Oekraïne nazi's

[Olive Yao]

.
Nazi’s verzwijgen en witwassen

De oekraïnse nazi’s worden verzwegen door EU-politici. Dat vind ik onverantwoordelijk en verachtelijk. Ze verzwijgen ze denk ik om twee redenen:
– ze willen Oekraïne in de EU,
– ze werken mee aan de proxy war van het VS regime tegen Rusland.

Oekraïne in de EU betekent vrij verkeer van oekraïnse nazi’s in Europa. U. von der Leyen stelde voor om Oekraïne nu meteen toe te laten.
Maar als een enkele Syrië-strijder – of diens vrouw met kind – naar Nederland wil terugkeren rijst er protest in het parlement.

Sinds de invasie in februari 2022 worden de oekraïnse nazi’s witgewassen in msm.




Vogue maakt nazi Bandera salonfähig




Msm voor en na februari 2022


Zie ook andere publicaties in The Ukraine reader, waaronder met name die van Lev Golinkin.

[Olive Yao]

.

Verenigde Naties – Resolution Combating glorification of Nazism, neo-Nazism and other practices that contribute to fuelling contemporary forms of racism, racial discrimination, xenophobia and related intolerance (16 dec. 2020)






Nazi’s beschermen: de buitengewone stemmen van Oekraïne en de VS

Craig Murray | Internationalist 360º 21 december 2021

Dit komt letterlijk uit het officiële rapport van de plenaire vergadering van de Algemene Vergadering van de VN van 16 december 2021:

(…)

“(…) de Vergadering uitte haar diepe bezorgdheid over de verheerlijking van de nazi-beweging, het neonazisme en voormalige leden van de Waffen SS-organisatie, onder meer door het oprichten van monumenten en gedenktekens, het houden van openbare demonstraties in naam van de verheerlijking van het nazi-verleden, de nazi-beweging en het neonazisme, en het verklaren of proberen te verklaren van dergelijke leden en degenen die vochten tegen de anti-Hitler-coalitie, samenwerkten met de nazi-beweging en oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid begaan tot ‘deelnemers aan nationale bevrijdingsbewegingen’.”

(...)

In Oekraïne is de steun voor de Oekraïense nationalistische divisies die aan de zijde van de nazi's hebben gevochten, de afgelopen acht jaar de basisideologie geworden van de moderne Oekraïense staat van na 2013 (die heel anders is dan de diverse Oekraïense staat die kort bestond van 1991-2013).

(…)

Er zijn geen twee opties. De Oekraïense stem tegen de VN-resolutie tegen het nazisme was ingegeven door sympathie voor de ideologie van historische, genocide-actieve nazi's. Zo simpel is het.

(...)

(…) Er is geen enkele historische twijfel over de actieve steun van Oekraïense nationalistische krachten aan het nazisme en deelname aan genocide, niet alleen van joden en Roma, maar ook van Polen en religieuze minderheden. Er bestaat geen enkele twijfel over de moderne verheerlijking van deze slechte mensen in Oekraïne.

Het is natuurlijk niet alleen Oekraïne. In Estland, Letland en Litouwen is de staat van dienst van samenwerking met nazi's, actieve deelname aan de strijd voor nazi's en actieve deelname aan genocide buitengewoon beschamend. In heel Oost-Europa is er in deze ‘slachtofferlanden’ een falen om de geschiedenis recht in de ogen te kijken en toe te geven wat er is gebeurd (…).

Ik beveel u de website www.defendinghistory.com aan, gerund door de bewonderenswaardige David Katz, een grote en waardevolle bron op deze website vanuit een Litouws-joods perspectief (...)

(…)

De Europese Unie wilde echter, ter ondersteuning van de Baltische lidstaten en hun wens om de historische waarheid te vergeten of te ontkennen en om een nieuwe nationale mythe op te bouwen die hun actieve rol in de genocide van hun Joodse en Roma-bevolking ontkracht, de VN-resolutie over het nazisme niet steunen. De EU-landen onthielden zich van stemming, net als het VK.

De waarheid is natuurlijk dat de NAVO van plan is de afstammelingen van Oost-Europese racisten tegen Rusland te gebruiken, net zoals Hitler deed, althans in een context van de koude oorlog.

google translate + aanpassingen

_ _ _

Craig Murray is een voormalig ambassadeur van Engeland. Tussen 2002 en 2004 was hij ambassadeur in Oezbekistan. Hij stelde mensenrechtenschendingen in Oezbekistan door de regering Karimov aan de kaak. Dit leidde tot conflicten met zijn superieuren op het ministerie van BuZa, tot hij van de post werd verwijderd. In het bijzonder klaagde Murray herhaaldelijk dat inlichtingen die de geheime inlichtingendienst (en de CIA) van de Oezbeekse regering ontvingen, onbetrouwbaar waren omdat deze door marteling waren verkregen, zoals later werd bevestigd door Europese onderzoekers.

Craig Murray zet zich nu in voor mensenrechten.

[Rob Gosseling]

.
Wat maken al die etiketjes nu uit? Waarom is Poetin geen nazi en fascist in jouw perceptie?



.

[Olive Yao]

.

Wat maken al die etiketjes nu uit?

'Nazi' vind ik een geschikte naam voor ze, zie post #3 onder 'Naam'.

Maar uiteindelijk gaat het daar natuurlijk niet om, daar heb je zonder enige twijfel gelijk in. Hun ideeën en daden worden miskend en ze worden witgewassen, door onze eigen politici. En dat, om valse politieke redenen. Craig Murray verwoord dat goed, volgens mij.

