DeWereldMorgen.be
  • + Plaats Nieuw Onderwerp
    Pagina 1/4 12 ... LaatsteLaatste
    Resultaten 1 tot 10 van de 35

    Onderwerp: DeWereldMorgen.be

    1. #1
      antigodin Olive Yao's Avatar
      Ingeschreven
      Dec 2003
      Berichten
      18.568
      Post Thanks / Like
      Reputatie Macht
      745206

      Arrow DeWereldMorgen.be

      .


      DeWereldMorgen.be


      Over DeWereldMorgen.be

      Deze nieuwssite is niet-commercieel, onafhankelijk en 100% gratis dankzij uw steun.
      We rekenen op uw fair share. Maandelijks, Jaarlijks, Eenmalig. Giften vanaf 40 euro zijn fiscaal aftrekbaar.

      Mensen die zich zorgen maken over mensenrechten, sociale rechtvaardigheid of het milieu, moeten begrijpen dat ze uiteindelijk niets kunnen veranderen zolang ze de media niet veranderen – Robert McChesney



      Een beweging
      DeWereldMorgen.be is meer dan zomaar een medium. Wij zijn in de eerste plaats een beweging. Wij ijveren voor het tot stand komen van een duurzame, sociale en democratische samenleving en doen dat door samen met een breed netwerk aan vrijwilligers en burgerjournalisten media te maken.

      Verandering begint bij bewustzijn en bewustzijn ontstaat door informatie en kennis te verspreiden. Met de artikelen, foto’s, blogs en video’s die op DeWereldMorgen.be verschijnen willen we bijdragen tot de verspreiding van die kennis, het aanwakkeren van een kritisch bewustzijn en het tot stand brengen van een andere en betere samenleving.

      Geëngageerd
      Aangezien wij in de eerste plaats een beweging zijn, zien wij onszelf niet als neutraal en pretenderen we ook niet dat te zijn. DeWereldMorgen.be kiest consequent voor een uitgesproken democratische en sociale redactionele lijn die inzet op antiracisme, antifascisme, antiseksisme, dekolonisering en openlijk de strijd aanbindt met ieder maatschappelijk onrecht.

      Media maken betekent altijd een positie innemen. In tegenstelling tot vele andere media communiceren wij openlijk over de positie die we innemen. Tegelijk hechten we veel belang aan journalistieke deontologie. Bij ons lees je bijdragen waarin duidelijke standpunten worden vertolkt, maar waarin tegelijk respect wordt betoond voor feiten en waarachtigheid. Bij ons geen fake news, sensatie of manipulatie, wel eerlijke en geëngageerde journalistiek.

      Media als commons

      Wij beschouwen het als een fundamenteel recht dat mensen toegang hebben tot informatie. Daarom staat al onze inhoud gratis ter beschikking voor iedereen. De inhoud op de website staat onder creative commons license. Dit betekent dat, mits toestemming van de auteur en correcte bronvermelding, informatie mag gekopieerd worden en verder worden verspreid. DeWereldMorgen.be claimt nooit exclusiviteit over het materiaal dat op de website of de verschillende sociale mediakanalen staat.

      Onafhankelijk
      DeWereldMorgen.be ziet af van commerciële advertentie-inkomsten. Dit betekent dat we ook geen rekening hoeven te houden met de grillen van adverteerders en dat er in alle onafhankelijkheid kan gewerkt worden. De advertenties die we plaatsen zijn niet commercieel van aard.

      Ook op politiek vlak koestert DeWereldMorgen.be de grootst mogelijke onafhankelijkheid. Hoewel we ons duidelijk positioneren en engageren, waken we er steeds over dat er journalistiek kan bedreven worden zonder inmenging van buitenaf. De keuzes van de redactie, burgerjournalisten en vrijwilligers zijn steeds autonoom.

      Redactie en vrijwilligers

      DeWereldMorgen.be is het resultaat van de inzet van honderden vrijwilligers die artikels en blogs schrijven, vertalingen aanleveren, foto’s en video’s maken of eindredactie verzorgen. DeWereldMorgen.be kan niet bestaan zonder het grote netwerk aan vrijwilligers en burgerjournalisten. Doe mee!

      Een team van vijf betaalde medewerkers begeleidt vrijwilligers, coördineert de werking, verzorgt de website en neemt journalistieke en redactionele taken op zich. Meer info.

      Financieel

      DeWereldMorgen.be kent drie financieringsbronnen. Ten eerste zijn er de individuele steungevers die eenmalig of op regelmatige basis steunen. Ten tweede zijn er de giften van middenveldorganisaties die ons project genegen zijn. Ten derde zijn er de subsidies die we van de Vlaamse overheid ontvangen. Meer info.

    2. #2
      antigodin Olive Yao's Avatar
      Ingeschreven
      Dec 2003
      Berichten
      18.568
      Post Thanks / Like
      Reputatie Macht
      745206

      Arrow DeWereldMorgen.be community


    3. #3
      antigodin Olive Yao's Avatar
      Ingeschreven
      Dec 2003
      Berichten
      18.568
      Post Thanks / Like
      Reputatie Macht
      745206

      Arrow De Wereld Morgen.be

      .
      Oorlog in Oekraïne: de winnaars en verliezers zijn gekend

      De invasie in Oekraïne is nu al meer dan vijf maand aan de gang en de vijandelijkheden kunnen nog een hele tijd aanslepen. Op militair vlak is de uitkomst nog onzeker, maar wat wel al duidelijk is, is wie de grote winnaars en verliezers zijn van dit conflict. Een overzicht.

      Analyse - Marc Vandepitte | De Wereld Morgen vrijdag 29 juli 2022


      De winnaars

      Voor de wapenfabrikanten valt deze oorlog als een geschenk uit de hemel. Op aandringen van de NAVO zullen de Europese landen hun bewapeningsinspanningen de komende jaren met honderden miljarden verhogen. In Centraal-Europa mogen we ons aan een nieuwe wapenwedloop verwachten, denk maar aan de dreiging van het plaatsen van kernwapens in Wit-Rusland.

      In de regio van de Noordpool dreigt hetzelfde te gebeuren door de toetreding van Finland en Zweden tot het Atlantisch bondgenootschap. Door het aansturen op een zogenaamde ‘mondiale NAVO’ dreigt ook in Azië een gevaarlijke en nieuwe wapenwedloop.

      Door deze militarisering en nieuwe oorlogsdreigingen zien defensiebedrijven in de VS hun aandelen omhoogschieten.

      Idem voor de grote fossiele energiebedrijven. Door de spectaculaire stijging van de gas- en petroleumprijzen zijn hun winsten gestegen met 350 procent.

      Derde grote winnaar is de NAVO. Na de val van de Sovjet-Unie had het bondgenootschap geen bestaansreden meer en onder Trump werd de alliantie nog hersendood verklaard. Vandaag is het militair bondgenootschap springlevend.

      In Europa komen er twee leden bij en worden de operationele gevechtstroepen opgetrokken van 40.000 naar 300.000 manschappen. In Azië, maar ook in andere continenten, is een uitbreiding in de maak, hetzij door nieuwe partnerschappen [1] hetzij door de militaire aanwezigheid te verhogen [2].

      De afgelopen kwarteeuw voerde de NAVO oorlog tegen Joegoslavië, Afghanistan, Irak, Libië en Syrië [3], met bijna één miljoen doden als gevolg. Met een springlevende en uitgebreide alliantie mogen we ons aan nog veel meer militaire avonturen verwachten.

