recht hun taal als vak te studeren vanaf het begin van het basisonderwijs tot het einde van het algemeen voortgezet onderwijs (artikel 7 lid 1.6).

45. Er worden echter twee verschillende benaderingen gevolgd van onderwijs via de taal van de nationale minderheid op het basis- en hoger secundair niveau.

46. Artikel 7 lid 4 bepaalt dat “een of meer disciplines” kunnen worden onderwezen via het medium Engels en andere officiële talen van de Europese Unie. Zo kunnen sprekers van officiële talen van de EU – Bulgaars, Grieks, Duits, Pools, Roemeens, Slowaaks en Hongaars – op zijn minst een deel van hun algemeen voortgezet onderwijs ontvangen via het medium van hun taal, samen met onderwijs in de staatstaal.

47. Dat gezegd zijnde is het echter belangrijk op te merken dat de wet niet garandeert dat dergelijke sprekers recht hebben op onderwijs in hun taal, aangezien artikel 7 lid 4 alleen maar stelt dat dergelijk onderwijs mogelijk is; het lijkt er daarom op dat het aanbieden van dergelijk onderwijs een discretionaire bevoegdheid van de onderwijsautoriteiten zou zijn.

48. Op grond van hetzelfde artikel 7 lid 4 zal het voor sprekers van talen van andere minderheden – in het bijzonder Wit-Russisch, Joods en, heel belangrijk, Russisch – niet langer mogelijk zijn om enig onderwijs te volgen op het niveau van algemeen voorgezet onderwijs (na het lager onderwijs) via het medium van hun taal.

49. Ten slotte is met betrekking tot beroepsonderwijs en hoger onderwijs de algemene regel dat dergelijk onderwijs in het Oekraïns zal worden aangeboden “tot het niveau dat het mogelijk maakt iemands professionele activiteiten op het gekozen gebied uit te voeren met gebruikmaking van de Oekraïnse taal” (artikel 7 lid 2 ). Op verzoek kunnen de betrokken onderwijsinstellingen echter het onderwijs organiseren van een taal van inheemse volken of van een minderheidstaal (artikel 7 lid 5).

(…)

53. (…) Ook blijkt dat de – heel andere – versie van artikel 7 die uiteindelijk werd aangenomen, tijdens een reces in de parlementaire debatten zeer snel werd voorbereid en dat er geen overleg over deze tekst heeft plaatsgevonden.

(...)

Onzekerheden van artikel 7 van de Onderwijswet

(...)

56. Volgens artikel 7.1.3 zal in gemeentelijke instellingen voor kleuter- en basisonderwijs het recht op onderwijs in de taal van de nationale minderheid worden gegarandeerd in ‘afzonderlijke klassen’ ‘samen met de officiële taal’.

Het is onduidelijk wat deze bepaling precies inhoudt, aangezien het concept ‘samen met de officiële taal’ op vele manieren kan worden geïmplementeerd. Zullen het kleuter- en basisonderwijs hoofdzakelijk in de minderheidstaal plaatsvinden? In hoeverre zal het tweetalig zijn? Welk percentage van de lessen wordt in de staatstaal gegeven en welk percentage in de minderheidstaal? (...)

57. Dezelfde vragen rijzen met betrekking tot artikel 7.1.5, dat inheemse volken het recht garandeert om in het kleuter- en algemeen voortgezet onderwijs in hun taal te studeren ‘in aparte klassen’ ‘naast de officiële taal’.

(...)

63. Het lijkt duidelijk dat zonder passende nationale wetgeving de binnenlandse uitvoering van Oekraïnes [internationale] verplichtingen op het gebied van minderheidstalen in het onderwijs nauwelijks kan worden gewaarborgd. (...)

Artikel 7 (…) Het is moeilijk te beoordelen of het beginsel van de staatstaal als onderwijstaal in lid 1 gepaard gaat, zoals vereist door internationale normen, met adequate garanties voor het behoud en de ontwikkeling van de taalkundige identiteit van oekraïnse minderheden.

(...)