De EU-politici vind ik inmiddels verschrikkelijk, een soort landverraders. Niet alleen hierom maar om meer redenen.

Waarom is Poetin geen nazi en fascist in jouw perceptie?

Daar heb ik geen onderbouwde mening over, dus als ik daar iets over zou zeggen zou ik wezenloos papagaaien, wat ik niet wil doen. Een uitgebreider antwoord gaf ik je al in de topic DeWereldMorgen.be post #9.

[Rob Gosseling]

.


'Nazi' vind ik een geschikte naam voor ze, zie post #3 onder 'Naam'.

Maar uiteindelijk gaat het daar natuurlijk niet om, daar heb je zonder enige twijfel gelijk in. Hun ideeën en daden worden miskend en ze worden witgewassen, door onze eigen politici. En dat, om valse politieke redenen. Craig Murray verwoord dat goed, volgens mij.

De EU-politici vind ik inmiddels verschrikkelijk, een soort landverraders. Niet alleen hierom maar om meer redenen.



Daar heb ik geen onderbouwde mening over, dus als ik daar iets over zou zeggen zou ik wezenloos papagaaien, wat ik niet wil doen. Een uitgebreider antwoord gaf ik je al in de topic DeWereldMorgen.be post #9.

Over de EU-politici ben ik het eens, dat zijn in de meeste gevallen, landverraders (dat is een goede term). De EU is een enorme verspilling van gemeenschapsgeld en inlevering van souvereiniteit. De EU is voor honderd procent ondemocratisch tot stand gekomen en hebben geen mandaat van de burger.

Hans van Baalen en Guy Verhofstadt als eu-adepten, hebben in 2014 de boel flink opgestookt in Oekraine en daarmee bijgedragen aan het conflict met Poetin.

Er zitten wel een aantal anti-eu politici in het europees parlement. Deze proberen het corrupte europese paleis van binnenuit te slopen. Daar heb ik bewondering voor. Zij hebben toegang tot veel documenten waar burgers geen weet van hebben. De enige methode om de boel te slopen is van binnenuit. De smerigheid van de ondemocratische corrupte roversbende van de eu aan het publiek laten zien. Het wankelt al. Nederland moet het goede voorbeeld van de britten volgen en eruit stappen ook al kost dat veel geld. Erin blijven kost ook enorm veel en gaat ook steeds meer kosten door dat gekluns met Oekraine.


.

[Olive Yao]

.
# De auteur bespreekt misbruik van het etiket ‘nazi’, waardoor het woord betekenisloos wordt. Maar in geval van de oekraïner Stepan Bandera is het wel van toepassing. Dit vindt plaats in Duitsland.


The tolerated nazi cult

Nicolas Riedl | The Postil Magazine 1 september 2022





De getolereerde nazi cultus

In de afgelopen jaren is het woord 'nazi' als geen ander woord volledig van betekenis ontdaan door het inflatoire gebruik ervan. Tegenwoordig is "nazi" iedereen die niet in de top van de boom van politieke correctheid zit. Het lijkt dan ook bizar wanneer het graf van een echte nazi-collaborateur, namelijk Stepan Bandera, een bedevaartsoord in Duitsland wordt. Er is geen protest. Integendeel, sinds het begin van de oorlog in Oekraïne is het graf van Stepan Bandera in het Waldfriedhof in München erg druk. Terwijl in voorgaande jaren één Reichsvlag tussen duizend vredesvlaggen voldoende was om een hele demonstratie tot massademonstratie van nazi's te verklaren, wordt hier hulde gebracht aan een collaborateur met de Wehrmacht – zonder dat dit wordt bekritiseerd in die kringen die anders achter elke boom een nazi vermoeden.

Een jaar voor het begin van de oekraïense oorlog vielen de kleuren van de oekraïense vlag me op tijdens een wandeling door de begraafplaats Waldfriedhof in München. In de verte zag ik een grafsteen versierd met blauwe en gele vlaggen. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en dus benaderde ik dit graf. In de inscriptie van de grafsteen las ik de naam "Stepan Bandera", die er bovendien in het cyrillisch bovenop is gegraveerd. De naam deed meteen een belletje rinkelen in mijn geheugen. Ik wist ongeveer het belang van Bandera, zijn samenwerking met het naziregime, de cultus rond zijn persoon in Oekraïne, die tot op de dag van vandaag voortduurt, en dat hij in de jaren vijftig in München werd vermoord door de Russische buitenlandse inlichtingendienst KGB.

Toch was ik verrast om tijdens een wandeling ineens een stukje donkere Europese geschiedenis tegen te komen, terwijl ik eigenlijk mijn hoofd wilde leegmaken van politieke kwesties. Op dat moment, in het voorjaar van 2021, verdrong Covid alle andere problemen, dus Oekraïne en het conflict daar stonden meer in de periferie van de media-aandacht.

Met de winter van 2021/22 en het begin van de oekraïense oorlog veranderde dat met adembenemende snelheid. Er ontwikkelde zich een ware Russofobie en Oekraïne-cultus. Deze ontwikkelingen hebben ook hun stempel gedrukt op het graf van Bandera. Sterker nog, tijdens mijn wandelingen kom ik er steeds weer langs en zie ik hoe dit graf steeds meer een bedevaartsoord wordt. Sinds maart 2022 zijn opzichtige SUV's met Oekraïense kentekenplaten te zien rond het begraafplaatsterrein, en waar een jaar geleden alleen een eenzame oekraïense vlag hing en nogal mooie bloemen werden geplant, loopt het graf nu over van offers en aandenkens die bezoekers neerleggen voor hun icoon. In zekere zin is de selectie erg bizar. Op het oppervlak van het graf liggen Oekraïense hryvnia-biljetten en -munten, snoep – soms zelfs van McDonalds – en geëtiketteerde (FFP2) mondkapjes.