      Vierde duidelijke overwinnaar is de VS. Vijfentwintig jaar geleden schreef Zbigniew Brzezinski, topadviseur van verschillende VS-presidenten, dat voor de VS de controle over het Euraziatisch continent essentieel was om de hegemonie te kunnen behouden. Een nauwe samenwerking tussen Europa, Rusland en China moest ten alle prijze vermeden worden.

      In zijn woorden: “De drie grote vereisten van de militaire geostrategie zijn het voorkomen dat de vazallen samenwerken en ervoor zorgen dat ze afhankelijk blijven op het vlak van veiligheid; de ondergeschikten inschikkelijk houden en ze beschermen; en het voorkomen dat de barbaren zich verenigen.” [4]

      Het voorbije decennium groeiden er sterkere economische relaties tussen Europa, China en Rusland. Deze oorlog buigt die trend om in zijn omgekeerde. Zo wordt de Europese afhankelijkheid van Russisch gas versneld afgebouwd, vooral ten voordele van gas uit de VS. Door de sancties worden bijna alle andere economische banden tussen Rusland en Europa doorgeknipt.

      Maar met deze oorlog wordt ook op China gemikt. Mike Pompeo, voormalig directeur van de CIA en minister van Buitenlandse Zaken onder Trump zegt het onverbloemd: “Wij moeten voorkomen dat er een pan-Euraziatische kolos ontstaat waarin Rusland opgaat, maar die door China wordt geleid. Om dat te doen, moeten we de NAVO versterken, en we zien dat niets de toetreding van Finland en Zweden tot die organisatie in de weg staat”.

      In dat kader moet ook de recente toespraak van Liz Truss, minister van Buitenlandse Zaken van het Verenigd Koninkrijk gezien worden. Zij pleit voor een “economische NAVO”. Zo’n economisch blok zou China en Rusland grotendeels afsnijden van de Westerse economieën. Dat zou de integratie van het Euraziatisch continent onmogelijk maken waardoor de VS zijn hegemonie kan blijven uitoefenen.

    4. #4
      antigodin Olive Yao's Avatar
      Ingeschreven
      Dec 2003
      Berichten
      18.568
      Post Thanks / Like
      Reputatie Macht
      745206

      Arrow De Wereld Morgen.be

      .
      De verliezers

      In de eerste plaats is de gehele Oekraïense bevolking zwaar getroffen door deze invasie: duizenden dode en gewonde burgers, tienduizenden dode en gewonde soldaten en daarnaast miljoenen gevluchte inwoners. Een groot deel van de infrastructuur van het land is verwoest, de oogst is meer dan gehalveerd en het land stevent af op een compleet bankroet.

      Door de staat van beleg zijn de democratische rechten zwaar aangetast. Elf politieke partijen werden geschorst en volgens de VN zijn journalisten “het doelwit geweest van aanvallen, folteringen, ontvoeringen, aanslagen en moorden”. Arbeiders hebben het zwaar te verduren: nulurencontracten worden gelegaliseerd en 70 procent van de beroepsbevolking wordt vrijgesteld van bescherming op de werkplek.

      Ook de Russische bevolking deelt in de klappen. Tienduizenden Russische soldaten hebben hun leven verloren en een veelvoud ervan raakte gewond. De Russische bevolking lijdt onder de Westerse sancties en de toegenomen repressie in eigen land.

      Deze oorlog kostte al tienduizenden slachtoffers in Oekraïne, maar dit conflict kan ook miljoenen mensenlevens verwoesten ver van het slagveld. De oorlog is namelijk bijzonder nadelig voor het wereldwijde voedselsysteem dat al zo verzwakt was door covid-19, de klimaatverandering en de hoge energieprijzen.

      Gelukkig is er een akkoord gesloten over de heropstart van de graanexport uit de Oekraïense havens. Maar dat belet niet dat de voedselprijzen ondertussen sterk gestegen zijn [5] en daarom voor een toenemende aantal mensen onbetaalbaar zijn geworden. Volgens het Wereldvoedselprogramma (WFP) zitten in totaal 50 miljoen mensen in 45 landen op de rand van de hongersnood en volgens de VN kan dit conflict dit jaar 13 miljoen extra mensen ernstig ondervoeden.

      Een andere belangrijke verliezer is Europa en zijn bevolking. Volgens Willy Claes, voormalig secretaris-generaal van de NAVO, is dit in wezen een oorlog tussen de VS en Rusland, waar Europa buitenspel wordt gezet [6]. Ofschoon de oorlog op het Europese continent wordt gevoerd is het niet de Europese Unie maar de door de VS gecontroleerde NAVO die de toon zet. De Europanen staan erbij en kijken ernaar.

      Maar het is nog erger, door de sancties tegen Rusland schiet Europa gewoon in zijn eigen voet. Voor de winter dreigen er belangrijke gastekorten. Dat zal niet alleen veel ellende veroorzaken, het verhoogt ook de kans op een economische recessie.

      Het is niet alleen schaarste dat het probleem is. De gasprijzen zijn in vergelijking met vorig jaar bijna vertienvoudigd. Naast een torenhoge inflatie verarmt dit ook grote lagen van de bevolking. En ondertussen ziet Rusland zijn schatkist vollopen en zijn roebel versterken door de fenomenale gasprijzen.

      Bij een groot deel van de niet-Westerse landen heeft Europa door deze oorlog veel prestige verloren. Die landen kunnen niet begrijpen hoe de Unie zijn soevereiniteit op buitenlands vlak bijna volledig prijsgeeft en danst op de tonen en het oorlogsgestook van de VS en Groot-Brittannië.

      Een andere belangrijke verliezer is de wereldstabiliteit. Na de val van de Sovjet-Unie zaten we tijdelijk met een unipolaire wereld, volledig gedomineerd door de VS. Met de opkomst van China en andere groeilanden leken we te evolueren naar een multipolaire wereld.

      Dat was een positieve evolutie, maar onder impuls van deze oorlog en het oorlogsgestook daarrond lijkt het erop alsof we nu afstevenen op een opdeling van de wereld in twee kampen: een blok gedomineerd door het Westen tegen de rest van de wereld [7]. Het is zeer de vraag of dit zal lukken, want slechts een vierde van de landen wereldwijd is bereid gevonden om de sancties tegen Rusland te steunen [8]. Maar het is in elk geval een negatieve evolutie.

      Een ander slachtoffer van dit gewapend conflict is de planeet. Bij een gewapend conflict is de ecologische schade altijd enorm. Bij deze oorlog is dat niet anders. Door de zware beschietingen zullen er aanzienlijke gevolgen zijn voor het stads- en plattelandsmilieu. Daardoor kan Oekraïne en de regio daarrond nog generaties lang met een giftige erfenis opgezadeld worden. Zo blijkt uit een voorlopig onderzoek door het Milieuprogramma van de Verenigde Naties (UNEP) en partnerorganisaties.

      Maar deze oorlog brengt de dringende aanpak tegen de klimaatopwarming ook in gevaar. Men had van dit conflict gebruik kunnen maken om in versneld tempo de grote energietransitie door te voeren. Daar komt niets van in huis, integendeel. Er worden nieuwe gascentrales gebouwd en steenkoolcentrales worden zelfs opnieuw opgestart [9]. In plaats van een afbouw van CO2-uittstoot te realiseren bereiken we helaas opnieuw een record aan koolstofemissie.

      Het eerste slachtoffer in een oorlog is de waarheid. Nooit was dit beter zichtbaar als bij dit conflict. De mainstream media vertolkte bijna unisono de visie van de NAVO. Afwijkende geluiden vanuit de vredesbeweging of academische wereld komen nauwelijks aan bod. De uitzonderingen bevestigen zoals gewoonlijk de regel.

