Multipolarista

[Olive Yao]

.



We STILL don’t get it: it is an empire, folks!

Kim Skipes | Countercurrents 20 april 2023

[Olive Yao]

.
Defense Planning Guidance

Dat is een plan voor de militaire macht van het VS regime. Het VS ministerie van defensie stelt dat plan eens in de zoveel jaar op. Het plan wordt niet openbaar gemaakt.

1992: Cheney minister van defensie, Wolfowitz staatssecretaris van defensie.
Onder hun leiding stelde het Pentagon in 1991-1992 een defense planning guidance op.

Een versie daarvan werd in maart 1992 gelekt naar enkele kranten. Daarna werd het plan witgewassen.

Informatie met overzicht van documenten:

National Security Archive – "Prevent the reemergence of a new rival", The making of the Cheney regional defense strategy, 1991-1992
(George Washington University)


● Defense Planning Guidance
(document 3, 47 blz, deel gecensureerd)

"Our first objective is to prevent the re-emergence of a new rival. This is a dominant consideration underlying the new regional defense strategy and requires that we endeavor to prevent any hostile power from dominating a region whose resources would, under consolidated control, be sufficient to generate global power. These regions include Western Europe, East Asia, the territory of the former Soviet Union, and Southwest Asia.

There are three additional aspects to this objective: First the U.S must show the leadership necessary to establish and protect a new order that holds the promise of convincing potential competitors that they need not aspire to a greater role or pursue a more aggressive posture to protect their legitimate interests. Second, in the non-defense areas, we must account sufficiently for the interests of the advanced industrial nations to discourage them from challenging our leadership or seeking to overturn the established political and economic order. Finally, we must maintain the mechanisms for deterring potential competitors from even aspiring to a larger regional or global role."
(p. 3)

vertaling:

“Ons eerste doel is om te voorkomen dat er opnieuw een nieuwe rivaal opduikt. Dit is een dominante overweging die ten grondslag ligt aan de nieuwe regionale defensiestrategie en vereist dat we proberen te voorkomen dat een vijandige macht een regio domineert waarvan de hulpbronnen, onder geconsolideerde controle, voldoende zouden zijn om wereldwijde macht te genereren. Deze regio's omvatten West-Europa, Oost-Azië, het grondgebied van de voormalige Sovjet-Unie en Zuidwest-Azië.

Er zijn drie extra aspecten aan deze doelstelling:
Ten eerste moeten de VS het leiderschap tonen dat nodig is om een nieuwe orde te vestigen en te beschermen die de belofte inhoudt potentiële concurrenten ervan te overtuigen dat ze niet naar een grotere rol hoeven te streven of een agressievere houding moeten aannemen om hun legitieme belangen te beschermen.
Ten tweede moeten we in de niet-defensiegebieden voldoende rekening houden met de belangen van de geavanceerde geïndustrialiseerde landen om hen ervan te weerhouden ons leiderschap uit te dagen of te proberen de gevestigde politieke en economische orde omver te werpen.
Ten slotte moeten we de mechanismen in stand houden voor het afschrikken van potentiële concurrenten om zelfs maar te streven naar een grotere regionale of mondiale rol.”
(p. 3)


● Defense Planning Guidance
(97 blz, ook deels gecensureerd)

"While the United States supports the goal of European integration, we must seek to prevent the emergence of European-only security arrangements which would undermine NATO, particularly the Alliance’s integrated command structure." (p. 42)

“Hoewel de Verenigde Staten het doel van Europese integratie steunen, moeten we proberen te voorkomen dat er veiligheidsregelingen alleen voor Europa ontstaan die de NAVO zouden ondermijnen, met name de geïntegreerde commandostructuur van het Bondgenootschap.” (p. 42)


Project for a New American Century – Rebuilding America’s defences (2000)

Deze publicatie uit 2000 is in lijn met de voorgaande.

[Olive Yao]

.



Six war mongering think tanks and the military contractors that fund them

Amanda Yee | Liberation 7 maart 2023


Zes oorlogszuchtige denktanks en de militaire aannemers die hen financieren

Van het produceren van rapporten en analyses voor VS beleidsmakers tot het inhuren van vertegenwoordigers om opiniestukken in de bedrijfsmedia te schrijven, tot het leveren van presentatoren voor de bedrijfsmedia om interviews af te nemen en uitspraken te doen – denktanks spelen een fundamentele rol bij het vormgeven van zowel het VS buitenlandse beleid als de publieke opinie daarover. Leiders van vooraanstaande denktanks zoals de Atlantic Council en het Hudson Institute zijn zelfs opgeroepen om prioriteiten te stellen voor het House Intelligence Committee. Eén blik op de financieringsbronnen van de invloedrijkste denktanks onthult echter wiens belangen ze werkelijk dienen: die van het VS leger en zijn defensie-aannemers.

Dit ecosysteem van overlappende netwerken van overheidsinstellingen, denktanks en defensiecontractanten is waaruit het VS buitenlandse beleid voortkomt, en er bestaat een draaideur tussen deze drie sectoren.

Voordat bijvoorbeeld het door Biden aangestelde hoofd van het Pentagon, Lloyd Austin, zijn huidige functie innam, zat hij in het bestuur van Raytheon. Vóór de benoeming van Austin was ook de huidige adviseur defensiebeleid Michèle Flournoy kandidate voor de functie. Flournoy zat in het bestuur van Booz Allen Hamilton, een andere belangrijke defensie-aannemer van het Pentagon.

Deze zelfde defensiecontractanten werken ook samen met denktanks zoals het Centrum voor Strategische en Internationale Studies om conferenties te organiseren die worden bijgewoond door nationale veiligheidsfunctionarissen. Bovendien wordt sinds het einde van de Koude Oorlog uitbestedingen op grond van inlichtingenanalyse door de CIA en NSA steeds meer gedaan aan dezelfde defensiebedrijven, zoals als onder andere BAE Systems en Lockheed Martin – een groot belangenconflict.
Met andere woorden, deze bedrijven zijn in de positie om inlichtingenrapporten te produceren die alarm slaan over landen die de VS ‘vijandig gezind’ zijn zodat ze meer militair materieel kunnen verkopen!