[Olive Yao]

.
Artikel 7 als geschikt middel om het legitieme doel te verwezenlijken

a. Problemen bij de implementatie van artikel 7 in de praktijk

(…)

82. De Commissie van Venetië heeft ernstige twijfels over de vraag of de oekraïnse autoriteiten in staat zullen zijn uitvoeringswetgeving aan te nemen en in zo’n korte tijd het belangrijke probleem op te lossen van het gebrek aan gekwalificeerde leraren in de oekraïnse taal, dat nog acuter zal worden onder het nieuwe raamwerk. (...)

b. Biedt artikel 7 een eerlijk evenwicht tussen de bevordering van de staatstaal en de bescherming van de taalrechten van de nationale minderheden?

(...)

87. (…) het zal de omvang van onderwijs via minderheidstalen dat studenten van minderheden momenteel genieten aanzienlijk verminderen.

(...)

100. Het is de moeite waard te vermelden dat er in Oekraïne eeuwenoude scholen van minderheden bestaan, met een lange en gereputeerde traditie van kwaliteitsonderwijs, die deel uitmaken van het culturele erfgoed van de minderheden en door de geschiedenis heen substantieel hebben bijgedragen aan het behoud en ontwikkeling van hun specifieke (inclusief taalkundige) identiteit. (...)

101. Tegelijkertijd geeft het feit dat scholen van minderheden gevaar lopen ook aanleiding tot bezorgdheid in het licht van Oekraïnes verplichtingen op grond van het Kaderverdrag (artikel 5) en het Taalhandvest (preambule), evenals de verplichtingen die voortvloeien uit de oekraïnse Grondwet (artikel 11), in termen van bescherming van de nationale identiteit en cultuur van minderheden. Het wordt algemeen erkend dat minderheidsscholen ook een waardevolle rol spelen als culturele centra en actieve promotors van het culturele erfgoed van minderheden.

102. Bovendien moeten traditionele scholen van minderheden ook worden beschouwd als onderdeel van het historische erfgoed van Oekraïne en als zodanig op traditionele wijze blijven functioneren, op voorwaarde dat er sprake is van een sterke toename van de kwaliteit van het onderwijs van Oekraïns. Dat zou een haalbare oplossing kunnen zijn, meer in overeenstemming met de eis van evenredigheid en met de beginselen van interetnische dialoog, respect en begrip. Er wordt aan herinnerd dat Oekraïne zich er op grond van artikel 6 van het Kaderverdrag toe heeft verplicht, net als alle andere partijen bij dit Verdrag, effectieve maatregelen te nemen ter bevordering van tolerantie, interculturele dialoog en samenwerking tussen alle personen die op hun grondgebied wonen, in het bijzonder in op het gebied van onderwijs, cultuur en media.

103. Met het oog op deze overwegingen kan alleen een oplossing die voorziet in onderwijs in zowel de staatstaal als de minderheidstaal gerechtvaardigd zijn. (…)

(…)

Naleving van het non-discriminatiebeginsel

(...)

107. Aan de ene kant worden nationale minderheden en inheemse volken verschillend behandeld: terwijl voor nationale minderheden onderwijs in hun taal alleen gegarandeerd is op kleuterschool- en basisniveau, wordt voor inheemse volken onderwijs in hun taal gegarandeerd op kleuterschool- en algemeen voortgezet onderwijsniveau (artikel 7.1.3 en 7.1.5).

Aan de andere kant wordt er verschillende behandeling toegepast op nationale minderheden afhankelijk van de vraag of hun taal ook (of niet) een officiële taal van de EU is. Op grond van artikel 7.4 kunnen één of meer aanvullende vakken worden gegeven in het Engels of een andere officiële EU-taal. Zo zouden bijvoorbeeld de Bulgaarse, Hongaarse, Roemeense en Poolse minderheden profiteren van een hoger niveau van bescherming van hun taalrechten dan de Russische minderheid. (…)

108. Dienovereenkomstig bestaan er verschillende categorieën onder de talen die in Oekraïne worden gesproken, waarvoor verschillende beschermingsniveaus zullen gelden:
a) Oekraïns – taal voor onderwijs op alle niveaus;
(b) de talen van inheemse volken;
c) de talen van nationale minderheden die officiële talen van de EU zijn;
d) de talen van minderheden die geen EU-talen zijn (Russisch, Wit-Russisch enz.).

109. Een dergelijke verschillende behandeling van de minderheden in Oekraïne roept vragen op in het licht van het beginsel van non-discriminatie, (...)

