Wat is de kern van mijn verhaal?

[Revisor]

Amazon belooft teruggestuurde iPads niet meer door de shredder te gooien

Retourzendingen Britse journalisten onthulden vorige maand dat miljoenen retourzendingen van Amazon bij terugkomst in het distributiecentrum worden vernietigd. Het bedrijf belooft nu beterschap.

Stijn Bronzwaer 4 augustus 2021 om 20:08

Distributiecentrum van Amazon in Barton-under-Needwood, in het Verenigd Koninkrijk. Foto Simon Dawson/Bloomberg

Splinternieuwe boeken, iPads, juwelen en zelfs laptops en smart-tv’s die, nog in de verpakking, het label ‘destroy’ meekrijgen. Om daarna in vrachtwagens naar de vuilstort te worden gebracht.

Vorige maand onthulden onderzoeksjournalisten van de Britse tv-zender ITV na een tip van een klokkenluider hoe webwinkel Amazon miljoenen producten per jaar weggooide in een ‘fulfillment center’ (Amazons naam voor distributiecentra) in het Schotse Dunfermline. Het ging om zowel geretourneerde als onverkochte producten, waarbij het voor Amazon blijkbaar goedkoper was om de spullen te vernietigen, dan op te slaan of opnieuw in circulatie te brengen.

De Britse premier Boris Johnson sprak schande van de praktijken en noemde het „een aanklacht tegen de consumptiemaatschappij”. Milieuorganisatie Greenpeace stelde na de reportage dat Amazons bedrijfsmodel is gebaseerd op „greed and speed”.

Woensdag beloofde het Amerikaanse bedrijf van topman Andy Jassy (319 miljard euro omzet per jaar, 1,3 miljoen werknemers) beterschap. De grootste webwinkel ter wereld kondigde maatregelen aan om zo snel mogelijk de hoeveelheid verspilling in de distributiecentra te verminderen.

Retourzendingen zijn een gigantisch probleem voor webwinkels – en dus ook voor Amazon. Uit onderzoek van pakketbezorger DPD in 2020 bleek dat de Nederlandse consument 13 procent van alles dat hij online bestelt weer terugstuurt.

Die producten moeten allemaal worden gecheckt, herverpakt en terug in circulatie worden gebracht. De kosten daarvan liggen vaak hoger dan de marge die een bedrijf maakt als het product alsnog wordt verkocht. Uit onderzoek van de NOS in 2019 bleek dat een retourzending een webshop gemiddeld 12,50 euro kost.

Consumenten sturen online bestelde elektronische apparatuur (9 procent), speelgoed (2 procent) en – vooral – mode (41 procent) het vaakst terug, bleek uit het DPD-onderzoek. VPRO-programma Tegenlicht toonde vorig jaar aan dat een deel van die kleding bij terugkeer in het distributiecentrum de versnipperaar in gaat, of nog erger: wordt verbrand.

Met de toename van online winkelen door het coronavirus en de komst van Amazon naar Nederland, vorig jaar maart, is het aantal geretourneerde artikelen alleen maar verder toegenomen. Amazon rekent de klant geen kosten voor retourzendingen en hanteert zelfs het fenomeen ‘returnless refunds’ voor bepaalde producten. Als een verkoper deze optie aanvinkt, krijgen consumenten hun geld terug zonder een product daadwerkelijk terug te hoeven sturen.

Tweede leven

Wat gaat er nu veranderen? Amazon presenteerde woensdag twee nieuwe programma’s (‘liquidations’ en ‘grade and resell’), die het eenvoudiger moeten maken voor bedrijven die hun waar via Amazon verkopen om producten een tweede leven te geven.

Partijen die Amazons webwinkel gebruiken krijgen de mogelijkheid geretourneerde producten als ‘gebruikt’ door te verkopen, tegen een lagere prijs. Ook krijgen de bedrijven toegang tot Amazons netwerk aan ‘resellers’, verkopers die teruggestuurde producten opkopen en doorverkopen.

De nieuwe programma’s starten in het Verenigd Koninkrijk en worden later dit jaar en volgend jaar uitgebreid naar de Verenigde Staten, Spanje, Duitsland en Italië.

Er is een nieuwe mogelijkheid geretourneerde producten als ‘gebruikt’ te verkopen

„Wat te doen met teruggestuurde producten is een uitdaging in de gehele retailindustrie”, zei Amazon-manager Libby Johnson McKee in een reactie. „Deze nieuwe programma’s zijn voorbeelden van de stappen die we nemen om ervoor te zorgen dat producten die op Amazon worden verkocht goed worden gebruikt en niet worden weggegooid.”