En natuurlijk zijn dit dezelfde defensiebedrijven die elk jaar honderdduizenden dollars doneren aan denktanks.

Is het, gezien dit alles, een wonder dat de VS regering tegelijkertijd miljarden dollars aan wapens in een onwinbare proxy-oorlog in Oekraïne steekt, terwijl een Koude Oorlog doet escaleren tot een potentiële militaire confrontatie met China?

De financiering van deze beleidsinstituten stuurt de VS agenda voor buitenlands beleid. Om u een idee te geven van hoe deze bijdragen de nationale veiligheidsprioriteiten bepalen, vindt u hieronder zes van enkele van de meest invloedrijke denktanks op het gebied van buitenlands beleid, samen met hoeveel bijdragen ze het afgelopen jaar hebben ontvangen van "defensie" -bedrijven.

Alle financieringsinformatie voor deze beleidsinstituten is ontleend aan het meest recente jaarverslag dat online beschikbaar was. Houd er ook rekening mee dat deze lijst de financiers bevat die deze informatie openbaar maken – veel denktanks, zoals het agressieve American Enterprise Institute, geven geen openbare donatiebronnen vrij.


1 – Center for Strategic and International Studies

2 – Center for a New American Security

3 – Hudson Institute

4 – Atlantic Council

5 – International Institute for Strategic Studies

6 – Australian Strategic Policy Institute



Zie de publicatie voor de wapenfabrikanten die deze oorlogspropagandatanks financieren, en om hoeveel geld het gaat.

Klik hier voor $ 100.000

[Rob Gosseling]

.


Multipolarista

News for a multipolar world


About

Multipolarista is een onafhankelijk nieuwsmedium dat verslag doet van de overgang naar een multipolaire wereld.

Multipolarista wordt geredigeerd door journalist Benjamin Norton.

vertaling google translate





Multipolarista

Mijn eerste commentaar hierover

.
De eenzijdigheid druipt er vanaf. Een totaal gebrek aan nuance. Ik gun alle haters van het neo-liberalisme en de VS/het Westen een nieuwe Chinees/Russische wereldorde. Onder deze superstaten zullen uitbuiting en oorlogen vast en zeker tot het verleden behoren.

.

Ik vind wel dat ik de geweldadige historie van de VS heb genegeerd in mijn eerste commentaar. Ben we wat meer gaan verdiepen in China

Een multipolaire wereld is wellicht aanvaardbaar wanneer China (en niet een land als India) daarin een belangrijke speler gaat worden, zo ze dat niet al is. Ik zie niet zoveel bezwaar in het gegeven dat China niet democratisch is. China heeft de wereld heel veel te bieden. Ik denk dat mensen veel meer hebben aan welvaart en een gelukkig leven, dan eenmaal in de vier jaar mee mogen doen met een verkiezing waar je nul invloed op hebt. Alleen Zwitserland is democratisch, de rest van het westen niet. China heeft de afgelopen 60 jaar wel bewezen geen oorlogzuchtige natie te zijn, dit in tegenstelling tot de VS. Ik heb meer vertrouwen in China dan in de VS. Ik denk ook dat China een grote rol kan spelen voor vrede in Oekraïne.




.

[Olive Yao]

.

Een multipolaire wereld is wellicht aanvaardbaar wanneer China (en niet een land als India) daarin een belangrijke speler gaat worden, zo ze dat niet al is. Ik zie niet zoveel bezwaar in het gegeven dat China niet democratisch is. China heeft de wereld heel veel te bieden. Ik denk dat mensen veel meer hebben aan welvaart en een gelukkig leven, dan eenmaal in de vier jaar mee mogen doen met een verkiezing waar je nul invloed op hebt. Alleen Zwitserland is democratisch, de rest van het westen niet. China heeft de afgelopen 60 jaar wel bewezen geen oorlogzuchtige natie te zijn, dit in tegenstelling tot de VS. Ik heb meer vertrouwen in China dan in de VS. Ik denk ook dat China een grote rol kan spelen voor vrede in Oekraïne.

Geweldige post! Dit is echt ideeën ontwikkelen – en met elkaar ontwikkelen, want ik reageer er natuurlijk op.

Voor vrede in de wereld kunnen we heden veel meer aan China hebben dan aan de VS.

Sinds 1991 zijn er 251 militaire interventies van het VS regime in andere landen geweest. De VS kan niet als vredeshandhaver gezien worden. Dat is alleen een verkooppraatje voor VS hegemonie.

Nederlandse regeringen doen mee met dat verkooppraatje. Hebben nederlanders daar democratische invloed op? In theorie ja, maar hoe gaat het in praktijk?

China is niet democratisch, maar naarmate China zich ontwikkelt kunnen mensen meer burgerrechten gaan willen, en kan democratie zich op een natuurlijke manier ontwikkelen.
Het Westen moet zich daar niet in mengen, en al helemaal niet op de manier waarop het VS regime dat doet, met regime change operaties, die altijd tot sociale spanningen en geweld leiden, en die niet democratie tot doel hebben maar regeringen die naar het pijpen van de VS dansen.

Natuurlijk geldt het beginsel beheersing van macht is conditio sine qua non ook voor China. Macht corrumpeert. Ook China moeten we goed in de gaten houden.

De wereld heeft een nieuwe vredesbeweging nodig. Hopelijk weten mensen zich daarvoor te vereningen.

[Olive Yao]

.

