Truthout

[Olive Yao]

.


Truthout

Fearless, Independent News & Analysis


About Truthout

Onze organisatie en missie

Truthout is een non-profit nieuwsorganisatie die zich toelegt op het verstrekken van onafhankelijke verslaggeving en commentaar over een breed scala aan sociale-rechtvaardigheidskwesties. Sinds onze oprichting in 2001 hebben we ons werk verankerd in principes van nauwkeurigheid, transparantie en onafhankelijkheid van de invloed van bedrijfs- en politieke krachten.

Truthout zet aan tot actie door systemisch onrecht aan het licht te brengen en een platform te bieden voor progressieve en transformerende ideeën, door middel van diepgaande onderzoeksjournalistiek en kritische analyse. Met een krachtige, onafhankelijke stem zullen we transformaties in bewustzijn stimuleren en zowel tot beleidsverandering als tot directe actie inspireren. Lees voor meer informatie over onze redactionele benadering "Remaking Media in the Pursuit of Justice" en "A Call to the Media: Let's Go Beyond 'Preserving Democracy'".

Redactioneel onafhankelijkheidsbeleid

Om vrij te blijven van scheve vooringenomenheid en te voldoen aan hoge redactionele normen, accepteert Truthout geen reclame of steun van bedrijven. In plaats daarvan zijn we afhankelijk van onze lezers, en een handvol stichtingen die onze missie ondersteunen, om ons werk mogelijk te maken: Donaties van individuele lezers waren de afgelopen vijf jaar gemiddeld 81 procent van ons jaarlijkse budget. Lezers en stichtingen die doneren aan Truthout doen dit in de wetenschap dat onze redactionele principes en oordeel op geen enkele manier worden beïnvloed door die donaties – ze steunen ons niet ondanks het feit dat we onze redactionele onafhankelijkheid nauwgezet handhaven (zelfs als het gaat om onze grootste bijdragers), maar vanwege die integriteit.

(…)

vertaling google translate + wat aanpassingen

[Olive Yao]

.
Liz Truss’s overturn of fracking ban in Britain is sparking grassroots resistance

Gareth Dale | TruthOut 21 september 2022


Liz Truss draait fracking-verbod terug; vonk in verzet vanuit de basis

Het opheffen van Engelands verbod op fracking was een van de eerste initiatieven die deze maand werden aangekondigd door de aantredende regering onder Tory-leider Liz Truss. Het behoort tot een pakket van vraag- en aanbodinterventies gericht op het aanpakken van de hoge gasprijs.

De boodschap van Downing Street is duidelijk: deze regering zal niet proberen de greep van fossiele brandstofbedrijven op het leven van burgers te verminderen door over te stappen van koolwaterstoffen door middel van efficiëntiemaatregelen (zoals isolatie van gebouwen), het snel opvoeren van hernieuwbare energiebronnen en een verdere belasting op overwinsten van de olie- en gasindustrie.

(…)

Hoe zal de anti-frackingbeweging reageren? Campagnevoerders in Lancashire, zegt Rothery tegen Truthout, bereiden zich voor om "alles uit de kast te halen" en "direct weer in versnelling te komen". We zijn onze netwerken nu aan het herbouwen en deze week verzamelen we ons bij de poorten. We gaan alle beschikbare middelen gebruiken – protestkampen, blokkades, demonstraties en juridische stappen – om te voorkomen dat ze doorgaan. We gaan het kamp weer opzetten; we zullen overal zijn”.

(...)

google translate + aanpassingen

[Olive Yao]

.
# Belangrijk artikel over voorgeschiedenis! Over economische aspect


De economische plannen van de regering in Kiev zullen voor velen in Oekraïne de ondergang betekenen

Renfrey Clarke | Truthout 2 mei 2014


Oekraïnes "wending naar het Westen", samen met de gevolgen van de bezuinigingen, zal Oekraïne de-industrialiseren en het tot een agrarisch aanhangsel van de EU maken.

De economische plannen van premier Arseniy Yatsenyuk en zijn regering in Oekraïne zullen niet zozeer neerkomen op bezuinigingen als wel op economische ontmanteling.

The Economist publiceerde in maart een grafiek [...]

bruto binnenland product per capita 2013 (1992 = 100)
Oekraïne 45
Rusland 130
Wit-Rusland 260

Er is duidelijk iets anders aan het werk geweest in Oekraïne, afgezien van de normale chaos die gepaard gaat met een verschuiving van gebureaucratiseerde commandoplanning naar oligarchisch kapitalisme. In Oekraïne, zo betoog ik, heeft een groot bijkomend probleem te maken met de effecten van het trekken van een nationale grens door het midden van strak geïntegreerde productiecomplexen.