      De vele bochten waarin de mainstream media zich de voorbije maanden hebben gewrongen zijn bij wijlen pijnlijk. Vóór de oorlog werd Oekraïne afgeschilderd als ‘het meest corrupte land’ van Europa. Vandaag is het land het toonbeeld van liberale idealen.

      Vóór het conflict was er sprake van een probleem met neonazi’s. Naderhand werden die groepen afgeschilderd als helden. Enzovoort.

      In vredestijd maken de mainstream media er soms een potje van. In oorlogstijd bakken ze het helemaal bruin. Het maakt nog maar eens duidelijk waarom alternatieve media zo belangrijk zijn.

      Breed front nodig

      Hoe langer de oorlog aansleept hoe groter de verliezen voor de Oekraïners, de Russen, de hongerende mensen in het Zuiden en de werkende bevolking bij ons. Hoe schadelijker ook voor de planeet, de wereldvrede en betrouwbare journalistiek.

      Er is dringend een breed front nodig tussen de vredesbeweging, de derdewereldbeweging, de arbeidersbeweging en de milieubeweging om deze oorlogswaanzin een halt toe te roepen.

    5. #5
      antigodin Olive Yao's Avatar
      Ingeschreven
      Dec 2003
      Berichten
      18.568
      Post Thanks / Like
      Reputatie Macht
      745206

      Standaard Re: DeWereldMorgen.be

      .
      Notes:

      [1] Dat is vooral bezig in Azië met de zogenaamde Quad (partnerschap tussen Australië, India, Japan en de VS), AUKUS (veiligheidspact tussen Australië, het Verenigd Koninkrijk en de VS) en de zogenaamde ‘Five Eyes’ (samenwerkingsverband op basis van inlichtingen tussen Nieuw Zeeland, Australië, Canada, het Verenigd Koninkrijk en de VS.)

      [2] Zo is er bijvoorbeeld sprake van een nieuwe militaire basis van de VS in Zambia. Buiten de Europese grenzen heeft de NATO de volgende landen als partner: Colombia, Australië, Irak, Japan, Zuid-Korea, Nieuw-Zeeland, Mongolië en Pakistan.

      [3] In Syrië verleende de NAVO logistieke steun aan extremistische moslimstrijders om president Assad van de macht te verdrijven. Vandaag steunt de NAVO Turkije die een deel van dat land bezet houdt.

      [4] Brzezinski Z., The Grand Chessboard: American Primacy and Its Geostrategic Imperatives, New York 1997, p. 40.

      [5] In vergelijking met een jaar geleden is de prijs van graan gestegen met 27,6 procent. De gemiddelde voedselprijs steeg met 23,1 procent. Bron FAO (VN).

      [6] Willy Claes in De Afspraak van 24 mei: “Als ik het een beetje brutaal mag zeggen, het gaat over een confrontatie nu tussen Rusland en Amerika. Met alle respect en sympathie voor de Oekraïners, en tussen haakjes, Europa dat niet mee speelt hé”.

      [7] De G7 probeert een tegenhanger te ontwikkelen van het Belt and Road Initiative (BRI) (de Nieuwe Zijderoutes). Op het moment dat Poetin door Afrika reist, haast Macron zich ook naar het continent om de Westerse invloedssfeer veilig te stellen of uit te breiden. In Latijns-Amerika probeert Biden met zijn Build Back Better World initiatief (B3W) de invloed van China te counteren. Enzovoort.

      [8] Volgens de Economist’s Intelligence Unit woont twee derde van de wereldbevolking in neutrale of Rusland-gezinde landen in verband met de oorlog in Oekraïne.

      [9] Duitsland, Oostenrijk en Nederland starten stilgelegde kolencentrales opnieuw op of verhogen de productiebeperkingen.

    6. #6
      antigodin Olive Yao's Avatar
      Ingeschreven
      Dec 2003
      Berichten
      18.568
      Post Thanks / Like
      Reputatie Macht
      745206

      Arrow DeWereldMorgen.be

      .
      Oekraïne: alarmkreet voor Europa

      Boaventura de Sousa Santos | De Wereld Morgen 25 augustus 2022


      In de nasleep van de Russische invasie in Oekraïne heeft Europa de controle verloren over zijn politieke lot, economie en milieu. Het wordt duidelijk dat de neoconservatieven van de VS erin geslaagd zijn een oorlogszuchtige, anti-Russische stemming in Europa te creëren door middel van een ongekende informatieoorlog. De gevolgen daarvan zullen pas over enige tijd duidelijk worden. De voortekens van wat ons te wachten staat dienen zich echter al aan.

      Verliezers

      We weten nog niet wie deze oorlog zal winnen (en of iemand hem zal winnen, afgezien van de wapenindustrie). Maar we weten wel wie het meest zal verliezen: het Oekraïense en het Europese volk. Delen van Oekraïne liggen in puin, miljoenen mensen zijn ontheemd en de euro boet aan waarde in. Dat zijn tekenen van een nederlaag. In de voorbije zeven decennia, na de verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog, was Europa weer opgestaan. Onder leiding van prominente politici en gesteund door de Verenigde Staten in hun anticommunistische kruistocht was West-Europa erin geslaagd zich op te werken tot een regio van vrede en ontwikkeling (ook al ging dat helaas ten koste van koloniaal en neokoloniaal geweld en toe-eigening). Om die vrede en ontwikkeling in gevaar te brengen, volstond één spookoorlog, uitgevochten in Europa, maar niet geleid door Europa en zelfs helemaal niet in het belang van de Europeanen.

      Energietransitie

      Koolstofdioxide (CO2) is verantwoordelijk voor de opwarming van de aarde en blijft nog vele duizenden jaren in de atmosfeer. Naar schatting 40 procent van de CO2 die de mens sinds 1850 heeft uitgestoten, blijft in de dampkring, aldus een reportage van Deutsche Welle die zich baseert op de internationale Global Carbon Budget-studie van 2020.

      China zorgt vandaag voor de grootste uitstoot van CO2. Maar uit de analyse van de CO2-emissiegegevens van 1750 tot 2019 die Deutsche Welle maakte op basis van Our World in Data, blijkt Europa verantwoordelijk voor 32,6 procent van de totale CO2-uitstoot, de VS voor 25,5 procent, China voor 13,7 procent, Afrika voor 2,8 procent en Zuid-Amerika voor 2,6 procent.

      De afgelopen decennia heeft Europa het voortouw genomen in de strijd voor hernieuwbare energie, maar door de cumulatieve emissieschuld die Europa in de loop van 269 jaar heeft opgebouwd, is dat succes betrekkelijk. Het was wel het minste wat ze konden doen. Uiteraard moeten we kritisch staan tegenover een energietransitie die wordt geschraagd door de ecologie van de (meestal Europese) rijken, maar het ging in ieder geval de goede kant op.

      De oorlog in Oekraïne en de fossiele energiecrisis die daardoor ontstond waren genoeg om alle projecten die met deze energietransitie te maken hadden te laten verdampen. Steenkool is teruggekeerd uit ballingschap, en olie en kernenergie worden gerehabiliteerd. Waarom is het bestendigen van de oorlog belangrijker dan het bevorderen van de energietransitie? Welke democratische meerderheid heeft besloten in die richting te gaan?