A. B. Abrams

Atrocity fabrication and its consequences

Carla Stea, boekbespreking

Global Research 23 mei 2023


“The greatest purveyor of violence in the world today, my own country” –
dominee Martin Luther King, toespraak 5 april 1967, Riverside Church New York

“We staan niet aan de verkeerde kant, we ZIJN de verkeerde kant” – Daniël Elsberg


In een fenomenaal goed gedocumenteerde studie van de frauduleuze beschuldigingen van wreedheden tegen landen die het doelwit zijn van militaire interventie door VS NAVO, frauduleuze beschuldigingen die vervolgens gebruikt worden als ‘rechtvaardigingen’ of rationalisaties voor ‘humanitaire militaire interventie’ die het beoogde land verwoest, de ‘noodzakelijke infrastructuur voor het in stand houden van menselijk leven’ verwoest, en waarbij de rijke hulpbronnen van dat land geplunderd worden, beschrijft A. B. Abrams wrede militaire interventies van de VS en de NAVO waarbij de gesel van Attilla de Hun triviaal lijkt.

De methoden en patronen van deze wrede interventies zijn bijna identiek, zelfs vrijwel voorspelbaar: het land dat doelwit is van slachting is altijd een staat die onafhankelijk is van westerse (VS-NAVO) controle: eerst wordt het doelwitland frauduleus beschuldigd van wreedheden die alleen voorkomen in de pornografische verbeeldingskracht van de aanklager de VS-NAVO, en vervolgens (na de slachting) wordt onthuld dat het flagrante verzinsels zijn. Tegen die tijd hebben deze verzonnen wreedheden hun doel gediend om goedgelovige publieke steun aan te wakkeren voor militaire interventie om een einde te maken aan deze niet-bestaande wreedheden. Abrams boek is adembenemend in zijn reikwijdte, zijn nauwkeurige beheersing van details en gruwelijk in zijn beschrijving van de gevolgen van deze verzonnen wreedheden.

Het is niet mogelijk om recht te doen aan het grote bereik van zijn werk, dat de beschamende en gruwelijke dubbelhartigheid van de VS-NAVO-plaag beschrijft.

[Cuba]

Een minder bekende poging tot het verzinnen van wreedheden tegen Cuba was ‘Operatie Northwoods’, beschreven door journalist James Bamford:

“Plannen om aanvallen op de VS uit te voeren die ten onrechte aan Cuba konden worden toegeschreven, als voorwendsel voor een invasie, hadden de steun van elk lid van de Joint Chiefs of Staff, en zelfs hoge Pentagon-functionaris Paul Nitze pleitte voor het uitlokken van een nep-oorlog met Cuba. Het feit dat de hoogste leden van alle diensten en het Pentagon zo weinig voeling hebben met de realiteit en de betekenis van democratie zou vier decennia lang verborgen blijven.”

Operatie Northwoods

“RIEP OP TOT NIETS MINDER DAN DE LANCERING VAN EEN GEHEIME TERRORISMECAMPAGNE IN DE VS om Castro de schuld te geven en een oorlog met Cuba uit te lokken. ... In naam van anticommunisme stelden ze voor om een geheime en bloedige terrorismeoorlog tegen hun eigen land te lanceren om het VS publiek te misleiden om het slechte idee van een oorlog te steunen die ze van plan waren tegen Cuba te lanceren.”

Verder, naast meerdere pogingen om de Cubaanse president Fidel Castro te vermoorden,

“aanvallen door zee- en luchtcommando’s gelanceerd vanaf het VS vasteland, meestal door bannelingen van Cubaanse afkomst en vaak met CIA-supervisie, richten zich op olieraffinaderijen, chemische fabrieken, bruggen, landbouwgewassen, fabrieken, magazijnen, vissersboten en koopvaardijschepen. ... De volgende fase van escalatie betrof biologische oorlogvoering. ... In 1971 gaf de CIA Cubaanse ballingen een virus dat Afrikaanse varkenspest veroorzaakte voor inzet tegen het land. Zes weken later brak de ziekte uit in Cuba en dwong dat het land 500.000 varkens te slachten om een landelijke epidemie te voorkomen.”


[Indochina]

Zoals Abrams het beschrijft, met zijn onberispelijke documentatie, is het bijna onmogelijk om een ander voorbeeld van wreedheid te vinden dat vergelijkbaar is met de barbaarsheid van het VS leger dat Vietnam verwoestte, wreedheden voorafgegaan en ‘verklaard’ als vergelding voor het verzonnen ‘Golf van Tonkin-incident’ die de steun van het goedgelovige en vakkundig gemanipuleerde VS Congres verwierf. Abrams citeert James Bamford in Foreign Policy en vervolgt:

“In het licht van de documenten van Operatie Northwoods is het duidelijk dat het publiek misleiden en oorlogen verzinnen voor Amerikanen om in te vechten en te sterven, standaard goedgekeurd beleid was op de hoogste niveaus van het Pentagon.

In feite lijkt het Golf van Tonkin-incident rechtstreeks uit het draaiboek van Operatie Northwoods te komen:

“We zouden een VS schip in Guantánamo Bay kunnen opblazen en Cuba de schuld kunnen geven. ... Lijsten met slachtoffers in VS kranten zouden een behulpzame golf van verontwaardiging veroorzaken. Je hoeft alleen ‘Guantanamo Bay’ te vervangen door ‘Golf van Tonkin’ en ‘Cuba’ door ‘Noord-Vietnam’.”

Abrams citeert Rodney Carlisle's Encyclopaedia of Intelligence and Counterintelligence:

“Naast formele propaganda werd er ook informeel desinformatie verspreid naar journalisten en het publiek. Het Golf van Tonkin-incident in 1964 is misschien wel het beste voorbeeld. Destijds accepteerden de meeste journalisten en het publiek de beweringen van president Lyndon Johnson zonder meer. ... Toch werd het zeer geheime Plan 34A, met geheime aanvallen die gezamenlijk werden beheerd door de CIA en de VS marine tegen Noord-Vietnam, niet onthuld. Evenmin werd het feit onthuld dat er een VS marinepatrouille was gezonden om elektronische inlichtingen in de Golf van Tonkin te verzamelen.”

