Anne Frank berichten in de media vind ik te verdacht

[Revisor]

Israeli Cartoonist Michel Kichka Commemorates Holocaust Memorial Day in Morocco

“Today I will go back to Israel with one thing in mind; when am I going to come back [to Morocco]?” Michel Kichka said.

Sara Zouiten Jan. 31, 2023 7:32 p.m.

Israeli comic artist Michel Kichka speaking about his book “Second Generation: The Things I Didn't Tell My Father"

Rabat - In commemoration of the International Holocaust Remembrance Day, the Israeli Liaison Office in Rabat hosted a press conference headed by Michel Kichka, renowned Israeli comic artist and son of a Holocaust survivor, who shared his father’s story during the Holocaust.

Kichka spoke about his book “Second Generation: The Things I Didn't Tell My Father.” In an interview with Morocco World News, the Israeli cartoonist indicated that the book tells the story of “what it was like living in a house where the Holocaust was always present but not told … like the ghost of the past.”

Written in 2011, the book was a success and was translated into nine languages. Kichka hopes that the book will also be translated into Arabic, as an opportunity for speakers of the language to learn about the Holocaust.

Michel Kachka's book "Second Generation: Things I Didn't Tell My Father"


The Holocaust, also known as Shoah, was the systematic persecution and genocide of millions of Jews in Europe, in addition to other minorities, during World War II by the Nazi regime.

Kachka’s book was adapted into an animated movie, which was streamed in Belgium and France this year. Kichka emphasized that telling the story of the Holocaust, which was not an “easy” period of history, through an animated movie is “absolutely unexpected.”

The 86-year-old Israeli illustrator said that tackling his experience with the Holocaust in an animated movie “full of colors, with some humor in it,” was an original way to tell his story that happened in such a dark era.

Born in Belgium in 1954, Kichka migrated to Israel when he was 19 years old. He currently works as a professor at the Academy of Art in Jerusalem, in addition to being one of the leading comic book artists and political cartoonists in Israel.

Morocco, a Model of Coexistence

Kachka told MWN about his “short but intensive” three-day visit to Morocco, during which he visited the cities of Rabat, Tangier, and Casablanca to commemorate the memory of the Holocaust victims.“

When I was invited by the Israeli embassy to the [Holocaust] commemorations here in Rabat, Casablanca, and Tangier, I was really surprised that it is commemorated in Morocco … positively surprised,” Kachka told MWN.

Israeli comic artist Michel Kachka at the press conference


The Jewish synagogue in Casablanca, also known as Temple Beth-El, hosted the official ceremony for the screening of Kachka’s animated movie, with the presence of Morocco’s Minister of Education and the ambassadors of the US, Germany, and Poland to Morocco.“

The synagogue was full of half Jews and half Muslims … and that was a deeply touching moment to me,” the Israeli comic artist said, highlighting the hospitality, warmth, and coexistence that Moroccans displayed.

Kichka said he will go back to Israel “with one thing in mind; when am I going to come back [to Morocco]?” He explained that he has a lot more to learn about the North African country’s culture, history, and most importantly its people.

In addition, the cartoonist highlighted the “strong connection” that Jews in Israel have with Morocco, which he attributed to the efforts made by Moroccan kings in the 20th and 21st centuries, including Mohammed V, Hassan II, and Mohammed VI.

Eyal David, Deputy Chief of Mission at Isreal's Liaison Office in Rabat, speaking at the press conference


The late King Mohammed V, the grandfather of King Mohammed VI, had a crucial role in protecting the Jewish community in Morocco during World War II. The late monarch rejected the Nazi-Controlled Vichy France’s government to deport 250,000 Moroccan Jews to concentration camps in Europe.

Meanwhile, King Mohammed VI also strongly rejected holocaust denial, describing it as “one of the most tragic chapters of modern history.”

Given the deeply rooted, centuries-old ties that connect Morocco and Jewish people, Kachka is “optimistic” about what the future holds for Morocco and Israel’s diplomatic relations, notably after the opening of the official Israeli Liaison Office in Rabat two years ago.

For Kachka, “Morocco will be the bridge to other Arab and Muslim countries to try to overcome political difficulties” and normalize relations with Israel.Israel’s envoy to Morocco Alona Fisher-Kamm echoed Kachka’s remarks, saying that Morocco “can serve as a model of coexistence, not only during the dark times of the Holocaust but until now and along the history.”

Morocco and Isreal's flags

Describing Morocco as a “lighthouse of hope and light,” Kamm emphasized that people should learn about the relations between Muslims and Jews in Morocco, “which are very different than many other countries in the world.”