De vraag, wie in Duitsland (!) het graf van een nazi-collaborateur op zo'n manier versiert, werd bij een bezoek aan het graf op zondag in de loop van meer dagen beantwoord, zij het niet volledig. Vrijwel elke minuut komen bezoekers er vroom voor staan, foto's maken of meer van de hierboven genoemde ‘cadeaus’ neerleggen. Maar wie zijn deze mensen? Zijn het sommige skinhead-types die onmiskenbaar herkenbaar zijn als nazi's?

Op een gegeven moment deed ik alsof ik zelf op de laatste rustplaats van Bandera stond, ter nagedachtenis aan hem, om een nauwkeuriger beeld van de bezoekers te krijgen. Tot mijn verbazing was het telkens een door en door onopvallende, uiterlijk volkomen ongevaarlijke burger – ouders met hun kinderen of jongeren in trainingspakken.

Ik kon dit niet begrijpen. In dit land wordt iedereen die beweert elke dag een warme douche te nemen al snel als nazi beschouwd. En toch wordt in het midden van München, zonder schandaal of protest, het graf van een nazi-collaborateur praktisch omgevormd tot een faraokamer.

Op dat moment kwam het zelfs bij me op of ik gewoon verkeerd van informatie was voorzien over Bandera. Maar nee – waar ik ook keek, of het nu in oudere reguliere rapporten of in alternatieve media was – ik zou het beeld van Stepan Bandera kunnen verdraaien en veranderen wat ik wilde – maar zijn betrokkenheid bij nazi-misdaden is onbetwist en voldoende bewezen.

Als leider van de Organisatie van Oekraïense Nationalisten (OUN) en als onderdeel van het Oekraïense Opstandelingenleger (UPA), nam hij deel aan talloze misdaden en wreedheden tegen burgers die zelfs SS-generaals schokten.

Hoewel Bandera van juli 1941 tot september 1944 een Duitse gevangene was – nadat zijn plannen om Oekraïne onafhankelijk te verklaren te ver gingen voor het naziregime – zat hij zijn tijd relatief comfortabel uit als een van de zogenaamde speciale en eregevangenen van de SS. Kort voor het einde van de oorlog werden zelfs delen van de OUN in de Waffen-SS geïncorporeerd. Kortom, Bandera's vest is zo bebloed dat geen verandering van perspectief het schoon kan wassen.

Zelfs na het einde van de oorlog bleef Bandera de voorzitter van de OUN in zijn ballingschap in München, totdat hij in oktober 1959 werd vermoord door KGB-agent Bogdan Staschinski, vlak voor zijn deur met waterstofcyanidegas.

Toen ik las over de dood van Bandera, kwam ik op het idee om zijn voormalige woning aan de Kreittmayrstrasse in de Maxvorstadt in München te bezoeken om te zien of het ook was omgevormd tot een bedevaartsoord. Eenmaal daar ontdekte ik dat niets me aan Bandera deed denken. Rondom het gebouw met meerdere verdiepingen zijn er hippe cafés en restaurants; er zijn geen bloemen voor de deur; er zijn nergens oekraïense vlaggen te zien. Het enige opvallende dat me opviel, was dat de gevel van het huis op nummer 7 – alsof het de anticommunistische autopsie wilde bespotten – de enige in de hele straat was met een rode verflaag.





Geen vrede voor de doden bij het graf van Bandera

Zelfs vóór de oorlog in Oekraïne vond Bandera's graf zijn weg naar de publieke opinie.

Ontheiliging van het graf in 2014
Kort na het begin van de Maidan-coup in 2014 – als de huidige Oekraïense vlagzwaaiers het zich nog kunnen herinneren? – werd de grafsteen omgestoten en het graf vernield. De daders zijn nooit gepakt.

Oekraïense ambassadeur Andriy Melnyk bezoekt het graf van Bandera
In 2015 legde Melnyk bloemen bij het graf van Bandera. Sevim Dağdelen, een lid van de Linkse Partij, vroeg vervolgens aan de Duitse regering of die hiervan op de hoogte was. De federale regering antwoordde bevestigend en veroordeelde in haar antwoord de daden van de OUN.

2018 ziet de komst van de “begraafplaats fact checker”
De Britse blogger Graham Phillips bezocht het graf in 2018, verwijderde de vlag van Oekraïne – evenals die van Oekraïense nationalisten – en bevestigde een bord aan de grafsteen met de tekst “Oekraïense nazi Stepan Bandera ligt hier begraven”. Op internet werd hij deels geroemd als een echte antifascist, anderen beschuldigden hem van het ontheiligen van het graf.

2021 Staatsveiligheidsonderzoek na herhaalde ontheiliging van graf
Een jaar voor het begin van de Oekraïense oorlog werd het graf opnieuw ontheiligd toen het werd overgoten met rode vloeistof. De Staatsveiligheid startte intussen een onderzoek, tot dusver zonder resultaat.

Parallelle wereld

Het is echt bizar. Terwijl in dit land alles en iedereen in een rechtse hoek wordt geduwd als ze een verkeerd woord zeggen – tegelijkertijd wordt in het midden van Duitsland het graf van een nazi-collaborateur versierd, aanbeden en bezocht met vrome blikken van de bezoekers. Ondertussen patrouilleert de politie met regelmatige tussenpozen om te controleren op verdere mogelijke ernstige ontheiligingen. Het gerucht gaat zelfs dat er een verborgen camera is geïnstalleerd in de automaat met het graflicht direct ertegenover.