Abrams citeert Robert Lehrman, voormalig hoofd-toespraakschrijver van het Witte Huis:

“Was iets van LBJ's [Lyndon B. Johnson’s] toespraak die avond waar? Dat is precies wat hij nastreefde met een resolutie die zes maanden eerder was geschreven, in afwachting van een voorval dat dit rechtvaardigde. ‘Op open zee’, met de implicatie dat de aanval niet was uitgelokt? De Maddox, die voor de Vietnamese kust voer, maakte deel uit van een geheime en illegale missie om inlichtingen te verzamelen, ontworpen om precies de reactie uit te lokken die hij kreeg. Aanvallen op twee dagen? Zelfs Johnson geloofde niet dat de tweede aanval plaatsvond. Agressie? De Maddox schoot als eerste. Belangrijker was dat de Noordvietnamezen voor hun eigen kust lagen. Ze waren thuis. VS zeelui waren ongeveer 8000 mijl van huis. De agressors waren in ieder geval wij. Bovendien beperkte LBJ zich niet tot het bedriegen van het publiek. Hij bedroog de senaat.”

Gebruikmakend van de verzonnen gruweldaad van het Golf van Tonkin-incident als excuus voor escalatie, merkte Robert Lehrman de gevolgen op:

“Drie miljoen doden op een totale Vietnamese bevolking van 30 miljoen! Dat is een Malaysian Airlines Vlucht 17 die 30 jaar lang elke dag, zeven dagen per week wordt neergeschoten; en daarbij zijn de 500.000 tot een miljoen slachtoffers van agent orange niet meegerekend. Naast mijnen schatte het Pentagon dat van de 15 miljoen ton aan explosieven die vanuit de lucht op Vietnam werden afgeworpen ongeveer 10 procent niet ontplofte. ...

Behalve explosieven, omvatte de oorlogsinspanning, die was gebaseerd op een reactie op het incident in de Golf van Tonkin, dat giftige chemicaliën wijd en zijd over Vietnamese landbouwgrond en bossen werden gesproeid.

Voormalig arts van het VS leger, Mike Hastic, merkte op: “Het sproeien van 70 miljoen liter van het chemische ontbladeringsmiddel agent orange op het Vietnamese volk door de VS regering is een van de ergste oorlogsmisdaden ooit begaan in de moderne oorlogsvoering. Het is de oorlogsmisdaad die met elke nieuwe generatie opnieuw geboren wordt. Kinderen sterven aan kanker, ze worden geboren zonder armen en benen, ze worden geboren met een verwrongen lichaam, een psychische aandoening of geen ogen, om maar een paar geboorteafwijkingen te noemen. Hun ouders en de samenleving dragen een enorme last om hun leven zo zinvol mogelijk te maken.”

Kanker, diabetes, degeneratie van hersencellen, spierdystrofie en mentale problemen onder de Vietnamese bevolking waren allemaal gevolgen van de blijvende erfenis van Amerikaanse chemische aanvallen. ...

Verkrachting werd beschouwd als een standaardpraktijk voor VS manschappen, van wie velen zich herinnerden dat hen door instructeurs werd verteld, we zouden de vrouwen kunnen verkrachten, ze open kunnen spreiden en puntige stokken of bajonetten in hun vagina's kunnen steken. ...

Een veteraan beschreef zo'n incident als volgt: “Nadat we haar hadden verkracht, haar kers hadden afgepakt, nadat we haar in het hoofd hadden geschoten ... beginnen we letterlijk haar lichaam te stompen. En iedereen lachte erom. Het is alsof je de leeuwen ziet rond een zojuist gedode zebra. De hele troep komt langs en ze beginnen zich tegoed te doen aan het lichaam.”

Een ander voorbeeld werd in herinnering gebracht door voormalig GI John Ketwig, die verklaarde dat toen drie jonge Vietnamese vrouwen werden gevangengenomen, “iedereen eromheen cirkelde en deze vrouwen martelde met brandende sigaretten … het ene meisje, ze hielden haar vast en duwden de slang van de brandweerwagen tussen haar benen en draaiden het water open en bliezen haar op. En de explosie van lichaamsvloeistoffen spatte over onze gezichten”. Hij omschreef het als: haat tegen de Vietnamezen, de ‘spleetogen’.

Wat betreft het leven in de Amerikaanse cliëntstaat, gecreëerd door Washington met behulp van humanitaire voorwendsels, … Een studie van de WHO beschreef Zuid-Vietnam als een land van wijdverbreide malaria, builenpest, lepra, tuberculose, geslachtsziekten en 300.000 prostituees, een van de weinige plaatsen op aarde waar melaatsheid zich verspreidde en de builenpest nog steeds levens eiste. Dit was het ‘kapitalistische paradijs’ dat Washington naar Zuid-Vietnam bracht.” ”

[Olive Yao]

.
Gehandicapten door agent orange. Meeste foto’s uit de jaren 2000, 30-40 jaar nadat het VS regime Vietnam met agent orange besproeide. Namen vermeld voor zover bekend, uit respect.




geboren zonder ogen




Nguyen Thi Van Long




geboren met misvormd gezicht




geboren met huidaandoening en misvormd; vastgebonden om te voorkomen dat het kind zichzelf bezeert




geboren zonder voeten




Tran Binh Minhn en Pham Thi Thuy Linh, geboren zonder armen, leren schrijven met hun voeten




een bedelaar overleeft in Saigon




Le Thi Nhon en Le Thi Hoa, zusjes, met een bal




VS regime sproeit agent orange over Vietnam




verwoeste vegetatie

[Olive Yao]

.
[Irak]

Daaropvolgende hoofdstukken van het boek beschrijven de gesel van verschrikkingen gepleegd door de VS en de NAVO na de ineenstorting van de Sovjet-Unie, toen ‘het Westen’, met branie en dronken van wat het beschouwde als zijn overwinning op de Sovjet-Unie die in december 1991 was ingestort, als Attilla de Hun door Irak en Libië raasde, nadat het de Verenigde Naties onder druk had gezet om oorlogsresoluties 678, 687 en 688 aan te nemen die de virtuele uitroeiing van Irak toestonden, stemmen kopend en afpersend ter ondersteuning van deze resoluties tijdens de eerste ‘Perzische Golfoorlog’, en het Iraakse volk, de cultuur en de oude beschaving praktisch uitroeiden, met de verzonnen en vervolgens bewezen-frauduleuze bewering dat Iraakse soldaten baby's uit couveuses rukten en ze op de grond gooiden om ze te laten te sterven.