      Politiek spectrum

      De naderende economische en sociale crisis zal zijn weerslag hebben op het politieke spectrum in de Europese landen. Enerzijds is het vermeldenswaard dat de meest autoritaire regeringen (zoals die van Hongarije en Turkije) en de extreem-rechtse partijen het minst oorlogszuchtig waren. Zij werden overrompeld door het anti-Russische triomfalisme dat de Europese politiek de afgelopen maanden domineerde. Op enkele uitzonderingen na hebben de linkse partijen hun eigen (linkse) standpunt over de oorlog laten varen. Partijen die zich in het verleden hadden onderscheiden door zich tegen de NAVO uit te spreken, zwijgen vandaag over de zinloze en gevaarlijke uitbreiding van het bondgenootschap naar zowat alle continenten. Wat zullen de burgers denken van de politieke keuzes die in naam van hun bescherming worden gemaakt als de oorlog wordt voortgezet en de uitbreiding van de militaire budgetten leidt tot verarming van de gezinnen? Zullen zij niet geneigd zijn te kiezen voor de partijen die het minste enthousiasme aan de dag hebben gelegd voor het oorlogszuchtige jingoïsme dat hun verarming heeft veroorzaakt?

      Veiligheid van de burger

      In juni 2022 heeft Interpol zijn bezorgdheid geuit over het feit dat een groot aantal van de aan Oekraïne geleverde wapens op de illegale wapenmarkt terecht kan komen en in handen kan vallen van criminelen. Deze situatie is des te ernstiger omdat een deel van het aan Oekraïne geleverde materieel zware artillerie omvat. De ervaring met wat er in het verleden in andere oorlogsgebieden is gebeurd, rechtvaardigt deze bezorgdheid. Zo kwam een groot deel van het door de VS aan Afghanistan geleverde oorlogsmaterieel in handen van de Taliban tegen wie het Amerikaanse leger streed. De Amerikaanse tragedie van de opeenvolgende moordpartijen door gewapende burgers is welbekend. Wat zal er in Europa gebeuren als de gemakkelijke toegankelijkheid van deze wapens ze in verkeerde handen laat terechtkomen?

      Normalisatie van het nazisme

      Kort voor de oorlog in Oekraïne hebben verschillende veiligheidsdiensten en denktanks al gewaarschuwd voor de sterke aanwezigheid van neonazigroepen in Oekraïne. De militaire training en uitrusting van deze milities en de manier waarop ze in de reguliere strijdkrachten werden opgenomen is zonder precedent. Het is begrijpelijk dat het uitbreken van de oorlog deze bezorgdheid heeft weggenomen. Waar het nu om gaat is echter of het nazisme kan worden omgevormd tot ‘zomaar’ een nationalistische ideologie. De vraag is ook of de terugkerende aanvallen op progressieve politici in Oekraïne niet langzamerhand zullen worden verkocht als patriottische daden. Het valt nog te bezien welke gevolgen dit voor Europa zal hebben tegen de achtergrond van een toenemende invloed van extreem-rechts.

      Fantoom-anticommunisme

      De anti-Russische haat die in Europa werd aangewakkerd door de invasie van Oekraïne bevat verdoken anti-communistische haat, ook al weet iedereen dat de Communistische Partij in Rusland een minderheid vormt en dat president Vladimir Poetin een rechtse politicus is die uitstekende banden heeft met Europees extreemrechts. Voor ultrarechtse groepen heeft het communisme op zich niets meer te betekenen. Het dient enkel nog als wapen om politieke tegenstanders te demoniseren, om te rechtvaardigen dat die tegenstanders op sociale media worden geschoffeerd en om meer haat te zaaien. Het valt te vrezen dat deze kater ook na de oorlog in Oekraïne in het politieke leven zal blijven hangen.

      Misdaad en onrecht op de Balkan

      De oorlog in Oekraïne heeft tot gevolg dat beter geïnformeerde Europeanen inzicht hebben gekregen in de willekeur waarmee Joegoslavië werd vernietigd, in NAVO-bombardementen op burgerdoelen in 1999 en in de oorlogsmisdaden die door alle partijen in het voormalige Joegoslavië werden begaan. Historische en religieuze vooroordelen tegen de Balkan komen tot uiting in de manier waarop sommige landen in de regio al vele jaren wachten op toetreding tot de EU. (Kanselier Klemens von Metternich van het Oostenrijkse Keizerrijk – in functie 1821-1848 – placht te zeggen dat Azië begon in de Landstrasse, de straat in Wenen waar immigranten uit de Balkan woonden).

      Het is nog te vroeg voor een algemene beoordeling van wat we nu meemaken, maar de tekenen zijn verontrustend en beloven niet veel goeds.


      Boaventura de Sousa Santos – Ukraine is a wake-up call for Europe | Brave New Europe 11 august 2022

      Boaventura de Sousa Santos is emeritus hoogleraar sociologie aan de Universiteit van Coimbra in Portugal.

      vertaling Jan Reyniers

    7. #7
      Eric de Blois Rob Gosseling's Avatar
      Ingeschreven
      Jul 2016
      Locatie
      Chili, Región Aysén
      Berichten
      5.001
      Post Thanks / Like
      Reputatie Macht
      19

      Standaard Re: DeWereldMorgen.be

      .
      Citaat Oorspronkelijk geplaatst door dewereldmorgen.be

      De oorlog in Oekraïne is het hoogtepunt van een 30 jaar durend project van de Amerikaanse neoconservatieve beweging.

      Met zo'n statement hoef je eigenlijk niet eens meer verder te lezen. De toon is gezet : "De oorlog in de Oekraine is een westers project". En Poetin had daarbij dus geen andere keus dan die oorlog te voeren en dat valt hem daarom ook niet aan te rekenen. Over de rol van Poetin hebben we het maar beter niet, die is eerder slachtoffer. Nee, alles gaat over de "neocon". Daarom zie je op dewereldmorgen.be ook geen enkele kritiek op Poetin. Immers het beeld moet worden opgeworpen dat deze oorlog eenzijdig en enkel de schuld is van de neocon en het westen. Daarmee is Poetin gedegradeerd van een medogenloze dictaotor tot een wilsombekwame trekpop. Iemand die niet toerekeningsvatbaar is voor zijn daden. Ik vraag jullie wat is er goed aan de selectieve analyse's op tunnelvisie-sites waar complotdenkers achter zitten? Is dat betrouwbaarder dan wat de "afhankelijke" mainstreammedia schrijven? Dewereldmorgen bedient zich van methoden die passen bij een populisten-krant als de telegraaf.

      Trouwens poetin is alles behalve het tegenovergestelde van een neocon. Poetin is een ordinaire dief en graaier. Een corrupte zakkenvuller.


      .

    8. #8
      antigodin Olive Yao's Avatar
      Ingeschreven
      Dec 2003
      Berichten
      18.568
      Post Thanks / Like
      Reputatie Macht
      745206

      Arrow DeWereldMorgen.be


      Paul Wolfowitz. Foto: Defense.gov

      Jeffrey D. Sachs, Other News, DeWereldMorgen vertaaldesk

      Oekraïne is de nieuwste neoconservatieve ramp

      De oorlog in Oekraïne is het hoogtepunt van een 30 jaar durend project van de Amerikaanse neoconservatieve beweging. De regering-Biden zit vol met dezelfde neocons die voorstander waren van de Amerikaanse oorlogen in Servië (1999), Afghanistan (2001), Irak (2003), Syrië (2011), Libië (2011), en die tot het uiterste zijn gegaan om de Russische invasie in Oekraïne uit te lokken. De staat van dienst van de neocon is er een van regelrechte rampen. Toch heeft Biden ervoor gekozen zijn team te bemannen met net deze neocons. Als gevolg daarvan stuurt Biden Oekraïne, de VS en de Europese Unie richting het zoveelste geopolitieke debacle. Als Europa enig inzicht heeft, zal het zich losmaken van deze Amerikaanse debacles inzake buitenlands beleid.


      woensdag 6 juli 2022 11:20

      De neoconbeweging ontstond in de jaren zeventig rond een groep publieke intellectuelen, die beïnvloed werden door de politicoloog Leo Strauss van de Universiteit van Chicago en de classicus Donald Kagan van de Universiteit van Yale.