(…)

Talloze ondernemingen waren afhankelijk van materialen of componenten van over grenzen van de Sovjet republieken heen. Dat was geen probleem zolang het allemaal de USSR was, met één enkel planningssysteem. Vanaf 1991 kregen de grenzen echter betekenis en zorgde het nationale handelsbeleid voor een grote complicatie overal waar productiecomplexen schrijlings op de grenzen stonden.

Oekraïne was de thuisbasis van enkele van de meest geïndustrialiseerde regio's van de USSR, dus dit probleem doemde bijzonder groot op. Een groot deel van de Oekraïense industrie kon alleen functioneren door de oude planningsrelaties om te buigen naar nieuwe vormen van internationale handel met Rusland en andere post-Sovjet-partners. (...)

In wezen blijft het bovenstaande patroon tot op de dag van vandaag [2014, o.y.] bestaan. Momenteel vindt ongeveer 40 procent van de handel van Oekraïne plaats met andere post-Sovjetlanden, die meer dan 60 procent van de Oekraïense export voor hun rekening nemen. Onder deze omstandigheden moet elke vorm van ideologisch gedreven "wending naar het Westen" door Oekraïne buitengewoon kostbaar zijn, waardoor tal van ondernemingen economisch vastlopen en gedwongen worden te sluiten.

Het feit dat de nieuwe regeerders van Oekraïne op zo'n wending uit zijn, roept een vergelijking op met het economische beleid dat wordt gevolgd in Wit-Rusland, de noorderbuur van Oekraïne. De Wit-Russische president Aleksandr Loekasjenko is in veel opzichten een onaangenaam personage, maar hij is niet verleid door de vermeende magie van het privatiseren van de industrie en het opnieuw afstemmen van de handel op de Europese Unie. Ongeveer 80 procent van de grootschalige industrie in Wit-Rusland blijft in staatshanden. De banden met Russische leveranciers en klanten zijn behouden en versterkt. De hierboven genoemde resultaten zijn spectaculair beter dan in Oekraïne.

In plaats van de voor de hand liggende conclusies te trekken, hebben belangrijke delen van de Oekraïense intelligentsia en politieke elite – verzot op de kapitalistische ideologie – besloten dat het echte probleem is dat de herschikking naar het Westen niet ver genoeg is gegaan. Economische hulp van Rusland, samen met toetreding tot de door Rusland geleide douane-unie, is afgewezen. De nieuwe leiders van Oekraïne hebben ervoor gekozen om te evolueren naar een vrijhandelspact met de EU, en een overeenkomst zal naar verwachting worden ondertekend na de presidentsverkiezingen van 25 mei.

Maar als Oekraïne vrijhandel met de EU wil hebben, zullen verschillende vrijhandelsovereenkomsten die met Rusland en Wit-Rusland bestonden, moeten worden beëindigd. Anders zullen goederen uit deze landen zeker een Oekraïns merk krijgen en belastingvrij worden geëxporteerd naar de EU, iets waarvan EU-ambtenaren duidelijk hebben gemaakt dat ze dit niet zullen tolereren. Overigens zijn de Russen ook niet voornemens om belastingvrije invoer van EU-goederen op hun grondgebied toe te staan.

Dus wat zullen de effecten zijn van de verregaande heroriëntatie van de handel van Oekraïne in de richting van de EU, die zoals beloofd later dit jaar zal beginnen?

De export van landbouwproducten zal profiteren van uitgebreide markten, en dit zal een zeker effect hebben in de westelijke provincies van Oekraïne, waar landbouw relatief belangrijker is. Maar Oekraïne is vooral een stedelijk, industrieel land en de gevolgen voor de industrie zullen catastrofaal zijn. De vooruitzichten zijn vooral somber voor de oostelijke regio's waar de zware industrie van het land geconcentreerd is.

Nieuwe tariefbarrières zullen waarschijnlijk de vitale productieband met de Russische industrie min of meer definitief doorbreken, waardoor tal van Oekraïense ondernemingen als schroot zullen worden verkocht. Oekraïens goederen, die tot nu toe concurrerend waren in andere post-Sovjetlanden, zullen in de EU weinig kopers vinden. Gedwongen om rechtstreeks te concurreren met meer geavanceerde EU-aanbod van hogere kwaliteit, zullen ze ook in Oekraïne weinig kopers vinden. Hierdoor zullen meer bedrijven failliet gaan.