Het moet, voegde McKee toe, helpen om een „circulaire economie” te bespoedigen. „We hopen dat deze programma’s de impact op de planeet verminderen.”

Ondanks dat de distributiecentra van Amazon zeker niet de enige plekken zijn waar producten worden vernietigd, waren de onthullingen van ITV extra pijnlijk voor Amazon. Het bedrijf van oprichter Jeff Bezos, die onlangs zijn functie als topman neerlegde, heeft zich gecommitteerd aan zelfopgelegde klimaatdoelen.

Zo heeft het bedrijf beloofd in 2025 volledig op duurzame energie te draaien, in 2040 moet Amazon zelfs CO₂-neutraal werken. Tegelijkertijd ziet Amazon door de snelle toename van online winkelen zijn negatieve impact op het klimaat steeds verder toenemen.

Een van de manieren om dat tegen te gaan is het verduurzamen van de zogenaamde last mile: het laatste stukje dat een pakket aflegt. Daarvoor is Amazon momenteel bezig om zijn vloot bestelbusjes te vervangen door elektrische exemplaren.

In het vorige maand in Rozenburg geopende eerste Nederlandse sorteercentrum van Amazon, worden de elektrische bestelauto’s al gebruikt. Met dertig tegelijk rijden ze elke dag het sorteercentrum uit, gevuld met pakketten richting Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Haarlem.


De logistiek Zo verloopt de route van een Amazon-pakket

De klant bestelt via de Amazon-website
Het systeem beslist daarna welk distributiecentrum de bestelling behandelt .Dat is afhankelijk van de afstand tot de klant, de capaciteit van het magazijn, en of het artikel op voorraad is.
Een distributiecentrum krijgt de bestelling binnen en verwerkt die.
Het artikel gaat per vrachtwagen naar het sorteercentrum
In het sorteercentrum worden artikelen geclusterd en verstuurd naar het lokale bezorgcentrum.
In het bezorgcentrum worden alle producten gesorteerd per postcode.
Een bezorger brengt het pakket naar het opgegeven adres.


https://www.nrc.nl/nieuws/2021/08/04...edder-a4053699

[Olive Yao]

.
Niet gevonden. Zoek text met een idee dat ik me meen te herinneren:

dat kapitalisme zo vanzelf spreekt dat de aanwezigheid niet meer opvalt, als behang waar je niet meer op let. Politici kunnen dan lijken te verschillen, terwijl ze geen van allen buiten het paradigma van kapitalisme treden, en dat ook niet kunnen - politiek niet en psychisch niet.

Politici worden zelden 'kapitalistisch' genoemd. Ik noem politieke partijen juist bewust wel zo.

Affijn, nu heb ik het idee zelf al geformuleerd.

[Attitude]

.

Niet gevonden. Zoek text met een idee dat ik me meen te herinneren:

dat kapitalisme zo vanzelf spreekt dat de aanwezigheid niet meer opvalt, als behang waar je niet meer op let. Politici kunnen dan lijken te verschillen, terwijl ze geen van allen buiten het paradigma van kapitalisme treden, en dat ook niet kunnen - politiek niet en psychisch niet.

Politici worden zelden 'kapitalistisch' genoemd. Ik noem politieke partijen juist bewust wel zo.

Affijn, nu heb ik het idee zelf al geformuleerd.

Monbiot beschrijft het als volgt: “We leven in een tijdperk van verbazingwekkende materiële welvaart -al is die slecht verdeeld- maar anders dan onze voorouders verwacht zouden hebben, is de grote algehele vooruitgang niet samengegaan met een groter algemeen welbevinden. In plaats daarvan kweekt de wijdverbreide atomisering angst en onvrede. Zelfs in de rijkste bevolkingsgroepen.”

Als je daarbij optelt dat in de laatste decennia de kloof tussen arm en rijk alleen maar groter is geworden, kan je niet anders dan concluderen dat het kapitalisme voor een groot deel verantwoordelijk is voor de situatie waar we ons in bevinden. Maar als je politiek kijkt welke alternatieven hiervoor zijn, kan de kiezer alleen kiezen voor meer van hetzelfde. Er zijn weliswaar verschillende kleurschakeringen; nationalistisch kapitalisme, bijbels kapitalisme, liberaal kapitalisme, groen kapitalisme en sociaal kapitalisme. Maar uiteindelijk zijn alle partijen slechts uit op het bijsturen van het systeem, in plaats van de omverwerping ervan.

https://joop.bnnvara.nl/opinies/red-...che-beschaving

[Revisor]

.
Niet gevonden. Zoek text met een idee dat ik me meen te herinneren:

dat kapitalisme zo vanzelf spreekt dat de aanwezigheid niet meer opvalt, als behang waar je niet meer op let. Politici kunnen dan lijken te verschillen, terwijl ze geen van allen buiten het paradigma van kapitalisme treden, en dat ook niet kunnen - politiek niet en psychisch niet.