De slachtpartij die is aangericht door de VS, het VK en Frankrijk [Frankrijk in Libië, o.y.] is bijna niet te geloven, met het VK dat volgens de New York Times in 1991 gedurende een periode van enkele weken één bom per seconde op Irak afgewierp.

(Zoals de voormalige VS procureur-generaal Ramsay Clark verklaarde: “De VN die is opgericht om de gesel van oorlog te voorkomen, is een oorlogsinstrument geworden.”)


[Joegoslavië]

Abrams’ hoofdstuk over de oorlogen in Joegoslavië is ook bijna onuitsprekelijk gruwelijk in zijn catalogus van dubbelhartigheid van de VS en de NAVO bij het fabriceren van wreedheden die zij willens en wetens en frauduleus aan Joegoslavië toeschreven, om vervolgens hun eigen wreedheden te begaan tegen hun slachtoffers in Joegoslavië.

“In een vertrouwelijk rapport van de Noord-Atlantische Raad van de NAVO stond dat het Kosovo Bevrijdings Leger (KBL) ‘de belangrijkste aanstichter van geweld’ was in Kosovo en ‘een schijnbaar opzettelijke provocatiecampagne lanceerde’ die leidde tot het uitbreken van vijandelijkheden met Joegoslavische regeringstroepen. Deze vijandelijkheden maakten op hun beurt de weg vrij voor militaire interventie van de NAVO.”

Het KBL was nauw betrokken bij orgaanhandel, zoals Carla Del Ponti en Dick Marti rapporteerden aan de Raad van Europa, met de premier van Kosovo Hashim Thaci als hoofddader, maar dat werd genegeerd door de NAVO.

Abrams citeert de bekende journalist John Pilger die verwijst naar burgers die werden

“ ‘opgeblazen in overvolle passagierstreinen en bussen, in fabrieken, televisiestations, bibliotheken, bejaardentehuizen, scholen en 18 ziekenhuizen, waarvan vele in stukken zijn gehakt door de duizenden 'onverklaarde' clusterbommen van het VK die in granaatscherven uiteenspatten’. De omvang van de slachting door de westerse mogendheden op basis van verzonnen wreedheden die breed en kritiekloos in de westerse pers werden gerapporteerd, zei hij [= Pilger], ‘vereist een verontschuldiging van de propagandisten; want, zoals de planners van de NAVO onvermoeibaar zeiden tijdens hun belerende persconferenties na de bombardementen, zonder journalisten ‘aan boord’, hadden ze het nooit voor elkaar gekregen’.”

Dit geweld werd gepleegd zonder toestemming van de VN-Veiligheidsraad.

Abrams documenteert de enorme omvang van de schade aan de economie van Joegoslavië, de vernietiging van een volk en praktisch de uitroeiing van een natie, die, zoals de wrede daders toegeven, nooit had kunnen worden bereikt zonder de propagandisten van de media die hun publiek onophoudelijk overspoelden met details van gruweldaden die zijn verzonnen en toegeschreven aan het land, in dit geval Joegoslavië, dat het doelwit was van slachting omdat het onafhankelijk was van Westerse – VS en NAVO – controle.

Hoewel Abrams dit niet expliciet vermeldt, ligt het voor de hand dat als de Sovjet-Unie zelf niet was uiteengevallen, de vernietiging van Joegoslavië niet had kunnen plaatsvinden. Maar de westerse pers draagt een enorme verantwoordelijkheid en schuld voor het slachtpartij die het gevolg was van hun dubbelhartige verzinsels van wreedheden, zonder welke de daaruit voortvloeiende verwoesting van een heel volk niet had kunnen plaatsvinden. De medeplichtige pers werd zeer goed betaald voor hun voortrekkersrol bij deze barbaarsheid, wat hen de titel opleverde van ‘perstitutées’, zoals Paul Craig Roberts ze nauwkeurig beschrijft.

Het gebruik van wapens met verarmd uranium was een ongeëvenaarde oorlogsmisdaad in de 78 dagen durende bombardementencampagne tegen Joegoslavië die begon op 24 maart 1999.

“... Bij gebrek aan toestemming van de Verenigde Naties of de Joegoslavische regering voor deze aanvallen, of enig argument dat ze handelden uit zelfverdediging, was de westerse aanval een misdaad van agressie tegen een soevereine staat – beschouwd als de hoogste internationale misdaad. De westerse alliantie had eerder beperkte aanvallen op Joegoslavië gelanceerd, maar de nieuwe luchtaanval was veel grootschaliger en veel meer gericht op niet-militaire doelen. Er werd 20.000 ton bommen gedropt in 40.000 missies, waarbij de gebruikte munitie ongeveer gelijk was aan de lading van een van de kernkoppen die op Hiroshima of Nagasaki werd gedropt. Joegoslavië was een van de vier landen die de VS in een tijdsbestek van slechts een paar maanden vanuit de lucht hadden aangevallen, met Soedan, Afghanistan en Irak destijds ook als doelwit.”