110. (…) de door de oekraïnse autoriteiten aangevoerde reden – de afwezigheid van staten van hun eigen volk – wordt over het algemeen niet aanvaardbaar geacht volgens de toepasselijke Europese normen; (…)

111. Het is echter veel moeilijker om een reden te zien die de behandeling rechtvaardigt waarbij onderscheid gemaakt wordt tussen:
enerzijds nationale minderheden die een officiële taal van de EU spreken, en
anderzijds nationale minderheden zoals de russische minderheid, die onder het nieuwe kader, na het einde van het basisonderwijs, alleen recht zullen hebben op het onderwijzen van hun talen als vak.

In die context is de degradatie van de russische taal, die tot nu toe heeft gediend als onderwijstaal voor minderheidsgemeenschappen tot het einde van het voortgezet onderwijs, naar een taal waarin onderwijs alleen mogelijk is tot het einde van het basisonderwijs, problematisch omdat het ongelijke behandeling vormt.

112. Rekening houdend met de bijzondere plaats van de russische taal in Oekraïne (de meest gebruikte van alle regionale talen of minderheidstalen van Oekraïne, en, zoals het Comité van Deskundigen van het Taalhandvest heeft opgemerkt, de belangrijkste communicatietaal voor veel mensen die behoren tot niet-Russische minderheden), is de verder gaande beperking aan het gebruik ervan dan aan officiële talen van de EU-lidstaten, zoals het gaval lijkt te zijn in artikel 7 van de Onderwijswet, duidelijk problematisch.

Men zou kunnen stellen dat het historische taalbeleid, dat de voorkeur gaf aan het Russisch, en de huidige politieke context factoren kunnen zijn die een dergelijke aanpak zouden kunnen rechtvaardigen.

Het lijkt er echter op dat zelfs de binnenlandse constitutionele orde van Oekraïne enige erkenning geeft aan de bijzondere plaats van het Russisch. Artikel 10 Grondwet bepaalt dat de staatstaal van Oekraïne Oekraïns is, maar garandeert ook “de vrije ontwikkeling, het gebruik en de bescherming van het Russisch en andere talen van nationale minderheden van Oekraïne”.

Het is daarom verre van duidelijk dat een overweging van de historische factor de minder gunstige behandeling zou rechtvaardigen die aan Russisch wordt toegekend op grond van artikel 7 Onderwijswet.

IV Conclusie

117. Sinds Oekraïne onafhankelijk werd, heeft de taalkwestie altijd een prominente plaats ingenomen in het nationale debat, en wordt die terecht beschouwd als een belangrijk element, zo niet de belangrijkste factor, bij staats- en natievorming.

Tegelijkertijd is, in de specifieke demografische, sociale en geopolitieke context die in Oekraïne heerst, een taalbeleid ontwerpen dat waarschijnlijk zal beantwoorden aan de verschillende verwachtingen en belangen binnen de oekraïnse samenleving, met respect voor de toepasselijke normen en de taalrechten van zowel de meerderheid als de minderheden van het land – met verschillende historische achtergronden, verwachtingen en behoeftes – een moeilijke uitdaging.

Dat geldt des te meer in de huidige situatie van het land.

(...)

119. (...) Artikel 7 van de nieuwe wet heeft, door de reikwijdte van onderwijs in talen van minderheden te beperken, met name op het niveau van voortgezet onderwijs, zowel in eigen land als internationaal tot hevige kritiek en protesten geleid.

120. Die kritiek lijkt om een aantal redenen gerechtvaardigd. (...)

Het maakt het feitelijk mogelijk om het vroegere taalregime radicaal te veranderen, tenminste in het voortgezet onderwijs, in de richting van een systeem dat gericht is op het verplichte gebruik van de oekraïnse taal als onderwijstaal. Dat zou kunnen resulteren in een aanzienlijke vermindering van de mogelijkheden die beschikbaar zijn voor personen die tot een nationale minderheid behoren om in hun taal te worden onderwezen, wat zou neerkomen op een onevenredige inmenging in de bestaande rechten van personen die tot een nationale minderheid behoren.

(…)

124. Artikel 7 lid 4 biedt echter geen oplossing voor talen die niet officiële talen van de EU zijn, in het bijzonder de russische taal, aangezien dat de meest gebruikte taal is, afgezien van de staatstaal. De minder gunstige behandeling van die talen is moeilijk te rechtvaardigen en roept daarom vragen op over discriminatie.

(…)