Politici worden zelden 'kapitalistisch' genoemd. Ik noem politieke partijen juist bewust wel zo.

Affijn, nu heb ik het idee zelf al geformuleerd.

Kapitalisme is voor de meesten wat water is voor een vis: overal om ons heen en daardoor bijna onzichtbaar




14 oktober 2021

A-anti-anticapitalista! A-anti-anticapitalista!’, hoorden we de mensen achter ons roepen tijdens de klimaatstaking, een paar weken geleden. Ik was er met een paar scholieren. Een van hen kwam naast me lopen en vroeg: ‘Maar wat is kapitalisme eigenlijk?’

De vraag is zeker even interessant als het antwoord. Het is in onze samenleving niet vreemd – zelfs voor maatschappelijk betrokken mensen – om weinig te weten over kapitalisme. Al heeft het mogelijk evenveel invloed op ons als onze democratie, toch staan de kranten er niet vol van en geven scholen er nauwelijks les over. Kapitalisme is voor de meesten van ons wat water is voor een vis: het is overal om ons heen, maar zo vanzelfsprekend aanwezig dat het bijna onzichtbaar is.

Wat is kapitalisme? Het heel korte antwoord is: een economisch systeem waarin het meeste kapitaal – geld en bezit – in handen is van individuen en bedrijven (en dus niet van de staat). Die individuen en bedrijven gebruiken hun kapitaal om meer kapitaal te maken zonder zelf noemenswaardig te zweten, maar door hun geld te investeren en anderen voor hen te laten werken. De opbrengst van hun investering – olie, aandelen, pepernoten – verkopen ze op een vrije markt, als het even kan voor meer geld dan ze erin hebben gestoken. Ze maken dan winst, waarmee de Grote Kapitalistische Oppermissie – van kapitaal meer kapitaal maken – puik is geslaagd.

Smaakje van nu

Het precieze smaakje kapitalisme du jour heet neoliberaal kapitalisme, naar de achterliggende ideologie, het neoliberalisme. In de jaren veertig opperde grondlegger Friedrich Hayek dat de vrije markt supertof zou kunnen zijn voor alles: de markt weet meer dan individuele mensen ooit weten, de markt kan meer en omdat de markt geen goed of fout kent maar alleen vraag en aanbod, zal ze ons ook nog beschermen tegen totalitaire engnekken assorti. De taak van de overheid is de vrijheid van die markt voor de bakker te maken en zich verder niet te bemoeien met wat kapitalisten uitspoken. Dus zeker niet al te vervelend doen met belastingen of mieren wanneer bedrijven het milieu vervuilen.

Om dit gedachtengoed aan de man te brengen, richtte Hayek een internationaal netwerk van denkers, wetenschappers en journalisten op, die decennialang in de media en denktanks de vrije markt zouden bejubelen. Met succes. Zoveel zelfs, dat deze neoliberale visie niet beperkt bleef tot de economie van olie, aandelen en pepernoten.

Het werd, zoals journalist Stephen Metcalf schrijft, een manier om de sociale werkelijkheid opnieuw vorm te geven. Ook de samenleving moest als een markt opereren, waarin mensen net als bedrijven een waarde hebben, steeds in competitie zijn met elkaar en verantwoordelijk zijn voor hun eigen succes.

We zijn kopers en verkopers, consumenten en zelfverbeteraars. Zonder dat iemand het ons hoeft op te dragen, streven we er elke dag naar nog productiever te worden, gezonder, minder afgeleid. Voor kwetsbaarheid is geen plaats: niet van mensen, niet van de natuur, niet van de aarde. Meer kapitaal maken en slagen in de markt, daar gaat het om.

Ondertussen is de ideologie achter deze keuzes buiten beeld geraakt. Er wordt zelfs nauwelijks over neoliberalisme gesproken. Dat was niet altijd zo. In de jaren veertig en vijftig schreven Hayek & co openlijk over ‘de neoliberale beweging’ en ‘de doctrine die ook wel neoliberalisme wordt genoemd’.