In zekere zin is Bandera's grafsteen een monument voor een dubbele moraal, wat ons laat zien dat de machthebbers alle destructieve krachten best vinden zolang die hun doelen dienen. Terwijl lokale demonstranten met vreedzame bedoelingen worden belasterd als nazi's, zijn in Oekraïne onmiskenbare nazi's uitgerust met zware wapens.

Hoeveel meer bloed moet er zinloos vergoten worden voordat de geschiedenis wordt geleerd?

google translate + aanpassingen


Nicolas Riedl is student politieke wetenschappen, theater en mediastudies in Erlangen, Duitsland.

[Olive Yao]

.
How pre-WW II Ukrainian fascists pioneered brutal terror techniques; later improved by CIA, now ironically taught to descendants

Evan Reif | Covert Action Magazine 9 juni 2022


Hoe Oekraïense fascisten voor de Tweede Wereldoorlog pionierden met brute terreurtechnieken; later verbeterd door CIA, nu ironisch genoeg onderwezen aan afstammelingen

(…)

Van al degenen die hebben geleefd en gevochten en zijn gestorven in Oekraïne, onderscheidt één groep zich door hun belang voor de gebeurtenissen van vandaag. De fascistische terroristen, bandie-ten en collaborateurs die bekend staan als de Organisatie van Oekraïense Nationalisten (OUN).

(...)

Het begin: Yevhen en de UVO

“Terreur zal niet alleen een middel tot zelfverdediging zijn, maar ook een vorm van agitatie, die zowel vriend als vijand zal treffen, of ze dat nu willen of niet.” – UVO brochure uit 1929

Yevhen Konovalets, een voormalige Oostenrijks-Hongaarse legerluitenant, richtte de OUN in 1929 op in Wenen, Oostenrijk, uit de as van zijn vorige organisatie, de Oekraïense Militaire Organisatie (UVO). De UVO ontstond in 1920 uit groepen rechtse Oostenrijks-Hongaarse veteranen van WOI die in het vroege interbellum hadden gevochten voor de kortstondige Oekraïense Volksrepubliek. De UVO opereerde voornamelijk in het westen van Oekraïne, destijds bezet door Polen, en voerde een uitgebreide terroristische campagne tegen de Polen en de Sovjets.

(...)

De UVO beschouwde terrorisme als een integraal onderdeel van hun strijd, in die mate dat ze zelfs gematigde nationalisten zoals Ivan Babij vermoordden omdat ze niet extreem genoeg waren. Ze opereerden meestal als bandie-ten, een tactiek die ze nooit zouden opgeven. In 1922 lanceerde de UVO bijvoorbeeld ongeveer 2300 aanvallen op Poolse boerderijen en slechts 17 op Poolse militairen en politie. De UVO overviel boerderijen voor voorraden, doodde de eigenaars en arbeiders als die aanwezig waren, en verbrandde de gewassen wannneer ze klaar waren. Later werden er vliegende brigades opgericht om Poolse eigendommen te 'onteigenen', en ze gingen vaak over op bankovervallen om de organisatie te financieren.

De UVO zou jarenlang langs dezelfde lijnen doorgaan en met wisselend succes terroristische aanslagen en bandie-tenrooftochten uitvoeren (ze werden verschillende keren bijna weggevaagd door de Poolse politie) totdat in 1929 een fusie van vijf Oekraïense nationalistische groeperingen leidde tot de stichting van de OUN.

Stepan Bandera neemt de leiding: hoe de OUN zijn B kreeg

(…)

Bandera was een toegewijde maar psychotische fascist die zichzelf van jongs af aan martelde om weerstand op te bouwen en een hondsdolle, gewelddadige antisemiet, anticommunist, anti-Hongaars en anti-Pools. Hij was ook een revanchist, die zelfs land beoogde terug te winnen dat Oekraïners eeuwenlang niet hadden bezeten, en dat te zuiveren van alle niet-Oekraïners.

(…)

De bloedige Nachtegaal

(...)

In 1941 had Lviv sinds de jaren 1300 onder Poolse of Oostenrijkse controle gestaan. Het was een stad van ongeveer 500.000 inwoners, waarvan meer dan de helft Poolse katholieken, met een aanzienlijke joodse minderheid van 100-160.000, waarvan tienduizenden vluchtelingen uit het door de nazi's bezette Europa. De Oekraïense bevolking was ongeveer 20%. De OUN verspilde weinig tijd om dat te veranderen.

OUN-troepen trokken de stad binnen met specifieke orders om de Joodse, Poolse en Russische bevolking uit te roeien, een taak die ze met zelfvertrouwen zouden uitvoeren.

(…)

Toen het Rode Leger Lviv in 1944 bevrijdde, waren er nog maar 150.000 mensen over en daarvan waren er slechts 800 Joden. De OUN, Oekraïense hulptroepen en nazi's hebben de rest gedood of gearresteerd en naar concentratiekamp Belzec gedeporteerd. Daar zouden de nazi's ze allemaal vermoorden als onderdeel van "Operatie Reinhard". Belzec was zo efficiënt dat minder dan een dozijn overlevenden ooit zijn geïdentificeerd.

(…) Terwijl de slachting in Lviv voortduurde, riep Yaroslav Stetsko, de tweede bevelhebber van de OUN, zelf een inwoner van Lviv en een militante fascist, een onafhankelijke, op de nazi's afgestemde Oekraïense regering uit. (...)

(...)