(…)

Dan is er nog de kwestie van de aardgasvoorziening. Oekraïne is voor ongeveer 50 procent van het gas dat het gebruikt afhankelijk van Rusland en het heeft een gasrekening van ongeveer $ 2,2 miljard aan zijn buurland opgelopen. Toen voormalig president Janoekovitsj afgelopen december door zijn binnenlandse tegenstanders werd gedwongen om 15 miljard dollar aan Russische hulp af te wijzen ten gunste van een veel minder genereuze deal met de EU, liet hij ook het aanbod van 40 procent korting op de prijs van Russisch gas links liggen.

Nu eisen de Russen dat de gasrekening wordt betaald. Verdere leveringen mogen alleen worden gedaan als er vooraf geld is ontvangen, en de Russische president Poetin heeft gewaarschuwd dat, tenzij aan de voorwaarden voor het afbetalen van de achterstallige betalingen wordt voldaan, toekomstige leveringen zullen worden verminderd of stopgezet. (…)

Al met al lijkt de "wending naar het westen" verbazingwekkend verkeerd. Samen met de effecten van bezuinigingen, die de effectieve vraag van de bevolking sterk zullen doen verminderen en de industrie nog verder zullen verlammen, belooft deze stap van de nieuwe Oekraïense regeerders hun land te deïndustrialiseren en het te veranderen in een landbouw- en grondstoffenaanhangsel van de EU.

Met de ergste gevolgen worden de oostelijke provincies geconfronteerd, met name het Oekraïense deel van de Donbass kolen- en staalregio, die sterk afhankelijk is van de export van staal naar Rusland. De inwoners van de provincies Donetsk en Lugansk zijn niet dom en hebben een goed idee van wat hen te wachten staat. In plaats van te wachten tot het gebeurt, komen ze daarvoor in opstand.

In tegenstelling tot de Maidan-demonstranten in Kiev (...) zijn de mensen op de barricades in Donetsk en Slavjansk stevig proletarisch gebeiteld. De strijd daar heeft een zeer belangrijke klassendimensie, wat nu wordt geïllustreerd door de beslissing van groepen mijnwerkers om mee te vechten. Dit klassenaspect van het conflict zal, denk ik, steeds meer op de voorgrond treden.

– – –

In dit verband: in 1994 en 1998 won de oekraïnse communistische partij KPU de verkiezingen; die werd echter uit de regering gehouden. (o. y.)



Yatsenyuk


Nuland

Bij de gewelddadige staatsgreep in 2014 is Yatsenyuk naar voren geschoven door Nuland.
Hier is Yatsenyuk bij het Atlantic Council, een NAVO-propagandaorgaan.
Propagandist daar is Anne Applebaum. Die is getrouwd met de pool Radek Sikorski – die na de Nord Stream sabotage “Thank you, USA” twitterde.

[Olive Yao]

.
# Over wapenfabrikanten en wapenhandel in de afgelopen decennia en heden


Peace in Ukraine is too important to leave in the hands of arms dealers

Arms makers are stoking conflicts and then pitching weapons as a path to peace

Jonathan Ng | Truthout 12 april 2023


Vrede in Oekraïne is te belangrijk om in handen van wapenhandelaars te laten

Wapenfabrikanten stoken conflicten op en schuiven wapens dan naar voren als de weg naar vrede

(...)

In de jaren 1970 was de wapenhandel de oncontroleerbare brandstof die de globalisering voortstuwde. In 1973 leidde de Amerikaanse militaire hulp aan Israël tot een Arabisch energie-embargo, waardoor de prijs van olie verviervoudigde en de wereldeconomie onder druk kwam te staan. Om de petrodollars die de schatkisten van het Midden-Oosten vullen, terug te krijgen, verkochten NAVO-leden enorme hoeveelheden wapens aan de regio. Steeds vaker ruilden olieproducenten en defensie-aannemers energie voor wapens, waardoor de twee industrieën samensmolten.

(...)

Temidden van de politieke chaos viel de Iraakse president Saddam Hoessein in 1980 Iran binnen, waarmee een slopende achtjarige oorlog begon die door NAVO-leden met wapens werd aangewakkerd. (...) De meeste NAVO-leden verkochten tijdens de oorlog uitrusting aan beide partijen, waarbij 680.000 mensen om het leven kwamen.