      Tot de neocon leiders behoorden Norman Podhoretz (schrijver en conservatief politiek commentator), Irving Kristol (Amerikaans publicist), Paul Wolfowitz (minister van Defensie onder George W. Bush en één van de architecten van de Irak oorlog), Robert Kagan (zoon van Donald), Frederick Kagan (zoon van Donald), Victoria Nuland (echtgenote van Robert), Elliott Cohen (politicoloog), Elliott Abrams (politicus en advocaat, actief bij Reagan, Bush en Trump), en Kimberley Allen Kagan (echtgenote van Frederick).

      De belangrijkste boodschap van de neocons is dat de VS in elke regio ter wereld de overhand moeten hebben op militair gebied, en het hoofd moeten bieden aan opkomende regionale machten die op een dag de mondiale of regionale dominantie van de VS zouden kunnen betwisten, in de eerste plaats Rusland en China.

      De militaire macht van de VS moet daarom vooraf worden verdeeld over honderden militaire bases over de hele wereld en de VS moeten voorbereid zijn om, indien nodig, bepaalde oorlogen te leiden. De VS moeten de Verenigde Naties enkel gebruiken als dat nuttig is om hun doelen te bereiken.

      Deze benadering werd voor het eerst uiteengezet door Paul Wolfowitz in zijn ontwerp Defense Policy Guidance (DPG), geschreven voor het ministerie van Defensie in 2002.

      Het ontwerp riep op tot uitbreiding van het door de VS geleide veiligheidsnetwerk naar Centraal- en Oost-Europa, ondanks de expliciete belofte van de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Hans-Dietrich Genscher in 1990 dat de Duitse eenwording niet zou worden gevolgd door een uitbreiding van de NAVO naar het oosten.

      Wolfowitz pleitte ook voor Amerikaanse oorlogen naar keuze, waarbij hij het recht van Amerika verdedigde om onafhankelijk, zelfs alleen, op te treden als reactie op crises die de VS zorgen baren. Volgens generaal Wesley Clark verduidelijkte Wolfowitz hem al in mei 1991 dat de VS een leidende rol zou opnemen in regimewisselingen in Irak, Syrië en andere voormalige Sovjet-bondgenoten.

      De neocons waren voorstander van uitbreiding van de NAVO met Oekraïne, zelfs voordat dit in 2008 onder George W. Bush, Jr. officieel VS-beleid werd. Zij beschouwden het Oekraïense NAVO-lidmaatschap als de sleutel tot de regionale en wereldwijde dominantie van de VS. Robert Kagan beschreef de neocon argumenten voor NAVO uitbreiding in april 2006:

      “De Russen en Chinezen zien niets natuurlijks in [de “kleurenrevoluties” van de voormalige Sovjet-Unie], alleen door het Westen gesteunde staatsgrepen, ontworpen om de Westerse invloed in strategisch vitale delen van de wereld te vergroten. Hebben zij het zo mis? Zou de succesvolle liberalisering van Oekraïne, aangespoord en gesteund door de Westerse democratieën, niet de aanloop kunnen zijn naar de opname van dat land in de NAVO en de Europese Unie – kortom, de uitbreiding van de Westerse liberale hegemonie?” (Robert Kagan)

      Kagan erkent de trieste implicaties van de uitbreiding van de NAVO. Hij citeert een deskundige die zei: “Het Kremlin maakt zich in alle ernst op voor de ‘slag om Oekraïne’.” De neocons zochten deze strijd. Na de val van de Sovjet-Unie hadden zowel de VS als Rusland moeten streven naar een neutraal Oekraïne, als een veilige buffer.

      In plaats daarvan wilden de neocons de “hegemonie” van de VS, terwijl de Russen de strijd deels uit verdediging en deels ook uit eigen imperiale pretenties aangingen. Het doet denken aan de Krimoorlog (1853-6), toen Groot-Brittannië en Frankrijk in de Zwarte Zee probeerden Rusland te verzwakken na Russische druk op het Ottomaanse rijk.

      Kagan schreef het artikel als burger terwijl zijn vrouw Victoria Nuland Amerikaans ambassadeur bij de NAVO was onder George W. Bush, Jr. Nuland is de neocon pion bij uitstek. Nuland was niet alleen Bush’ ambassadeur bij de NAVO, maar ook Barack Obama’s assistent-staatssecretaris voor Europese en Euraziatische Zaken van 2013 tot 17.

      Aldus was ze deel van de operatie waarbij de pro-Russische president van Oekraïne, Viktor Janoekovits, werd omvergeworpen. Nu dient ze als Biden’s onderminister van Buitenlandse Zaken en stuurt ze zo het Amerikaans beleid ten aanzien van de oorlog in Oekraïne.

      De visie van de neocons is gebaseerd op de volgende onjuiste premisse, namelijk dat de militaire, financiële, technologische en economische superioriteit van de VS haar in staat stelt de voorwaarden te dicteren in alle regio’s ter wereld. Het is een standpunt dat zowel opmerkelijke hoogmoed als een opvallende minachting voor bewijzen illustreert.

      Sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw zijn de VS in zowat elk regionaal conflict waaraan zij hebben deelgenomen, gedwarsboomd of verslagen. Maar in de “strijd om Oekraïne” waren de neocons bereid een militaire confrontatie met Rusland uit te lokken door de NAVO uit te breiden ondanks de hevige bezwaren van Rusland. Dit vanuit de vurige overtuiging dat de financiële sancties van de VS en het wapentuig van de NAVO de ondergang van Rusland zullen betekenen.

      Het Institute for the Study of War (ISW), een neocon denktank onder leiding van Kimberley Allen Kagan (en gesteund door een aantal grote afnemers van defensie-contracten zoals General Dynamics en Raytheon), blijft een Oekraïense overwinning beloven.

      Over de Russische opmars gaf de ISW een typisch commentaar: “Ongeacht welke partij de stad [Severodonetsk] in handen heeft, zal het Russische offensief op operationeel en strategisch niveau waarschijnlijk zijn afgesloten, wat Oekraïne de kans geeft om zijn tegenoffensieven op operationeel niveau te hervatten om de Russische troepen terug te dringen.

      De feiten ter plaatse doen echter anders vermoeden. De economische sancties van het Westen hebben weinig negatieve gevolgen gehad voor Rusland, terwijl hun “boemerangeffect” op de rest van de wereld groot is.

      Bovendien wordt het vermogen van de VS om Oekraïne van munitie en wapentuig te voorzien, ernstig belemmerd door de beperkte Amerikaanse productiecapaciteit en de gebrekkige bevoorradingsketens. De industriële capaciteit van Rusland is natuurlijk veel groter dan die van Oekraïne. Het BBP van Rusland was ruwweg 10X dat van Oekraïne vóór de oorlog, en Oekraïne is in de oorlog een groot deel van zijn industriële capaciteit verloren.

      De meest waarschijnlijke uitkomst van de huidige gevechten is dat Rusland een groot deel van Oekraïne zal veroveren, waardoor Oekraïne misschien geheel of bijna volledig door land zal zijn omsloten. In Europa en de VS zal de frustratie toenemen over de militaire verliezen en de stagflatoire (situatie van lage economische groei en hoge werkloosheid) gevolgen van de oorlog en de sancties.