De kwestie van collaboratie

(...)

De beruchte SS Galicia Divisie werd ook gevormd in 1943, en de overlapping tussen deze divisie en de OUN was groot. Ondanks uitgebreide pogingen om hun reputatie wit te wassen, was Galicië net zo misdadig als je zou verwachten van de SS. Marsen en monumenten ter ere van deze SS-eenheid zijn tegenwoordig gebruikelijk in het westen van Oekraïne.



Ingevoegd uit wikipedia, o.y.


Oekraïense fascisten marcheren onder het logo van de SS Galicia Divisie, 2018 [bron: ria.ru]

(...)

De Drietand en de Gladius

(...)

De OUN zou tot in de jaren 1950 terroristische aanslagen blijven plegen in het westen van Oekraïne, in welke vorm dan ook; volgens de KGB was de OUN echter niet in staat verliezen aan te vullen. Daarom en door actieve maatregelen ertegen werd de OUN rond 1954 als gevechtsorganisatie gebroken.

(...)

De OUN had dringend nieuwe beschermheren nodig, en ze verspilden weinig tijd om ze te vinden. In 1944 zou de OUN samen met andere nationalistische groepen de Oekraïense Opperste Bevrijdingsraad of UHVR vormen. De leden waren de gebruikelijke verdachten van aan OUN gelieerde organisaties. De president was Ivan Hrinioch, een voormalig kapelaan van Nachtegaal.

De minister van buitenlandse zaken was Mykola Lebed, hoofd van de beruchte geheime politie van de OUN en een man die het leger van de VS een "bekende sadist en collaborateur met de Duitsers" noemde (hij zou later een medewerker van de CIA worden).

Deze twee, samen met UPA-verbindingsofficier Yuri Lopatinski, begonnen datzelfde jaar aan een missie naar het Vaticaan, op zoek naar steun van westerse regeringen. Het is onduidelijk wat er precies uit deze ontmoeting voortkwam, maar het is bewezen dat de Britten de groep rond deze tijd begonnen te steunen.

(...)

Zoals hij eerder met de OUN had gedaan, zou Bandera al snel een gewelddadig schisma veroorzaken binnen de UHVR. Dit bleek in 1947 openlijk tussen Bandera/Stetsko enerzijds en Lebed/Hrinioch anderzijds over de kwestie van Oost-Oekraïne. Oost-Oekraïne is grotendeels Russisch en het was altijd een grote zwakte geweest voor de gewelddadig anti-Russische OUN.

Bandera drong niet alleen aan op een eenpartijdictatuur (die hij zou leiden), maar ook op een zuivere Oekraïense etnostaat, gezuiverd van elke Russische invloed. Lebed en Hrinioch geloofden dat om de beweging te laten slagen, het noodzakelijk was om Oost-Oekraïners op te nemen.

Hierom zou Bandera hen in 1948 uitzetten. Dit zou uiteindelijk leiden tot Bandera’s ondergang, omdat het de CIA ertoe bracht te geloven dat hij veel te extreem was en te weinig bereid was om compromissen te sluiten om een nuttige agent te zijn.
Bandera stond in beduidend aanzien in de fascistische undergrondse; zijn jarenlange gewelddadige aanvallen op rivalen betekenden echter dat velen nooit met hem zouden samenwerken. De CIA wilde een verenigd front en begreep dat dat niet kon gebeuren met Bandera aan het roer.

Er zijn nog enkele hiaten in de tijdlijn van de vroege naoorlogse periode. Recente declassificaties van documenten hebben echter geleid tot een beter begrip van Bandera en de rol van de OUN als agenten van de CIA en het Westen.

(...)

In 1946 richtten Bandera en Stetsko het Blok van Anti-Bolsjewistische Naties (ABN) op in München. Als een soort fascistische internationale combineerde het extreemrechtse anti-communistische terroristische groeperingen van over de hele wereld tot één goed gefinancierd front. Yaroslav Stetsko was de leider; zijn hechte vriendschap met Bandera betekende echter dat hij op dat moment niet acceptabel was voor de CIA.

(…)

Met Bandera gemarginaliseerd en vervolgens dood, werden de CIA-beperkingen tegen ABN opgeheven en zou Yaroslav Stetsko een sterk uitgebreide actieve rol krijgen als CIA-medewerker. Hij zou de rest van zijn leven uitblinken in de rol.



Stetsko en G. Bush (VS) in 1983 of 1986


In toekomstige artikelen zal ik dieper ingaan op de geschiedenis tussen Stetsko en de CIA, in ieder geval tot aan de gebeurtenissen van de Maidan-staatsgreep, waar een duidelijk verband bestaat.


vertaling google translate + aanpassingen

Het artikel is veel langer en bevat foto’s. Deel 1 uit een serie van 3.

[Olive Yao]

.
How monsters who beat Jews to death in 1944 became America’s favorite “freedom fighters” in 1945 – with a little help from their friends at CIA

Evan Reif | Covert Action Magazine 10 juni 2022


Hoe monsters die in 1944 joden doodsloegen, in 1945 Amerika's favoriete 'vrijheidsstrijders' werden – met een beetje hulp van hun vrienden bij de CIA


Na het einde van de Tweede Wereldoorlog begon de Amerikaanse inlichtingendienst onmiddellijk met het rehabiliteren van de fascisten van de wereld om de nieuwe oorlog tegen het communisme te vechten. Van de transformatie van de bloedige "Devil of Showa" Nobusuke Kishi in de zorgvuldig uitgekozen premier van Japan, tot Emil Augsburg, de architect van de Holocaust die wordt beschreven als "Eerlijk en idealistisch ... geniet van lekker eten en wijn ... onbevooroordeelde geest ..." door de CIA, lijkt het erop dat Langley nooit een fascist heeft ontmoet met wie hij geen zaken kon doen.