[Libië]

De volgende in Abrams’ catalogus van verzonnen wreedheden en hun gevolgen is een van de meest cruciale gebeurtenissen in deze westerse plaag van verkrachting van volkeren die onafhankelijk zijn van westerse kapitalistische controle: Libië, en de medeplichtigheid aan goedkeuring van resolutie 1973 door de VN-Veiligheidsraad.

De Socialistische Libisch-Arabische Jamahiriya van het Volk was een van de meest vooruitstrevende landen in Afrika en leidde een soevereine pan-Afrikaanse ontwikkelingsbeweging die onafhankelijk was van westerse kapitalistische controle. Libië was buitengewoon machtig en invloedrijk, een van de leidende militaire machten in Afrika en de Arabische wereld. Maar net als de bijbelse Simson, vernietigd door zijn kwetsbaarheid, aldus Abrams:

“Uit angst voor een westerse aanval in Irak-stijl in de jaren 2000, nadat het uiteenvallen van de USSR het Westen in staat had gesteld om via de Verenigde Naties harde sancties en wapenembargo’s op te leggen, stemde Libië ermee in eenzijdig te ontwapenen en opdringerige westerse inspecties van zijn militaire faciliteiten te accepteren in ruil voor westerse veiligheidsgaranties en verlichting van sancties. Deze fatale fout is nu het voorbeeld en de reden waarom de Koreaanse Volksrepubliek zich niet zal en kan ontdoen van zijn kernwapens. De vernietiging van Libië was zo verpletterend voor de natie en haar volk, dat het afstand doen van haar wapenprogramma's in overeenstemming met westerse eisen en bedreigingen een rampzalige vergissing bleek te zijn, waaruit een angstaanjagende les is geleerd.

Halverwege februari 2011, bij het plotseling uitbreken van gecoördineerde aanvallen op Libische wapenarsenalen en veiligheidstroepen door onbekende militanten, reageerden de Libische troepen met waterkanonnen en rubberkogels, maar gebruikten ze geen dodelijk geweld. … Gedurende het hele conflict werden herhaaldelijk vragen gesteld over wie de opstandelingen van Libië waren, hoe ze zich hadden gecoördineerd en getraind voor gelijktijdige aanvallen in het hele land, en waarom ze een militaire campagne waren begonnen waarvan vanaf het begin duidelijk was dat die alleen zou kunnen slagen als westerse legers tussenbeide zouden komen ter ondersteuning.

Enkele aanwijzingen waren te vinden in het naburige Syrië, dat naast Libië lange tijd een van de twee meest fervente tegenstanders van westerse hegemonie in de Arabische wereld was geweest, en dat tegelijkertijd het doelwit was van een zeer vergelijkbare vorm van aanval, en door veel van dezelfde buitenlandse actoren. Beide opstanden zagen zeer snel oproepen in het Westen voor militaire interventie tegen de regeringen die doelwit waren, en kregen niet alleen aanzienlijke steun van westerse mediakanalen, maar ook van grote technologiereuzen zoals Google.

De Franse minister van Buitenlandse Zaken, Ronald Dumas, merkte op dat Groot-Brittannië al sinds 2009 opstandelingen trainde om Syrië ‘binnen te vallen’, waarbij meerdere andere betrouwbare bronnen bevestigden dat de opstandelingen beschikten over wapens, training en steun van westerse mogendheden en hun partners, inclusief de inzet van westerse en geallieerde speciale troepen naast hen. In Libië gaf de bevestigde aanwezigheid van westerse speciale troepen ter plaatse binnen enkele dagen na het uitbreken van de opstand aan dat deze lang gepland was, net als in Syrië.

Muammar Khaddafi van zijn kant noemde de opstandelingen “de verraders die voor de Verenigde Staten en Groot-Brittanië werken, de kolonialisten”. Zoals gerapporteerd in The National Interest in 2014: “Een doorslaggevende factor in de campagne tegen Khaddafi was een grote toestroom van moedjahedien, velen gelieerd aan Al Qaeda … uit Oost-Libië, net zoals de oosterlingen in de jaren tachtig een beslissende bijdrage hadden geleverd tegen de Russen in Afganistan”. ”

Elke beschrijving van de vernietiging van Libië, een hoogontwikkelde natie en leider van de Pan-Afrikaanse onafhankelijkheid tijdens het bestuur van Khaddafi, zou een herhaling zijn van de genocidale verschrikkingen die het gevolg waren van de militaire interventies van de VS en de NAVO in Irak, Korea, Vietnam, Joegoslavië, enz., enz.

Een uniek kenmerk van deze vernietiging van de Libische natie en het Libische volk, waarvan de ‘infrastructuur die nodig is om het menselijk leven te ondersteunen’ was gesloopt door de tussenkomst van de VS en de NAVO, met toestemming van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, Resolutie 1973, “was misschien wel het ernstigste geval van genocide en etnische zuivering van de 21e eeuw”.

Deze werd gepleegd tegen zwarte Afrikanen die de regering van het Jamahiriya-tijdperk had beschermd, maar die jihadistische opstandelingen tot het doelwit maakten van massaslachting en uitroeiing, waarbij het genocidale gedrag van de militanten die het Westen aan de macht had gebracht in schril contrast stond met het panafrikanisme van de Jamahiriya. ... De slachting van de zwarte bevolking van Libië werd aangewakkerd door regelrechte verzinsels van wreedheden – de belangrijkste boosdoener was het Qatarese nieuwsnetwerk Al Jazeera ... De Ierse journaliste Mary Fitzgerald maakte melding van openbare ophangingen van zwarte mannen in door opstandelingen bezette gebieden.

The Guardian beschreef 'pogroms' tegen zwarten die deden denken aan nazi-Duitsland. … Videobeelden van zwarten die werden gemarteld door opstandelingen, onder meer in dierenkooien … leverden een kleine indicatie van het soort wreedheden dat in het hele land door de militanten werd begaan die het Westen macht had gegeven. … Het nieuwe Libië zag snel de opkomst van reguliere slavenmarkten, waarbij zwarten in kettingen of kooien werden vastgehouden, verkocht voor gratis arbeid en die vaak als vee met hete ijzers brandmerken op hun gezicht kregen om ze te identificeren. … Zwarte mannen en vrouwen werden naar verluidt verkracht door de opstandelingen.