(...)

Het einde van de Koude Oorlog luidde een daling van de westerse militaire uitgaven in, waardoor een pijnlijk proces van industriële consolidatie op gang kwam. Lobbyisten zochten naar nieuwe argumenten om een oorlogseconomie in stand te houden. In 1992 onthulden functionarissen van het Pentagon hun nieuwste grootse strategie, waarbij ze verklaarden dat de prioriteit van de VS was "het voorkomen van de heropkomst van een nieuwe rivaal". De "geen gelijke rivaal"-politiek rechtvaardigde het handhaven van een uitgebreid militair-industrieel complex, terwijl het Rusland en China in bedwang hield, om VS hegemonie te behouden.

(...)

Net als Palestina is Oekraïne een proeftuin geworden voor westerse technologie. Op zoek naar nieuwe uitrusting adverteren Oekraïnse leiders hun land zelfs als een wapenlaboratorium om de invoer veilig te stellen. "Oekraïne is het beste testterrein, omdat we de kans krijgen om alle hypotheses in de strijd te testen en revolutionaire veranderingen in militaire technologie en moderne oorlogsvoering door te voeren", betoogt minister van Digitale Transformatie Mykhailo Fedorov.

(...)


- - -

zie ook Manifest voor Vrede

[Olive Yao]

.
GOP waging coordinated effort to undermine US elections, says leading official

Areeba Shah | Truthout 30 september 2023


Republikeinen voeren gecoördineerde inspanningen om VS verkiezingen te ondermijnen, zegt een vooraanstaande functionaris

Verkiezingswerkers verlaten in grote getale hun werk als gevolg van toenemende intimidatie en bedreigingen.



meer van Areeba Shah over verkiezingen e.d.

*

Van betekenis voor de kwestie in hoeverre de VS een democratie is.

[Rob Gosseling]

.

...het snel opvoeren van hernieuwbare energiebronnen en een verdere belasting op overwinsten van de olie- en gasindustrie.

Truthout

Onder 'hernieuwbare energie' valt ook biomassa, wat natuurlijk verre van "groen" is. Doorgaan op dezelfde voet gaat niet zonder schade aan het milieu. Al helemaal niet met het verbranden van bomen om electriciteit op te wekken. Maar ook windmolens en zonnepanelen hebben nadelen.

[Olive Yao]

.

Onder 'hernieuwbare energie' valt ook biomassa, wat natuurlijk verre van "groen" is. Doorgaan op dezelfde voet gaat niet zonder schade aan het milieu. Al helemaal niet met het verbranden van bomen om electriciteit op te wekken. Maar ook windmolens en zonnepanelen hebben nadelen.

Met al je punten eens. Alle vormen van ‘hernieuwbare energie’ hebben nadelen.

Bijvoorbeeld, het opwekken en opslaan van hernieuwbare energie gebeurt met apparaten en installaties waar metaal in zit. Maar er is niet genoeg metaal voor!

Robert Hunziker – Is there enough metal to replace oil?
Countercurrents 24 augustus 2022

"The short answer: No, not even close!"

Mensen kunnen niet op dezelfde voet doorgaan, we zullen veel en veel minder energie moeten verbruiken. En dan met name de rond 10% rijkste mensen die rond 50% van de broeikasgassen uitstoten.

bron: The Carbon inequality era (2020) tabel 3 p. 9

Hoe denk je over het terugdringen van vliegen in privévliegtuigen?

En laten we ophouden met oorlog voeren en met de enorme wapenindustrie.

Zijn er teveel mensen op de planeet? Daar hebben we het al vaak over gehad. Jij voert dan doorgaans aan dat er teveel mensen zijn, Revisor en ik voeren aan dat milieuproblemen veroorzaakt worden door een beperkt rijk deel van de wereldbevolking en dat er genoeg voedsel is voor iedereen.

Ik nuanceer mn standpunt nu.

De armste 50% van de wereldbevolking stoot 7% van de bkg’s uit. De noodtoestand van het klimaat komt niet door hen.

Maar als ze zich economisch ontwikkelen gaan ze meer energie verbruiken, en meer bkg’s uitstoten of meer hernieuwbare energie verbruiken met de schade daarvan. Dan kan hun grote aantal een rol van betekenis gaan spelen.

Dan nog hebben deze mensen het volste recht om meer energie te verbruiken.