Dat was het geval met Yaroslav Stetsko en de Organisatie van Oekraïense Nationalisten (OUN). Stetsko bracht de oorlog door in de schaduw van Stepan Bandera, maar uiteindelijk zou Stetsko zijn vriend ver overtreffen in termen van bekendheid. Het duurde niet lang of de monsters die enkele jaren daarvoor Joden met hamers hadden doodgeslagen, Amerika's favoriete 'vrijheidsstrijders' werden en hun zaken wereldwijd gingen doen.

Het Vorstendom van Yaroslav

“Daarom sta ik voor het instellen van de uitroeiing van de Joden en de opportuniteit om de Duitse methoden om de Joden uit te roeien naar Oekraïne over te brengen, met uitsluiting van hun assimilatie…” – Yaroslav Stetsko

(...)

Stetsko was een goede vriend van OUN-B-oprichter Stepan Bandera. Net als Bandera was hij een militante antisemiet die marxisme met jodendom gelijkstelde, terwijl hij opriep tot de uitroeiing van beide. Zelfs na de oorlog, toen zijn Amerikaanse bazen hem dwongen zijn publieke verklaringen te verzachten, riep hij nog steeds op tot een "etnisch zuiver" Oekraïne, gezuiverd van Joden, Polen en Russen.

Stetsko geloofde dat zijn eigen Galicische Oekraïners de directe afstammelingen waren van de Rus, de Noorse veroveraars die uiteindelijk de eerste tsaren onder Rurik werden. Deze Noordse mensen waren Stetsko's meesterras, doordrenkt met alle kwaliteiten die je zou verwachten.



Stetsko met zn actuele standbeeld in Ternopil, Oekraïne

Aan de andere kant beschouwde Stetsko Russen als Aziatisch in plaats van Europees. Russen werden gezien als de afstammelingen van de Mongolen en Hunnen, waardoor ze van nature tiranniek, wreed en bedrieglijk waren. De ideologie van Stetsko zou het fundament worden waarop moderne Oekraïense fascisten hun bewegingen hebben gebouwd. De parallellen met het nazisme zijn duidelijk genoeg dat het verrassend is om te zien dat deze ideologie vandaag een thuis vindt in de Wall Street Journal.

[dat artikel in WSJ is geschreven door een oekraïner, o.y.]

(…)

In 1944, toen de OUN de naderende ondergang van nazi-Duitsland aan zag komen, nam de OUN contact op met de Britse inlichtingendienst. (...)

Het waren de Britten en Duitsers die op dit moment de belangrijkste beschermheren van de oude OUN waren. (...)

De eerste belangrijke Amerikaanse steun kwam in 1947, en daarmee een sterk uitgebreid mandaat.

Zoals Peter Grose uiteenzet in zijn boek Operation Rollback: America's secret war behind the iron curtain (Boston: Mariner Books, 2001), zorgde de CIA heimelijk voor wapens, training en ondersteuning voor operaties binnen de USSR zelf, waar veel nationalistische troepen als partizanen tegen het Rode Leger bleven vechten.

De nationalistische troepen in Oekraïne waren een samensmelting van SS-restanten, OUN/UPA-troepen, criminelen en verschillende andere collaborerende milities. Meestal beperkt tot de bossen van West-Oekraïne, opereerden ze als bandie-ten, plunderden collectieve boerderijen, legden ze hinderlagen voor soldaten en vermoordden ze Sovjetfunctionarissen. Joden en CPSU-leden waren bijzonder begeerde doelen.

De CIA leverde niet alleen wapens, maar zette ook teams van spionnen en commando's in. Gevechten gingen door tot het midden van de jaren vijftig, waarbij de laatste achterblijvers in 1960 werden gedood of gearresteerd.

Het dodental voor deze operaties is onduidelijk, met schattingen variërend van 20-50.000. De overgrote meerderheid hiervan waren burgers, vaak gedood met bijlen en hamers – wat het handelsmerk van de OUN was. (…)

(…)

(…) terwijl Bandera absolute controle over de ABN en een etnisch zuivere OUN eiste. Bandera had ook een arrogante houding ten opzichte van veiligheid en weigerde beveiligde communicatie te gebruiken met de redenering dat de inferieure Aziatische Russen niet slim genoeg waren om hem te pakken te krijgen. De KGB zou daarom de meeste van zijn telefoontjes en correspondentie onderscheppen, tot toenemende woede van de CIA.

De herhaalde waarschuwingen van de CIA weerhielden de Britten en Duitsers echter niet, en zij bleven de belangrijkste beschermheren van Bandera. De situatie werd in de loop der jaren steeds erger, waardoor de CIA in 1954 een brandmelding voor Bandera uitgaf. De CIA stopte niet alleen alle steun aan Bandera, maar dreigde hem ook te doden als zijn beschermheren bij het geallieerde MI6 dit voorbeeld niet zouden volgen.

“2. -Als de CIA en de SS het niet eens kunnen worden over een formule voor gecoördineerde operaties volgens de hierboven geschetste lijnen, is het standpunt van de CIA: a. Elke partij zal haar eigen actielijn voortzetten met beperkte operationele coördinatie op het niveau van Washington-Londen. b. De CIA zal onafhankelijk optreden om de huidige leiding van de OUN/B te neutraliseren.” [SS verwijst hier naar de Britse veiligheidsdienst, de officiële naam voor MI6, niet de nazi-SS.]