(...)

[Olive Yao]

.
[Libië, vervolg]

Misschien wel het ultieme symbool van de gruwel waaraan Libië werd onderworpen door de VS-NAVO-interventie, was de onuitsprekelijk sadistische martelmoord op Khaddafi, een sadisme begaan door die ‘zachtaardige demonstranten’ omwille van wier ‘bescherming’ de VS-NAVO Libië binnenvielen. De verschrikking die op Khaddafi's gezicht te zien was, vastgelegd op een foto op de voorpagina van de New York Post, maakt geen melding van het feit dat naast de barbaarse wreedheid van zijn ‘zachtaardige’ moordenaars, ze hem verkrachtten met een bajonet en gebroken glas dat ze in zijn rectum propten, een onuitsprekelijke vernedering van een mens, en een symbool van de westerse waarden van ‘democratisch humanisme’. Van deze bijzondere groteske wreedheid werd geen verslag gedaan de Amerikaanse pers, maar Europeanen waren verbijsterd toen er berichten over deze specifieke gruweldaad opdoken. Zoals een Europeaan zei: “We waren verbijsterd omdat het zo onnodig was!”






Khaddafi doodgemarteld




Rodham, lachend: “We came, we saw, he died”

illustraties o. y.


[Syrië]

Abrams schrijft vervolgens over de Syrische oorlog en over de uitvluchten van de OPCW [Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens], die een aanval met chemische wapens in de Douma-affaire fabriceerde, en de beschuldigingen in 2013 van een aanval met Sarin in Ghouta, beschuldigingen die werden betwist door de gewaardeerde journalist Sy Hersh wiens onberispelijke bronnen Damascus vrijpleitten van verantwoordelijkheid voor de aanslag, en aangaven dat Obama bewijs aan het begraven was dat Al Nusra de dader was. Westerse plannen om een resolutie van de VN Veiligheidsraad door te drukken die militaire interventie van de VS en de NAVO in Syrië zou toestaan, werden tot drie keer toe geweigerd door Rusland en China.


[Russen]

Op 22 december 2016 heroverde de Syrische regering de controle over Aleppo, en hoewel Abrams hier geen melding van maakt (wat al dan niet toevallig kan zijn), stortte op 25 december 2016 het vliegtuig met aan boord het grote Russische Alexandrov Koor, op weg om voor de Russische troepen in Syrië op te treden, plotseling neer in de oceaan, waarbij alle 90 passagiers om het leven kwamen. Vlak daarvoor, op 19 december 2016, werd de Russische ambassadeur in Turkije vermoord, op klaarlichte dag in een kunstgalerie in Turkije, met een foto op de voorpagina van de moord in de New York Times, waarbij de huurmoordenaar werd geciteerd terwijl hij riep: “Vergeet Aleppo niet, vergeet Syrië niet” en kort daarna kreeg de Russische consul in Griekenland op 9 januari 2017 plotseling een dodelijke hartaanval. De Russische ambassadeur in India stierf vervolgens op 27 januari aan een plotselinge hartaanval, en op 20 februari 2017 stierf de beroemde Russische ambassadeur bij de VN, Vitali Churkin, plotseling aan vermoedelijk hartfalen. Op 24 augustus 2017 werd de Russische ambassadeur in Soedan, Mirgayas Shirinsky, dood aangetroffen – na een hartaanval in zijn zwembad bij hem thuis.

Hoewel Abrams deze zeven plotselinge overlijdens van Russische diplomaten niet in verband brengt met de Syrische overwinning bij Aleppo, na Damascus' uitnodiging voor Russische hulp, kunnen deze zeven plotselinge sterfgevallen hiermee verband houden.


[Noord-Korea]

Abrams' eerdere werk over Noord-Korea, Immovable Object, is een vrijwel onuitputtelijke bron van betrouwbare informatie over de DVK; in deze nieuwe bloemlezing neemt hij een analyse op van de moord met chemicalieën op Kim Jong-nam in Maleisië, die onmiddellijk werd toegeschreven aan Pyongyang, dat onmiddellijk de verantwoordelijkheid ontkende.

Hij stelt: “Hoewel het gebrek aan bewijs voor de beschuldiging van Noord-Korea als dader de mogelijkheid van Noord-Korea’s verantwoordelijkheid niet uitsluit, benadrukte het de mate waarin zijn tegenstanders verhalen konden vormen en de wereldwijde opinie konden manipuleren op basis van totaal onbewezen beschuldigingen.”

Hij onderzoekt ook de vele anti-DVK-theorieën rond de dood van Otto Warmbier, waarbij hij medische experts in de VS aanhaalt die stellen dat Warmbiers lichaam absoluut geen bewijs van mishandeling vertoonde.


[Xinjiang]

Ten slotte besluit Abrams met Xinjiang en het Chinees-VS conflict waarnaar ik kort zal verwijzen, aangezien de Syrische ambassadeur Bashir Ja'afari mij persoonlijk meedeelde dat Saudi-Arabië jaarlijks alle onkosten betaalde van de Chinese Oeigoeren, die zij naar de bedevaartsoorden in Mekka brachten, waar de Oeigoeren een maand nadat alle andere pelgrims waren vertrokken nog gastvrij werden onthaald, en deze Oeigoeren vervolgens werden getraind in jihad en islamitisch extremisme, waarna ze werden teruggestuurd naar China om terrorisme en separatistische bewegingen aan te wakkeren om China te doen desintegreren.

zie ook Ajit Singh – “Wipe out China!” US-funded Uyghur activists train as gun-toting foot soldiers for empire, hier in The Grayzone post #5.