      De domino-effecten kunnen verwoestend zijn, als een rechtse demagoog in de VS aan de macht komt (of in het geval van Trump terugkeert naar de macht) en belooft de Amerikaanse vergane militaire glorie te herstellen door gevaarlijke escalatie.

      In plaats van deze ramp te riskeren, bestaat de echte oplossing erin een einde te maken aan de neoconfantasieën van de afgelopen 30 jaar en Oekraïne en Rusland terug aan de onderhandelingstafel te brengen.

      De NAVO moet er zich daarbij toe verbinden haar oostwaartse uitbreiding naar Oekraïne en Georgië te beëindigen in ruil voor een levensvatbare vrede die de soevereiniteit en de territoriale integriteit van Oekraïne eerbiedigt en beschermt.

      Jeffrey Sachs is Professor aan de Columbia University, directeur van het Centrum voor Duurzame Ontwikkeling aan de Columbia University en voorzitter van het VN-netwerk voor oplossingen voor duurzame ontwikkeling. Hij is adviseur geweest van drie VN-secretarissen-generaal en is momenteel SDG-pleitbezorger van VN-secretaris-generaal António Guterres.

      Deze tekst verscheen op Other News. Vertaling Ann Dejaeghere.


      https://www.dewereldmorgen.be/artike...rvatieve-ramp/

      oorspronkelijk gepost door Revisor in Oekraïne, geopolitiek en het moorddadige Westen post #121

    9. #9
      antigodin Olive Yao's Avatar
      Ingeschreven
      Dec 2003
      Berichten
      18.568
      Post Thanks / Like
      Reputatie Macht
      745206

      Arrow DeWereldMorgen.be

      .
      Citaat Oorspronkelijk geplaatst door Rob Gosseling Bekijk Berichten


      Met zo'n statement hoef je eigenlijk niet eens meer verder te lezen. De toon is gezet : "De oorlog in de Oekraine is een westers project". En Poetin had daarbij dus geen andere keus dan die oorlog te voeren en dat valt hem daarom ook niet aan te rekenen. Over de rol van Poetin hebben we het maar beter niet, die is eerder slachtoffer. Nee, alles gaat over de "neocon". Daarom zie je op dewereldmorgen.be ook geen enkele kritiek op Poetin. Immers het beeld moet worden opgeworpen dat deze oorlog eenzijdig en enkel de schuld is van de neocon en het westen. Daarmee is Poetin gedegradeerd van een medogenloze dictaotor tot een wilsombekwame trekpop. Iemand die niet toerekeningsvatbaar is voor zijn daden. Ik vraag jullie wat is er goed aan de selectieve analyse's op tunnelvisie-sites waar complotdenkers achter zitten? Is dat betrouwbaarder dan wat de "afhankelijke" mainstreammedia schrijven? Dewereldmorgen bedient zich van methoden die passen bij een populisten-krant als de telegraaf.

      Trouwens poetin is alles behalve het tegenovergestelde van een neocon. Poetin is een ordinaire dief en graaier. Een corrupte zakkenvuller.
      Bedankt voor het hier neerzetten. Dan is hij in de andere topic niet meer nodig. Antwoord in drie delen:

      I Jeffrey Sachs
      II zgn. ‘neoconservatieven’ in het VS regime
      III Rusland en Vladimir Poetin


      I. De auteur is Jeffrey Sachs, niet De Wereld Morgen. Oorspronkelijke titel: Ukraine is the latest neocon disaster

      Hij was betrokken bij de overgang van de Sovjet Unie van communisme naar kapitalisme. Toen heeft hij niet zo’n goede beurt gemaakt, al kan hij daar in zn eentje weing aan doen. (Zie over die episode Naomi Klein, The shock doctrine hoofdstuk 11).

      In 1995 werd hij directeur van het Instituut voor Internationale Ontwikkeling van de universiteit van Harvard. Hij heeft toen de zgn. ‘duurzame ontwikkelingsdoelen’ ontwikkeld. Dat zijn:

      1. Uitbannen van alle vormen van (extreme) armoede
      2. Einde aan honger, zorgen voor voedselzekerheid en duurzame landbouw
      3. Gezondheidszorg voor iedereen
      4. Inclusief, gelijkwaardig en kwalitatief onderwijs voor iedereen
      5. Gelijke rechten voor mannen en vrouwen en empowerment van vrouwen en meisjes
      6. Schoon water en sanitaire voorzieningen voor iedereen
      7. Toegang tot betaalbare en duurzame energie voor iedereen
      8. Inclusieve, economische groei, werkgelegenheid en fatsoenlijk werk voor iedereen
      9. Infrastructuur voor duurzame industrialisatie
      10. Verminderen ongelijkheid binnen en tussen landen
      11. Maak steden veilig, veerkrachtig en duurzaam
      12. Duurzame consumptie en productie
      13. Aanpak klimaatverandering
      14. Beschermen en duurzaam gebruik van de oceanen en zeeën
      15. Beschermen van ecosystemen, bossen en biodiversiteit
      16. Bevorderen van veiligheid, publieke diensten en recht voor iedereen
      17. Versterken van het mondiaal partnerschap om doelen te bereiken.

      (Ik zou 13 op 1 zetten, andere doelen hangen daar in hoge mate van af).

      Andere mensen maken een ranglijst van landen, in hoeverre ze die doelen bereiken. Daar staan merkwaardige dingen in, bijvoorbeeld de VS scoort lager dan Oekraïne (37 en 41). Natuurlijk staat de achterlijke VS een beetje laag, maar Oekraïne hoger?

      Jeffrey Sachs durft tegen de stroom in te gaan.

      In deze clip zegt hij iets dat hij niet mag zeggen en de presentatoren vallen hem meteen in de rede:




      II. Zgn. ‘neconservatieven’ in het VS regime

      Sachs beschrijft hen in zn artikel. Enkele centrale ideeën van de ‘neoconservatieven’:

      • hegemonie van het VS regime in de wereld
      • niet gebonden aan de internationale orde
      • ‘wars of choice’ van het VS regime.

      Mede daarom is gepraat over de ‘op regels gebaseerde internationale orde’ van politici (onder wie Kaag in Nederland) verachtelijke holle retoriek.

      (n. b. Kaag wil bij de insider politici horen; wat ze zegt en doet is daarop afgestemd).

      Complottheorie? De ‘neoconservatieven’ maken inderdaad plannen, zoals in
      Project for a new american century
      Extending Russia

      Het begrip ‘complottheorie’ vind ik vaak warrig. Bijvoorbeeld “911 was een complot” – ja, dat was het evident, nl. een geheim plan van de daders. De plannen van de ‘neoconservatieven’ waren en zijn echter goeddeels niet geheim.

      Indochina, Ghana, Chili, Nicaragua, Venezuela, Irak, Syrië, Libye, Oekraïne en tal van andere landen hebben een overeenkomst: inmenging door het VS regime in hun binnenlandse aangelegenheden, met dood en verwoesting als gevolg.

      Echter, dat is niet pas 30 jaar geleden, in 1990, begonnen met de ‘neoconservatieven’. Jeffrey Sachs doelt erop dat toen de Sovjet Unie uiteenviel, en het VS regime zich sindsdien nog meer de baas in de wereld waande.

      Drie leden van de familie Kagan zitten bij de ‘neoconservatieven’. Die familie komt uit Litouwen.
      In Litouwen heeft een groepering met de duitse nazi’s gecollaboreerd en verschrikkelijke pogroms tegen joden gehouden. Dat was in Letland ook zo. Leden van die groepering waren het personeel van een concentratiekamp in Riga. Heden is er in die landen een groepering die op de Oekraïnse nazi’s lijkt.

