Dinsdag 15 Oktober 2002
Vrouw altijd in de knel bij valse aangifte verkrachting
Utrecht - Vrouwen en tieners die een valse aangifte van verkrachting doen, zitten of belanden bijna altijd in de knel. De zedenpolitie moet daarom ook altijd doorverwijzen naar de hulpverlening. Dat stelt seksuoloog prof. dr. J. Frenken. Hij is verbonden aan het NISSO (het Nederlands Instituut voor Sociaal Sexuologisch Onderzoek) en de Leidse Universiteit.
Het 13-jarige meisje uit Hoogezand-Sappemeer dat zei op 2 oktober het slachtoffer van een groepsverkrachting te zijn geweest, maar volgens de politie niet is verkracht, staat niet alleen. Hoe vaak valse aangiften worden gedaan, is niet bekend. Het is ook niet duidelijk of het vaker bij allochtone of bij autochtone meisjes voorkomt, stelt de seksuoloog.
Hij vermoedt wel dat het vaker voorkomt bij vrouwen tussen de vijftien en 29 jaar oud, dan bij vrouwen in oudere leeftijdscategorieën. ,,Alles wat met seks en ook met seksueel geweld te maken heeft, komt meer bij jongeren voor. Zij begeven zich meer in situaties waarin dit voorkomt, in disco's, café's, op het strand, op school, op kermissen.''
Volgens Frenken zijn de redenen waarom tieners valse aangifte doen te verdelen in twee categorieën. Het gaat bijvoorbeeld om meisjes die na een avondje disco instemmen met seks, maar zo laat thuis komen dat er een zware straf van de ouders boven hun hoofd hangt. ,,Je mag nooit meer uit, komt hard aan op die leeftijd. Ze verzinnen dan verkracht te zijn om aan de straf te ontkomen. Of tieners die vrijwillige seks hebben gehad die later door haarzelf of haar vriendinnen als verkrachting wordt benoemd. Ze schaamt zich en meent achteraf dat de jongen misbruik heeft gemaakt van de omstandigheden.''
,,Onderzoek toont aan dat veel onderzoek tussen jongens en meisjes over wel of geen seks vaag, niet helder en onuitgesproken is. Als je verkracht bent, ben je daar niet verantwoordelijk voor.'' Volgens Frenken komt dit veel voor. ,,Daarom moet er meer voorlichting komen.'' Tot slot noemt hij meiden die uit wraak of jaloezie bij een aangifte overdrijven.
Hak zetten
Oudere vrouwen willen soms bijvoorbeeld hun ex-partner een hak zetten. Ook komt het voor dat ze zelf - al dan niet door de druk van hun omgeving - niet om kunnen gaan met het feit dat ze na de scheiding toch nog een keer seks hebben gehad met hun ex, vertelt de seksuoloog die zelf regelmatig als deskundige in rechtzaken de betrouwbaarheid van verklaringen heeft beoordeeld.
Het is niet altijd duidelijk of meisjes zich realiseren wat ze zich op de hals halen bij een valse aangifte. Het komt ook voor als een uit de hand gelopen leugen tegen ouders, waarna ze er niet meer onder uit kunnen om aangifte te doen.
Ook in dit geval zou de zedenpolitie moeten doorverwijzen naar de hulpverlening, vindt Frenken. ,,Dat gebeurt ook al vaak, maar niet altijd.''
Bron: Rotterdams Dagblad
Bladwijzers