Het komt op het rijkste deel van de wereldbevolking aan. Ik weet zeker dat die gemakkelijk onmiddellijk veel minder energie kunnen verbruiken.


noot

Robert Hunziker is auteur over milieu en klimaat op Countercurrents.

[Rob Gosseling]

.

Met al je punten eens. Alle vormen van ‘hernieuwbare energie’ hebben nadelen.

Bijvoorbeeld, het opwekken en opslaan van hernieuwbare energie gebeurt met apparaten en installaties waar metaal in zit. Maar er is niet genoeg metaal voor!

Robert Hunziker – Is there enough metal to replace oil?
Countercurrents 24 augustus 2022

"The short answer: No, not even close!"

Mensen kunnen niet op dezelfde voet doorgaan, we zullen veel en veel minder energie moeten verbruiken. En dan met name de rond 10% rijkste mensen die rond 50% van de broeikasgassen uitstoten.

Hoe denk je over het terugdringen van vliegen in privévliegtuigen?

En laten we ophouden met oorlog voeren en met de enorme wapenindustrie.

Zijn er teveel mensen op de planeet? Daar hebben we het al vaak over gehad. Jij voert dan doorgaans aan dat er teveel mensen zijn, Revisor en ik voeren aan dat milieuproblemen veroorzaakt worden door een beperkt rijk deel van de wereldbevolking en dat er genoeg voedsel is voor iedereen.

Ik nuanceer mn standpunt nu.

De armste 50% van de wereldbevolking stoot 7% van de bkg’s uit. De noodtoestand van het klimaat komt niet door hen.

Maar als ze zich economisch ontwikkelen gaan ze meer energie verbruiken, en meer bkg’s uitstoten of meer hernieuwbare energie verbruiken met de schade daarvan. Dan kan hun grote aantal een rol van betekenis gaan spelen.

Dan nog hebben deze mensen het volste recht om meer energie te verbruiken.

Het komt op het rijkste deel van de wereldbevolking aan. Ik weet zeker dat die gemakkelijk onmiddellijk veel minder energie kunnen verbruiken.

"Mensen kunnen niet op dezelfde voet doorgaan, we zullen veel en veel minder energie moeten verbruiken"

Al die windmolens die geplaatst worden zijn bedoeld om vooral door te gaan op dezelfde voet met onze vraag naar energie. Het idee is om Co2 neutraal te zijn in 2030 (geloof ik niet in) en gelijkertijd even veel of zelfs méér te kunnen consumeren. Ik denk niet dat dit mogelijk is. Niet mogelijk zonder de aarde, het milieu en onze natuur nog verder te vernietigen.



Windmolens zijn trouwens helemaal niet duurzaam, behalve dan die prachtige oud hollandse windmolens. De lelijke moderne windmolens ontsieren het landschap en hebben wieken die onmogelijk kunnen worden hergebruikt. Ze gebruiken tamelijk veel olie voor de smering en die wieken zijn zo stevig dat je daar na afschrijving niets meer aan hebt en dus bijdragen aan de afvalberg. De fabricage van windmolens kost ook veel energie en dito stikstof. En ze gaan helaas ook niet lang mee, ongeveer 20 jaar! De wieken zijn van kunststof dus absoluut niet ecologisch. Laten we de oud hollandse windmolen in ere herstellen en deze nieuw bouwen. Dat is pas duurzaam en ecologisch. Een lust voor het oog!

We moeten zoals je zegt inderdaad "veel en veel" minder consumeren. Ik weet alleen niet hoe dat gerealiseerd kan worden met een gemeenschap die vooral in de stad woont en juist afhankelijk is van industrie om te kunnen leven. Hoe moeten die mensen zorgen voor hun dagelijkse voedsel zonder de industrie? Iedereen zou beschikking moeten hebben over een stuk grond om eigen voedsel te verbouwen. Kleinschaligheid op lokaal niveau dus. Zonder noodzakelijk transport van voedsel over lange afstand. Mensen zouden meer verdeeld moeten worden over het land en niet geconcentreerd in steden wonen. Dan leven de mensen ook dichter bij de natuur, waar ze deel van zijn. Echter in een dicht bevolkt land als Nederland is dat bijna onmogelijk.



De mens moet weer terug naar de natuur en alles wat we bouwen moet van natuurlijk materiaal zijn. Dat is behalve milieuvriendelijk ook nog mooi.

"Hoe denk je over het terugdringen van vliegen in privévliegtuigen?"