      V. Nuland is getrouwd met een Kagan, en heeft de gewelddadige staatsgreep in Oekraïne in 2014 meegeorkestreerd. Als dat een complot was, was het nauwelijks verhuld, ze liepen daar openlijk te agiteren.


      III. Rusland, president Poetin

      Over de rol van Poetin hebben we het maar beter niet, die is eerder slachtoffer. (…) Ik vraag jullie wat is er goed aan de selectieve analyse's op tunnelvisie-sites waar complotdenkers achter zitten?
      Ik kan alleen voor mezelf spreken – daar heb ik in verband met Oekraïne nog niets over gepost, omdat:

      (1) ik daar niets van af weet;

      (2) Oekraïne me pas sinds februari bezig houdt. Revisor had het al sinds 2014 in het oog, respect voor zn inzicht. De oorlog in Oekraïne is een heel groot onderwerp, er is enorm veel aan de hand, en ik bekijk het onderdeel voor onderdeel. Zo heb ik pas Krim bekeken.

      (3) veel kwaadsprekerij over Rusland en Poetin niets met de oorlog in Oekraïne te maken heeft.

      Veel mensen in de VS en EU spreken kwaad over Rusland en Poetin. Maar wat is hun bron?
      Ik bijt liever mn tong af dan dat ik Washington propaganda napraat.

      Twee recente studies, van de universiteit van Stanford in de VS en de universiteit van Adelaide in Australië, laten jarenlange antirussische sociale mediacampagnes met bots zien. Heb ik nog niet gelezen.

      Op mn lijstje staat ook:

      1) de redevoeringen van president Poetin,
      2) Paradigma voor vrede van Kristin Christman

      Washington propagandisten gaan in op Poetins redevoeringen met het vooropgezette doel ze af te kraken. Maar dat is een verkeerde manier om een tekst te benaderen. Een valse manier.

      Kristin Christman bespreekt o. a. Poetins redevoeringen én wat Washington propagandisten daarover schrijven. Door haar werk te lezen zal ik dus twee vliegen in één klap slaan.
      De meeste Westerse politici tonen zich vijanden van de mensen in de wereld.

      Most Western politicians show themselves to be enemies of the peoples of the world.

    10. #10
      antigodin Olive Yao's Avatar
      Ingeschreven
      Dec 2003
      Berichten
      18.568
      Post Thanks / Like
      Reputatie Macht
      745206

      Arrow DeWereldMorgen.be

      .



      Mohamed Hassan sur le monde multipolaire: «Le néocolonialisme est mort»
      (interview) |

      Grégoire Lalieu | Investig’Action 26 oktober 2022

      Kantelende wereldverhoudingen en het einde van het neokolonialisme
      (deel 1) |

      De WereldMorgen donderdag 17 november 2022


      De Ethiopiër Mohamed Hassan analyseert in een lang interview de woelige tijden waarin wij leven, de turbulente veranderingen in Afrika … Bijzonder interessant omdat hij de geopolitieke situatie analyseert vanuit een Zuiders perspectief. De Wereldmorgen brengt het interview in vier delen. In dit eerste artikel staat hij stil bij de kantelende wereldverhoudingen en de spanningen tussen de VS en China en Rusland.


      Na de val van de Sovjet-Unie leek de hegemonie van de VS onbetwistbaar. Nu, met de oorlog in Oekraïne zien we dat de VS meer en meer geïsoleerd geraken. Hoe kunnen we zo’n ommekeer verklaren?

      Wij leven in een historisch moment dat de achteruitgang van de overheersing van de VS en het failliet van zijn ideologen laat zien. Na de val van de Sovjet-Unie ontwikkelde een hele reeks intellectuelen theorieën met hetzelfde doel: de unipolaire wereld die ontstond met het einde van de Koude Oorlog in goede banen leiden en de VS-hegemonie voor lange tijd handhaven.

      Zo schreef de econoom Francis Fukuyama in 1992 een baanbrekend boek waarin hij uiteenzet dat de val van de Sovjet-Unie het ‘einde van de geschiedenis’ betekende. De liberale democratie had het gewonnen van andere ideologieën en zou de toekomst bepalen.

      In dezelfde geest beweerde de filosoof Toni Negri dat het einde van de Koude Oorlog een nieuw tijdperk inluidde, dat van het ‘Imperium’. De imperialistische mogendheden zouden niet langer oorlog tegen elkaar voeren, maar een vorm van wereldrijk aangaan waarin ze samenwerken, wederzijds gemotiveerd door het streven naar vrede.

      De huidige oorlog in Oekraïne maakt opnieuw duidelijk dat de geschiedenis nog lang niet ten einde is. Hoe konden zulke invloedrijke denkers zich zo vergissen?

      Aan deze theorieën werd destijds veel geloof gehecht, omdat ze het gevoel van almacht van de Verenigde Staten en het kapitalisme versterkten. Maar door hun foute uitgangspunt konden deze denkers niet anders dan falen.

      Karl Marx toonde aan dat klassenstrijd de drijvende kracht van de geschiedenis is. Meesters en slaven in de oudheid, heren en horigen in de middeleeuwen, de burgerij en de werkende klasse in het kapitalistische tijdperkc…

      Er zijn altijd uitbuitingsrelaties geweest en sociale klassen waarvan de belangen met elkaar in tegenspraak waren. Deze tegenstellingen hebben geleid tot grote omwentelingen die de loop van de geschiedenis hebben veranderd.

      In tegenstelling tot wat Fukuyama suggereerde, zijn deze tegenstellingen niet verdwenen met het einde van de Koude Oorlog. Er is nog steeds klassenstrijd. En zoals we elke dag kunnen zien, is de geschiedenis in volle opmars.

      Hetzelfde geldt voor Toni Negri’s ‘Imperium’. In 1917, midden in de Eerste Wereldoorlog, schreef Lenin een opmerkelijk boek over het imperialisme. Hij legde uit hoe de grote kapitalistische mogendheden de wereld wilden veroveren om het kapitaal dat zij vergaarden te exporteren en goedkope toegang te krijgen tot arbeid en grondstoffen.

      De imperialistische machten verdeelden de wereld dus als een taart. Maar omdat de wereld geen oneindige ruimte was, moesten ze oorlog met elkaar voeren om het grootste deel te bemachtigen. Aangezien de Duitse eenwording (1871, nvdr) laat kwam in vergelijking met andere Europese concurrenten, had Berlijn slechts de kruimels geoogst en ontbrak het hen aan koloniën om hun economische ontwikkeling voort te zetten.

      De analyse van Lenin is opmerkelijk, omdat hij laat zien hoe de dynamiek van het kapitalisme, gebaseerd op concurrentie en het streven naar maximale winst, de imperialistische mogendheden ertoe brengt het Zuiden te plunderen en oorlog tegen elkaar te voeren.

      Deze dynamiek werkt nog steeds. Het is dus volstrekt illusoir te denken dat de grote kapitalistische mogendheden vreedzaam zullen gaan samenwerken in een wereldrijk als de wetmatigheden van het economisch model niet worden veranderd.

      Wat was de impact van deze denkers?

      Het was een vorm van ideologische oorlogsvoering. Het was nodig om het idee op te leggen dat iedereen die de unipolaire wereld afwees, geen kans op overleven zou hebben.

      Maar niet iedereen deelde hun mening. Als reactie op Fukuyama ontwikkelde Samuel Huntington bijvoorbeeld zijn theorie van ‘de botsing der beschavingen’. Hij zei dat de geschiedenis niet voorbij was en dat de tegenstellingen zouden blijven bestaan, maar in een andere vorm.

      Huntington verdeelde de wereld in verschillende beschavingen, waarbij het Westen de meest geavanceerde en de Islamitische beschaving de gevaarlijkste was.