CIA – Memorandum for: Deputy Director, Plans – Subject: Ukranian Position Paper – CIA position paper for the Ukrainian discussions with the British in London on 23-25 april 1951


De Fascistische Internationale

(...)

Nadat de militaire macht van de ABN in Oekraïne was uitgeput, werd de organisatie een tijdlang wat lusteloos. Ver van de bijlzwaaiende terroristen van een paar jaar geleden, hield Stetsko zich vooral bezig met propaganda en demonstraties. Evenzo verzachtte de retoriek van de ABN in die tijd aanzienlijk in een poging om het verschaffen van fondsen aantrekkelijker te maken, veranderend van ‘bloed en bodem’ in ‘vrijheid en democratie’.

Dit nieuwe merk was niet meer dan een pr-campagne. (...)

(...)

Zonder oorlog om te voeren, leek het alsof de ABN in de vergetelheid raakte. Dit zou veranderen in 1966, met de oprichting van de World Anti-Communist League (WACL), waardoor de oude OUN de kans kreeg om hun soort terreur wereldwijd te exporteren.

Aanvankelijk was de WACL een fusie van de ABN met zijn Aziatische tegenhanger, de door Chiang Kai-shek geleide Asian People's Anti-Communist League, maar de WACL zou snel uitbreiden en met ijver ‘s werelds extreemrechtse militanten opnemen. Als anti-communistisch eenheidsfront waren er geen ideologische beperkingen voor zijn leden, wat betekende dat terroristen en dictators ellebogen wreven met professors en senators. Inderdaad, in de loop der jaren zou de ledenlijst van WACL nazi's en collaborateurs, dictators en leiders van doods - eskaders bevatten, een Yakuza-misdaadbaas die oorlogsmisdadiger werd, de Koreaanse sekteleider Sun Myung Moon en senator John McCain, en vele anderen.

WACL opende nieuwe grenzen voor de oude getrouwen van OUN. Ze waren nu betrokken op vier continenten en met hun intercontinentale bereik kwamen er nieuwe zakelijke kansen door drugs en wapens te verhandelen, samen met hun oude beroepen van moord en marteling. Er was veel vraag naar ABN-personeel als zowel huurmoordenaars als instructeurs voor 's werelds doodseskaders.

(...)

WACL en ABN richtten over de hele wereld regionale afdelingen op, de ene met meer succes dan de andere. In Chili hielp de lokale ABN de fascistische generaal Augusto Pinochet aan de macht en in Argentinië was de groep betrokken bij de "Vuile Oorlog", een geheime anti-communistische campagne die resulteerde in de marteling, moord en verdwijning van meer dan 20.000 mensen.

(...)

(...) Ze bleven hun handen vuil maken als wapenhandelaars, moordenaars en adviseurs voor terroristen en dictators over de hele wereld. WACL was Reagans 'derde strijdmacht', een team van experts dat overal ter wereld heen kon worden gestuurd om een burgeroorlog te ontketenen of een hardhandig optreden uit te werken, precies wanneer Washington het nodig had.

[Olive Yao]

.
Slava keert terug naar huis

[Over Slava Stetsko, echtgenote van Yaroslav Stetsko]

(…)

[over de economische situatie in Oekraïne na einde Sovjet Unie]

Zoals keer op keer werd gezien in de oude unie, werd Oekraïne geplunderd voor alles wat het waard was door de VS en de NAVO. De levensstandaard kelderde in wat ooit een van de meest welvarende regio's van de Sovjet-Unie was, en misdaad tierde welig. Bendes trokken ten strijde als tafleschuimers en de situatie werd zo nijpend dat veel vrouwen gedwongen werden tot prostitutie om in hun onderhoud te voorzien. Veel meer werden eenvoudigweg ontvoerd en het land uit gesmokkeld.

De inflatie steeg met meer dan 4000%, waardoor spaarrekeningen van de ene op de andere dag waardeloos werden. Door wanbetalingen bij de banken zaten overheidsmedewerkers vaak jarenlang zonder salaris. Staatsbedrijven werden verkocht voor grijpstuivers, en daarmee verdwenen banen zonder dat er iets voor in de plaats kwam. Hierdoor waren zelfs hoogopgeleide en onderwezen mensen zo berooid dat velen stierven van honger en blootstelling. Oekraïne werd een van de armste en meest corrupte landen in Europa en blijft dat.

(…)

[over Krim]

Ondertussen had Krim zijn eigen problemen. In 1991, kort voor de val van de USSR, werd met een ruime marge een referendum aangenomen waarin om de terugkeer van Krims autonomie werd gevraagd. De val van de Sovjet Unie maakte dit onmogelijk, dus het Krim-parlement stemde in 1992 voor volledige onafhankelijkheid. Dit zou via een referendum worden bevestigd, wat de Oekraïense regering verhinderde.

Krim probeerde het opnieuw in 1994, deze keer werd het eerst een referendum gehouden. Oekraïne reageerde door het Krim-parlement te ontbinden en vervolgens de president van Krim, Yuri Meshkov, te arresteren en te deporteren. In 1998 werd Krim een nieuwe grondwet opgelegd, waardoor hun autonomie werd ingeperkt.

[politiek, economie jaren 1990 en 2000]

Kravchuks regering werd in deze periode steeds minder populair. In 1993 leidden verlammende mijnstakingen tot vervroegde verkiezingen waarin Kravchuk, ondanks zijn inspanningen, werd verslagen door een andere Leonid, deze keer genaamd Kuchma.