Het is natuurlijk krankzinnig om hiermee door te gaan. Zoveel brandstof gebruiken voor zo weinig mensen. Ik denk bovendien dat veel van die vluchten niet noodzakelijk zijn. Vergaderen kun je ook online. Dat geldt niet alleen voor bedrijven maar ook voor de overheid. Maar hoe krijg je dat voor elkaar als geld geen belemmering is?

(wordt vervolgd)

[Rob Gosseling]

.
Groene stroom | Greenwashing





Neem de NS. Dat is een grootverbuiker (1.2 TWh) van groene stroom op papier. Op papier ja, middels certificaten. Door de koppelnetwerken mengen groene en minder groene stroom zich. Ze kunnen wel zeggen daar betalen wij voor, met de koppelnetwerken is dat alleen een papieren werkelijkheid. Bovendien valt er onder groene stroom helaas ook biomassa. NS treinen gebruiken veel stroom en die wordt deels vuil en deels "schoon" opgewekt. Als de molens weinig leveren dan kan NS wel op papier groene stroom rijden, maar dat verhaal klopt niet.

Wat zegt NS zelf?

---

Groene energie voor trein, bus en station

Bron : NS

Vanaf 2017 rijden onze treinen in Nederland, als eerste land ter wereld, voor 100% op windstroom. Zo is er voor reizigers de mogelijkheid om echt schoon, dus zonder CO2-uitstoot, te reizen. In totaal gebruikt NS zo’n 1,2 TWh aan stroom voor het rijden van treinen. Hiervoor heeft NS met Eneco een contract gesloten, dat dit garandeert.

---

NS gaat komende jaren stuk meer betalen voor stroom

Bron AD.nl - 7 september 2023

NS wijst erop dat PZEM duurzame stroom levert en dat treinreizen ook na 2024 ‘100 procent’ duurzaam blijft. Ook hier valt wat op af te dingen. Navraag bij leverancier PZEM leert dat NS elektriciteit ‘uit de voor Nederland gebruikelijke energiemix’ geleverd krijgt. ,,Dat betreft gasgestookte en nucleaire stroom,” vertelt een woordvoerster. PZEM wekt deze elektriciteit deels zelf op in vier gasgestookte centrales en koopt deels energie in op de groothandelsmarkt. Eerder viel de kerncentrale in Borssele ook onder het bedrijf, maar sinds begin dit jaar niet meer.

Grijze stroom

Al met al ontvangt NS dus vooral grijze stroom. Shell zorgt er vervolgens voor dat de elektriciteit is gedekt door zogeheten Garanties van Oorsprong (GVO’s). Dat betekent dat tegenover de stroom die NS gebruikt evenveel groen opgewekte elektriciteit staat. Een gang van zaken die volledig legaal is en veel voorkomt, maar ook al langer kritiek krijgt van diverse milieugroepen. Ze spreken van ‘greenwashing’.

---

Dus geen groene, maar grijze stroom. Een heel ander verhaal dan wat NS zelf verkondigd.

(Wordt vervolgd)

[Olive Yao]

.
Talk of “border crisis” is misleading. The real crisis is US-imposed poverty.

C.J. Polychroniou | Truthout 21 november 2023


Praten over een ‘crisis aan de grens’ is misleidend. De echte crisis is de door de VS opgelegde armoede.

Interview met Avi Chomsky, professor geschiedenis en coördinator van het Latin American studies program van Salem State University

Politiek van de VS heeft de armoede gecreëerd die mensen ertoe aanzet hierheen te migreren, ondanks het gebrek aan adequate sociale steun.

"De echte crisis is wat er gebeurt in landen als Haïti, Guatemala, Venezuela en andere plaatsen waar een lange geschiedenis van koloniale uitbuiting, ongelijkheid en geweld wordt verergerd door neoliberaal economisch beleid, militarisering, nieuwe vormen van extractivisme en ontheemding, schulden en klimaatverandering, die mensen uit hun thuis en in migratie duwt. De meeste mensen die hun thuis verlaten om een gevaarlijke reis te ondernemen in de hoop de VS te bereiken, zijn niet bepaald vrijwillige migranten; ze worden uit wanhoop uit hun thuis gedwongen."

*

Dit bevestigt mn standpunt dat migratie een symptoom is dat het niet goed gaat in een land. Symptoombestrijding is geen oplossing. Las onlangs een post van Revisor waarin hij een vergelijkbaar idee verwoordde.