Neerlands grootimporteur

Inmiddels doen aanhangers zelf alsof zulks nooit heeft bestaan. Zo ontkende Neerlands grootimporteur van neoliberale ideeën, oud-VVD-leider Frits Bolkestein, ineens dat hij Hayek had gelezen, terwijl hij de man in vrijwel al zijn boeken citeert. Een Amerikaanse economiehoogleraar en vrije-marktdenktanklid probeerde bij de Amerikaanse zender NPR zelfs de hele beweging weg te foezelen: ‘Neoliberalisme is een van de vreemdste complottheorieën die er in de afgelopen eeuw ontwikkeld zijn. Er zijn bijna geen mensen die zeggen: ik ben een neoliberaal. Ze bestaan nauwelijks.’

‘Die anonimiteit is zowel een symptoom als de bron van haar macht’, stelt Guardian-columnist George Monbiot terecht. We spreken over ‘de wetten van de markt’ alsof het natuurwetten zijn, we zeggen ‘de wil van de markt’ alsof die zomaar ontstaat en niet gewoon is ‘wat grote bedrijven en rijke mensen willen’. We accepteren de invloed die neoliberaal kapitalisme heeft op de aarde en onze levens, hoe dit systeem vervuilt en verdeelt en vernietigt en onder onze huid kruipt, omdat we de ideologie niet meer zien, alleen de vanzelfsprekendheid. Dat is wat kapitalisme is. Dat is wat kapitalisten doen.


Asha ten Broeke is wetenschapsjournalist.


https://www.volkskrant.nl/columns-op...baar~ba2fbe58/



Zie ook roodgemaakte link naar artikel van Monbiot.

[Revisor]

VPRO Tegenlicht


Seizoen 20 Afl. 4 - De ontgroeiers


De overheid en het bedrijfsleven richten zich steevast op economische groei: een hoger Bruto Nationaal Product, meer omzet, meer verkopen en meer marktaandeel. Als de economie groeit, wordt alles beter. Maar klopt die aanname wel? Kan het ook anders? Waarom worden de mensen in Westerse landen ongelukkiger, zelfs als het BNP groeit? Een tocht langs denkers en doeners die kritische vragen stellen bij de eeuwige economische groei. Met o.a. Sam de Muijnck, Elske Doets, Katherine Trebeck en Dave Hakkens.

De ontgroeiers gemist? Start met kijken op NPO Start

[Olive Yao]

.

David Schneiderman – Constitutionalizing economic globalization (Cambridge University Press 2008)

Daar moet vast wel wat over te vinden zijn op internet ...

Ja, de titelpagina:

Are foreign investors the privileged citizens of a new constitutional order that guarantees rates of return on investment interests? Schneiderman explores the linkages between a new investment rules regime and state constitutions – between a constitution-like regime for the protection of foreign investment and the constitutional projects of national states.

The investment rules regime, as in classical accounts of constitutionalism, considers democratically authorized state action as inherently suspect. Despite the myriad purposes served by constitutionalism, the investment rules regime aims solely to enforce limits, both inside and outside of national constitutional systems, beyond which citizen-driven politics will be disabled.

Drawing on contemporary and historical case studies, the author argues that any transnational regime should encourage innovation, experimentation, and the capacity to imagine alternative futures for managing the relationship between politics and markets.

These objectives have been best accomplished via democratic institutions operating at national, sub-national, and local levels.

[Revisor]

.

David Schneiderman – Constitutionalizing economic globalization (Cambridge University Press 2008)

Daar moet vast wel wat over te vinden zijn op internet ...

Ja, de titelpagina:

Are foreign investors the privileged citizens of a new constitutional order that guarantees rates of return on investment interests? Schneiderman explores the linkages between a new investment rules regime and state constitutions – between a constitution-like regime for the protection of foreign investment and the constitutional projects of national states.

The investment rules regime, as in classical accounts of constitutionalism, considers democratically authorized state action as inherently suspect. Despite the myriad purposes served by constitutionalism, the investment rules regime aims solely to enforce limits, both inside and outside of national constitutional systems, beyond which citizen-driven politics will be disabled.

Drawing on contemporary and historical case studies, the author argues that any transnational regime should encourage innovation, experimentation, and the capacity to imagine alternative futures for managing the relationship between politics and markets.

These objectives have been best accomplished via democratic institutions operating at national, sub-national, and local levels.