      Deze theorie gaat net als die andere ook voorbij aan de dynamiek van kapitalistische samenlevingen en de klassenstrijd. Huntington zet beschavingen ook neer als monolithische blokken, zonder veel nuance. Westerlingen zijn zo, moslims zijn zo, enz. Het is een broeierige theorie, maar ze had een grote impact na de aanslagen van 11 september 2001.

      De botsing der beschavingen werd gebruikt als propaganda om de oorlogen van Bush en de neoconservatieven te rechtvaardigen. De oorlogen van het ‘beschaafde’ Westen tegen de ‘barbaren’ van de Moslimwereld.

      Op een andere manier dacht ook Zbigniew Brzezinski dat de geschiedenis niet voorbij was. Als adviseur van president Jimmy Carter in de late jaren 1970 was hij de architect van ‘Operatie Cyclone’, waarmee de Verenigde Staten de moedjahedien steunden en de Sovjets in het Afghaanse moeras lokten. Dit was de tijd dat Bin Laden en de CIA samenwerkten.

      Na het einde van de Koude Oorlog schreef Brzezinski een belangrijk boek, ‘The Grand Chessboard’. Daarin legt hij uit dat de meest strategische regio ter wereld Eurazië is. Het concentreert 70 procent van de wereldbevolking en twee derde van de wereldproductie.

      “Wie Eurazië beheerst, beheerst de wereld”, vatte Brzezinski samen. Clinton, Obama, Biden en al deze oorlogszuchtige democraten zijn de ideologische zonen van Brzezinski.

      Maar de VS maken geen deel uit van Eurazië …

      Dat is inderdaad een obstakel. Maar niet genoeg om de pretenties van Brzezinski te bedaren. Op het mondiale schaakbord stelt hij een lijst op van geopolitieke actoren en scharnierstaten die de Verenigde Staten onder hun invloed moeten houden om hun hegemonie te behouden.

      In Europa vinden we bijvoorbeeld Frankrijk, Duitsland, Polen en Oekraïne. ‘Zonder Oekraïne houdt Rusland op een rijk in Eurazië te zijn’, schrijft Brzezinski. Het is gemakkelijk te begrijpen waarom Washington sinds enkele jaren bijzondere belangstelling voor dit land heeft.

      Toen Brzezinski zijn boek publiceerde, was de Sovjet-Unie echter ingestort. Moskou wilde dichter bij het Westen komen. En, geteisterd door neoliberale shocktherapie, was Rusland geen bedreigend rijk. Waar was Brzezinski bezorgd over?

      Rusland is een groot land, qua oppervlakte het grootste ter wereld. Het heeft ook veel middelen. Brzezinski wist dat Rusland vroeg of laat weer een serieuze concurrent zou kunnen worden en de hegemonie van de Verenigde Staten zou kunnen bedreigen. De Russische federatie moest worden aangevallen door de vazalstaten te gebruiken om haar te ontmantelen, net zoals het Ottomaanse Rijk na de Eerste Wereldoorlog was ontmanteld.

      Zo’n ontmanteling zou Rusland hebben achtergelaten als een reeks bananenrepublieken waarvan de hulpbronnen gemakkelijker te controleren zouden zijn. Brzezinski plande toen om verder te bouwen op Japan en door te gaan met de ontmanteling van China. Dan vallen Afrika en Latijns-Amerika zonder verzet in Washingtons handen.

      Rusland is verre van ontmanteld en heeft zijn grondgebied zelfs uitgebreid. De economie van China heeft die van de VS ingehaald. Had Brzezinski het ook mis?

      Brzezinski had een relevantere analyse dan die Fukuyama en Negri. Zijn strategie had echter tijd nodig. Maar begin jaren 2000 kwamen de neo-conservatieven op de voorgrond met George W. Bush. De ideologen van de PNAC, het ‘Project voor een Nieuwe Amerikaanse Eeuw’, geloofden dat de Verenigde Staten geen tijd hadden.

      Om de hegemonie te behouden, moest Washington hard en snel toeslaan. Dus creëerden ze de theorie van ‘het Grote Midden-Oosten’. Stel je voor dat jij de enige waterkraan in je stad beheert. Niemand anders heeft er toegang toe. Huishoudens, bedrijven, winkeliers, boeren … Iedereen moet langs u om water te krijgen. Je zult de heerser van je stad zijn, je zult alles kunnen controleren!

      Nu, de neo-conservatieven ontwikkelden deze theorie op basis van olie. Hun idee was om deze enorme regio, die zich uitstrekt van de Maghreb tot Pakistan, via de Hoorn van Afrika en de Golf opnieuw vorm te geven. Deze regio is bijzonder rijk aan olie en gas. Deze hulpbronnen zijn onmisbaar voor de economische ontwikkeling van de concurrenten van de VS. Daarom pleitten de neocons voor controle over ‘het Grote Midden-Oosten’ om hun rivalen te verzwakken.

      De hervorming van ‘het Grote Midden-Oosten’ mocht niet stapsgewijs gebeuren. De neocons vielen Afghanistan en Irak aan. Volgens generaal Wesley Clark, voormalig opperbevelhebber van de NAVO, waren de VS ook van plan Syrië, Libanon, Libië, Somalië, Soedan en Iran binnen te vallen.

      Al deze landen hebben de afgelopen jaren direct of indirect geleden onder oorlog. Maar Irak was het grootste slachtoffer. Door controle over de oliereserves zouden de VS de olieprijs laag kunnen houden. De olieproducerende landen, waaronder Rusland, hadden dus bij Westerse banken geld moeten lenen.

      Maar het tegenovergestelde gebeurde. De invasie van Irak deed de olieprijzen stijgen. Dit kwam ten goede aan de olieproducerende landen, die hun schulden konden afbetalen, vooral Rusland.

      Het was het Iraakse verzet dat de prijzen deed stijgen. Voor de oorlog schommelde het vat ongeveer twintig jaar rond de 25 dollar. Na de invasie van Irak steeg hij gestaag, eerst tot ongeveer 60 dollar en vervolgens tot meer dan 100 dollar vanaf 2007. Andere factoren hebben uiteraard de olieprijs beïnvloed. Maar de mislukking van het VS-leger in Irak had grote gevolgen en de hegemoniale plannen van de neo-conservatieven raakten verzuurd.

      Toch heeft de VS astronomische bedragen uitgegeven aan deze oorlog. Nobelprijswinnaar Joseph Stiglitz schatte dat de bezetting van Irak 16 miljard dollar per maand kostte, gelijk aan het jaarlijkse budget van de Verenigde Naties. Washington zou in totaal 3.000 miljard dollar hebben uitgegeven. Dit is genoeg om Amerikaanse burgers 50 jaar lang sociale zekerheid te bieden.

      De VS hebben Irak vernietigd, honderdduizenden mensen gedood en miljoenen anderen ontheemd. Maar het is er niet in geslaagd het land of zijn olie te controleren. Pro-Iraanse krachten kwamen aan de macht na de val van Saddam Hoessein. Buitenlandse bedrijven deelden de olieconcessies, waaronder Chinese en Maleisische bedrijven. De VS kregen niet veel.

      De oorlog in Irak was een keerpunt. En laten we duidelijk zijn, het Iraakse verzet heeft de loop van de geschiedenis veranderd.

    + Plaats Nieuw Onderwerp

    Bladwijzers

    Bladwijzers

    Forum Rechten

    • Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
    • Je mag geen reacties plaatsen
    • Je mag geen bijlagen toevoegen
    • Je mag jouw berichten niet wijzigen
    •