Terwijl het Westen Taiwan probeert te provoceren tot verdere desintegratie van China, met bezoeken van VS grootheden zoals Nancy Pelosi enz., gaat de poging tot verdeling van China door, evenals de poging tot verdeling van Rusland. Je kunt alleen maar hopen dat Abrams die dodelijke agenda zal aanpakken.


[Slotsom]

Abrams boek Atrocity Fabrication and its Consequences is een meesterwerk, waarin de moderne geschiedenis wordt ontcijferd en de feiten worden geïdentificeerd die ten grondslag liggen aan de theatrale vertroebeling door westerse media. Het zou absoluut verplichte lectuur moeten zijn op alle scholen en universiteiten in het Westen en elders, maar het is misschien te waarheidsgetrouw om door de Deep State en de gevestigde orde te worden getolereerd, zoals Galileo’s ketterij tijdens de inquisitie onaanvaardbaar was voor het Vaticaan.

Het moet worden gelezen door iedereen die de waarheid zoekt om geestelijke gezondheid en oprechte menselijkheid te herstellen in deze gekwelde wereld, die op het punt staat te worden verbrand, met Daniel Ellsberg en Scott Ritter (en talloze andere experts) die vrezen dat de nucleaire klok middernacht nadert, met uitroeiing van het leven op aarde.

Degenen in het Westen die het werk van Abram lezen, moeten overmand worden door schaamte en walging dat onze westerse pretenties van beschaving misdadig vals zijn en dat ons respect voor het menselijk leven niet bestaat. Dit is kapitalisme, met zijn minachting voor het menselijk leven.

De beschrijving van VS soldaten die een slang in de vagina van een weerloos Vietnamees meisje forceren, vervolgens het water met volle kracht aanzetten, haar lichaam opblazen terwijl de soldaten die getuige zijn van de gruweldaad lachen, en het voorbeeld van Khaddafi's uitdrukking ontzet van afschuw als een bajonet in zijn rectum wordt gestoten: de lezer moet wel vragen: “Wat zijn wij? Dieren zijn niet wreed voor amusement.” De lezer moet zelf wel barsten van schaamte en woede. Maar dit boek moet toch gelezen worden. Het is pijnlijk om te lezen: en het onthult de pijn van de slachtoffers van ‘Atrocity Fabrication’. Maar dit boek moet niettemin door iedereen worden gelezen, willen we ooit beschaafd worden – zelfs, mens worden.


google translate + aanpassingen


* * *

Commentaren o. y.

Dit is kapitalisme, met zijn minachting voor het menselijk leven.

Ja, kapitalisme, met geld als intrinsieke waarde, heeft ermee te maken, maar het zou onzinnig zijn om het juist daaraan toe te schrijven.

het genocidale gedrag van de militanten die het Westen aan de macht had gebracht
(...)
het soort wreedheden dat in het hele land door de militanten werd begaan die het Westen macht had gegeven.

Ja, het Westen heeft ze macht gegeven, maar het is hun eigen misdadigheid, die niet weggedraaid moet worden.

het publiek misleiden en oorlogen verzinnen voor Amerikanen om in te vechten en te sterven, (Bamford)

Eh, het zijn vooral mensen in de aangevallen landen die sterven.

[Bart.NL]

China is nog maar net begonnen. Doe de roze bril maar af. De voortekenen zijn niet zo gunstig.

- De Oeigoeren worden onderdrukt en massaal opgesloten in kampen (uiteraard hebben de Chinezen daar redenen voor).
- Geen manipulatie van het nieuws maar gewoon repressie (uiteraard hebben de Chinezen daar redenen voor).
- Buurlanden worden bedreigd omdat China de Zuid Chinese Zee claimt tot aan de kust wateren van de omliggende landen.
- Taiwan zal mogelijk/waarschijnlijk aangevallen worden als het zich niet vrijwillig aansluit bij China (uiteraard hebben de Chinezen daar redenen voor).
- En afspraken maken over democratie bij vrijwillige overgang lijkt geen zin te hebben voor Taiwan want China houdt zich toch niet aan de afspraken (zie Hong Kong).

Huntington merkte al cynisch op dat het Westen dominant werd door de superieure manier waarop het georganiseerd geweld toepaste, en als dat correct is, zullen de leidende machten dat in de toekomst ook doen. Zoals Drs. P al zei:

Wij zien hier voor ons oog een onverbiddelijke wet
Want als ik niet de veerman was, dan was een ander het.

Dit is geen excuus voor het gedrag van het Westen maar een analyse. Een verkeerde analyse zal hooguit bij toeval tot de juiste conclusie leiden. Een goede analyse maakt meer kans.

Geweld zit in de menselijk natuur. Mensen moorden elkaar uit sinds ze bestaan. Wij verdelen onszelf in groepen (de wij waarbinnen relatieve vrede bestaat en de zij waar we mee kunnen samenwerken of vechten). Technologie en organisatie bepalen het succes van de groep.

Er is maar één oplossing voor duurzame wereldvrede, en dat is één wereldregering, en het einde van identiteitspolitiek, met name nationalisme (desnoods met repressie) want is dan er alleen wij en geen zij.

In het verleden waren de meeste grote rijken multicultureel. Iedereen kon zijn eigen cultuur en religie behouden, als ze maar niet in opstand kwamen. Het Romeinse Rijk is een goed voorbeeld. De Joden hebben de superieure organisatie van Romeins geweld mogen ondervinden tijdens hun opstanden.

Wat dat betreft is het misschien de keuze tussen slavernij in het paradijs of vrijheid in de hel.

Boeken als Atrocity fabrication and its consequences kunnen nog gepubliceerd worden in het Westen. Hoe lang nog, weet ik ook niet, maar mocht je in China leven, en China had dit gedaan, dan zou je er waarschijnlijk nooit achter kunnen komen.