Downloadlink:

https://nl1lib.org/dl/647704/642a3d

[Olive Yao]

Downloadlink:

https://nl1lib.org/dl/647704/642a3d

Thanx. Heb het boek al, postje om het onder de aandacht van het forum te brengen.

Samir75017, je spreekt goed engels, aanrader.

[Revisor]

'Rijkste 1 procent stoot twee keer zoveel uit als de armste helft'



De rijkste 1 procent van de wereldbevolking stoot twee keer zoveel CO2 uit als de armste helft. Dat betekent dat zo'n 70 miljoen mensen dus twee keer zoveel uitstoot veroorzaken als de armste 3,5 miljard mensen, blijkt uit onderzoek dat is uitgevoerd in opdracht van Oxfam.

Volgens de onderzoekers komen door de uitstoot van de rijkste 1 procent de klimaatdoelen van Parijs in het gedrang. In 2015 is afgesproken om de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5°C. Een persoon die tot de rijkste 1 procent behoort zou zijn uitstoot met ongeveer 97 procent moeten verminderen in vergelijking met vandaag, om het klimaatdoel te halen.

Ruimtereizen

Volgens Oxfam heeft de groep uitzonderlijk rijken een buitensporig consumptiegedrag. Ze vliegen veel en door ruimtereizen, zoals onlangs die van Amazon-eigenaar Jeff Bezos, wordt enorm veel CO2 uitgestoten, zegt de ontwikkelingshulporganisatie.

De verwachting is dat het aandeel van die rijkste groep alleen maar zal groeien in de toekomst. Naar verwachting is hun CO2-uitstoot over negen jaar 30 keer te groot om de klimaatdoelen van Parijs te halen.

Oxfam Novib vindt dat overheden meer moeten doen om de uitstoot van rijken te beperken. "Alle landen moeten afspreken om volgend jaar terug te komen met scherpere afspraken om de opwarming te verminderen", zegt Hilde Stroot, klimaatexpert bij Oxfam Novib. "Er is veel winst te behalen bij die allerrijksten, dus vliegtickets duurder maken met belasting zorgt dat je een heel eind komt."

De studie in opdracht van Oxfam is uitgevoerd door het Institute for European Environmental Policy (IEEP) en het Stockholm Environment Institute (SEI). Berekend is hoe de CO2-voetafdruk van de wereldbevolking wordt beïnvloed door de toezeggingen van regeringen in aanloop naar de klimaattop in Glasgow.

In de studie wordt verder geconcludeerd dat de CO2-uitstoot van de armste helft van de wereldbevolking ver onder het niveau ligt waarbij de wereldwijde temperatuur gemiddeld 1,5 graad zou stijgen.


https://nos.nl/artikel/2404406-rijks...e-armste-helft

[Revisor]

Chile’s desert dumping ground for fast fashion leftovers

Chile’s Atacama, the driest desert in the world, is increasingly suffering from pollution caused by fast fashion.


Used clothes discarded in the Atacama Desert, in Alto Hospicio, Iquique, Chile. [Martin Bernetti/AFP]

Published On 8 Nov 2021

A mountain of discarded clothing, including Christmas sweaters and ski boots, cuts a strange sight in Chile’s Atacama, the driest desert in the world, which is increasingly suffering from pollution created by fast fashion.

The social effect of rampant consumerism in the clothing industry – such as child labour in factories or derisory wages – is well-known, but the disastrous effect on the environment is less publicised.

Chile has long been a hub of second-hand and unsold clothing, made in China or Bangladesh and passing through Europe, Asia or the United States before arriving in Chile, where it is resold around Latin America.

Some 59,000 tonnes of clothing arrive each year at the Iquique port in the Alto Hospicio free zone in northern Chile.

Clothing merchants from the capital Santiago, 1,800km (1,100 miles) to the south, buy some, while much is smuggled out to other Latin American countries. But at least 39,000 tonnes that cannot be sold end up in rubbish dumps in the desert.

“This clothing arrives from all over the world,” Alex Carreno, a former employee in the port’s import area, told the AFP news agency.

“What is not sold to Santiago nor sent to other countries stays in the free zone” as no one pays the necessary tariffs to take it away.

“The problem is that the clothing is not biodegradable and has chemical products, so it is not accepted in the municipal landfills,” said Franklin Zepeda, the founder of EcoFibra, a company that makes insulation panels using discarded clothing.

“I wanted to stop being the problem and start being the solution,” he told AFP about the firm he created in 2018.

...


https://www.aljazeera.com/gallery/20...hion-leftovers