Al bijna 30 jaar zijn mijn ouders in Nederland. Ik heb respect voor mijn moeder die zonder dat ze de Nederlandse taal sprak ons heeft opgevoed en ons normen en waarden heeft bijgebracht, terwijl ze zelf niet eens de basisschool had doorlopen. Ik heb respect voor mijn vader die ondanks dat hij wiskunde en natuurkunde studeerde in Marokko, in Nederland al 30 jaar uitbener is.
En in hun beginjaren in Nederland zijn ze vaak nagestaard, bespot, gediscrimineerd maar ik heb ze nooit ook maar één keer horen klagen.
Respect, omdat nu na bijna 30 jaar ze nog steeds worden nagestaard, bespot en gediscrimineerd. Zelfs na 30 jaar worden ze nog steeds uitgescholden voor kut –Marokkaan, alleen zijn het nu geen kinderen maar politici! Mijn ouders worden geassocieerd met de bijstand, criminaliteit, vrouwonvriendelijkheid, antihomo, moslimfundamentalisme en ga zo maar door…..
Nederland ziet niet dat mijn vader zich al 30 jaar kapot werkt, Nederland weet niet dat mijn moeder haar ouders, broers en zussen, neven en nichten maar één keer per jaar ziet. Nederland ziet niet dat mijn ouders zich compleet hebben weggecijferd om hun kinderen een betere toekomst te geven.
Nee, na 30 jaar leven ze in een samenleving waarin de Marokkaan aan de schandpaal word genageld, in een samenleving waarin respectloos over de Marokkaan word gesproken. Een samenleving waarin het gedrag van een kleine groep wordt aangerekend op de gehele massa….. en nog hoor ik mijn ouders niet klagen.
Als Nederland echt serieus denkt dat wij, de kinderen, dezelfde respectloze bejegening gelaten accepteren dan wacht Nederland een teleurstelling. We zijn het spuugzat, we gaan niet meer in discussie, niet in de verdediging en niet in de aanval…….
We zijn de onbeschofte, autoritaire houding van Nederland jegens Marokkanen spuugzat! Nederland mag dan wel de Marokkaan als een tweederangsburger bestempeld hebben, wij associëren onszelf niet met deze definitie. Gegroet!!!!
Bladwijzers