Kuchma was niet beter. Wijdverbreide corruptie bleef de norm en de Oekraïense economie stortte in onder een nog extremer privatiserings- en bezuinigingsregime.

Vanwege de economische strijd werd Kuchma geconfronteerd met een heropleving van de communistische partij. De communistische partij, die in 1991 werd verboden, werd in 1993 hervormd na verschillende overwinningen in de rechtszaal. Hoewel het te laat was om een presidentskandidaat te werven, was de CPU na de verkiezingen van 1994 de grootste partij in de Rada.

Door Kuchma’s voortdurende wanprestatie wonnen de communisten de komende vier jaar nog meer kracht en behaalden ze een indrukwekkende overwinning bij de parlementsverkiezingen van 1998. Met de geplande presidentsverkiezingen voor volgend jaar, werd verwacht dat de communisten weer aan de macht zouden komen. Kuchma, in paniek, manipuleerde de verkiezingen met Amerikaanse hulp.

De economie van Oekraïne ging tot 2000 elk jaar achteruit. Zelfs toen de situatie verbeterde met de millenniumwisseling, nam de populariteit van Koetsjma niet af. Nadat Kuchma op een bandopname was betrapt op het geven van het bevel tot de dood van Georgiy Gongadze, de voormalige rechtse terrorist die journalist werd, braken straatprotesten uit in heel Oekraïne. Later verkocht Kuchma geavanceerde Sovjet radar eenheden aan Saddam Hussein, wat leidde tot een westerse boycot.

Kuchma probeerde de situatie te stabiliseren door Rusland en de NAVO agressief tegen elkaar uit te spelen. Tijdens de campagne pleitte Kuchma voor betere betrekkingen met Rusland, maar nadat hij [de verkiezingen] had gewonnen, ging hij heen en weer [tussen Rusland en de NAVO] al naar gelang de omstandigheden dit vereisten. Kuchma’s regering ondertekende verdragen met zowel de GOS [Gemeenschap van Onafhankelijke Staten] als de NAVO, en slechts een jaar na de verkoop van de radar aan Irak, hielp Oekraïne om Irak binnen te vallen als onderdeel van Operatie Iraqi Freedom om weer in de goede gratie van Amerika te komen.

Kuchma's pogingen om het schip te redden mislukten. Na constante protesten en politieke druk stemde hij ermee in om na de verkiezingen van 2004 af te treden, in plaats daarvan schoof hij zijn beschermeling en premier, Viktor Janoekovitsj, naar voren. Het was deze verkiezing die het begin zou zijn van een bijna 20 jaar durende rit in een achtbaan van de Oekraïense politiek, waarvan we de nasleep ervan nog steeds duidelijk kunnen zien.

Slava Stetsko zou dit niet meemaken en stierf in 2003 na een kort ziekbed. Haar politieke partij ging echter door en zou een cruciale rol spelen in het verhaal van de strijd van de komende twee decennia. Na de Maidan zouden de kinderen van Bandera en Stetsko, opgegroeid aan de boezem van de CIA, de kans krijgen om eindelijk hun doel als leger van fascistische moordenaars te vervullen.


google translate + aanpassingen

deel 2 uit serie van drie

[Olive Yao]

.
What the U.S. government and The New York Times have quietly agreed not to tell you about Ukraine

Evan Reif | Covert Action Magazine 29 juli 2022


Wat de Amerikaanse regering en The New York Times stilletjes zijn overeengekomen om u niet over Oekraïne te vertellen

(...)

De geschiedenis heeft ons laten zien dat de toewijding van de Oekraïense regering aan democratie twijfelachtig of niet-bestaand is. Oekraïne heeft momenteel meer verboden politieke partijen dan legale; politieke onderdrukking en opsluiting van dissidenten is sinds de onafhankelijkheid schering en inslag; en zowel de regering als haar aangesloten partijmilities nemen routinematig hun toevlucht tot geweld om vreedzame protesten de kop in te drukken, terwijl ze een oogje dichtknijpen voor geweld tegen joden en andere raciale en etnische minderheden.

De val van de Sovjet-Unie en het communistische blok in 1991 zou een groots nieuw tijdperk in de geschiedenis inluiden – 'het einde van de geschiedenis', zoals Francis Fukuyama verkondigde. Helaas bood het de oude gladiatoren, of het fascistische netwerk in de Organisatie van Oekraïense Nationalisten (OUN), een paramilitaire beweging onder leiding van de antisemitische, fascistische, nazi-collaborateur en oorlogsmisdadiger Stepan Bandera, de kans om de klus te klaren. waarop ze zich zeven decennia hadden voorbereid.

Met andere woorden, de ineenstorting van de Sovjet-Unie betekende voor hen een kans om een nieuwe oorlog te beginnen – de eerste was de Tweede Wereldoorlog en de Koude Oorlog – en om eindelijk de macht te grijpen en hun visie uit te voeren.

Vanaf 2004, met de Oranje Revolutie, is de Oekraïense samenleving verwikkeld in een periode van bijna twee decennia van chaos en bloedvergieten, waarvan we de gruwelijke gevolgen zien in de huidige oorlog. Het door de CIA gesteunde Congres van Oekraïense Nationalisten (KUN) van Slava Stetsko was erbij voor alles, vanaf de straatprotesten in 2004 tot de Maidan-staatsgreep in 2014 en de bloedige repressie van de Donbas die daarop volgde.

(...)


inleiding deel 3 uit deze serie; wordt vervolgd





Office of the High Commissoner on Human Rights –

Arbitrary detention, torture and ill-treatment in the context of armed conflict in Eastern Ukraine 2014-2021