Teaching the Holocaust in Morocco

According to Kamm, Kachka’s book depicts the story of the relations between the second generation and the survivors of the Holocaust, who kept the atrocities that occurred in the Nazi concentration camps hidden in order to protect their children.

She told Morocco World News that the book conveys a central message, which is the “necessity” for people of all ages, backgrounds, and religions to learn about the Holocaust.

Israeli envoy to Morocco Alone Fisher-Kamm speaking at the press conference


Learning about the Holocaust is crucial “not only because it is important to know what happened in one of the darkest moments of the history of humankind, but especially to prevent and avoid those things in the future … not only to the Jews … to everybody,” she stressed.

In a heartfelt message to people worldwide, Kamm said: “We have to teach people how to live together, how to work together, how to respect each other, and how to avoid hate.”

In this respect, she highlighted the importance of teaching the history of the Holocaust in schools across the world, including in Morocco.


https://www.moroccoworldnews.com/NaN...day-in-morocco


Poppenkast. Meanwhile worden Palestijnen de strop om de nek steeds strakker aangetrokken.

[Revisor]

Claims Conference

Hoe een Holocaust-onderzoek zo omstreden kon raken: ‘Het blijft omgeven door vaagheid’


Beeld Suzan Hijink

Het schokkende Holocaust-onderzoek van vorige week is in opspraak geraakt. Nederlandse onderzoekers hebben vragen. De Amerikanen achter de peiling denken dat Nederland het beest niet in de bek durft te kijken.

Rianne Oosterom 2 februari 2023, 01:00

Carly Cooperman wil het gezegd hebben. Haar bedrijf, marketingbureau Schoen Cooperman Research, heeft al zéven keer een enquête uitgevoerd naar kennis over de Holocaust en: “We hebben er nog nooit kritiek op gehad of tegenstand in ervaren. We zijn compleet transparant in hoe we de data analyseren.”

Ze reageert op de twijfels die er in Nederland zijn gerezen over het onderzoek dat het Amerikaanse bureau hier uitvoerde. Vorige week woensdag werd het naar buiten gebracht. De belangrijkste conclusie: 6 procent van de veertigminners denkt dat de Holocaust een mythe is en 17 procent denkt dat het aantal vermoorde Joden ‘sterk overdreven’ wordt.

Politici reageerden geschokt

Een kwart van de jongvolwassenen ontkent de Holocaust of zwakt die af, werd de boodschap die de wereld in werd gezonden en een bommetje liet ontploffen. “We hebben als samenleving veel werk te doen. En snel ook”, schreef minister van justitie Dilan Yesilgöz op Twitter. Ook andere politici reageerden geschokt.

Het bedrijf van Cooperman werd ingeschakeld door Claims Conference, een Joodse NGO met een solide reputatie. De organisatie bestaat sinds de jaren vijftig en betaalt herstelbetalingen aan Joodse oorlogsslachtoffers. Ze zijn de grootste financier van Holocaust-onderwijs wereldwijd en maken zich zorgen over de staat hiervan.

Veel media waren aanvankelijk voorzichtig met de peiling, omdat er een strikt embargo op zat en het Anne-Frank-debacle nog vers in het geheugen van velen ligt. Voor het verschijnen mochten enkel bronnen binnen de Claims Conference geraadpleegd worden. NOS besloot om die reden te wachten met een nieuwsbericht en eerst rond te bellen.

Historicus Kees Ribbens had direct kritiek

Deze krant heeft het onderzoek na intern beraad van tevoren wél voorgelegd aan twee deskundigen en hun reactie meegenomen. In Trouw bekeek historicus Kees Ribbens de resultaten met ‘enige verbazing’. Hij had ook direct kritiek: in de enquête krijgen respondenten veelal vragen over losstaande feiten over de Holocaust. Maar het gaat bij kennis over het verleden ook om ‘hoe zij die feiten in samenhang zien’.

Op Twitter en in diverse kranten zei hoogleraar statistiek Casper Albers later dat er te veel onduidelijkheid bestond over de methode van het onderzoek om te beoordelen of de resultaten valide en representatief zijn. Hij zag een aantal ‘red flags’ die mogelijke representativiteit zouden verhinderen, zoals de oververtegenwoordiging van studenten.

Trouw heeft de afgelopen anderhalve week bijna dagelijks contact gehad met de Claims Conference om aanvullende vragen over de representativiteit van het onderzoek beantwoord te krijgen. Die organisatie is samen met Schoen Cooperman Research verbolgen over de Nederlandse kritiek op het onderzoek.

Vragen worden gelabeld als wegkijken van de heftige conclusies

In vele mails en statements labelen ze de kritiek en aanvullende vragen van journalisten als een vorm van wegkijken van de heftige conclusies, waar het debat écht over zou moeten gaan. De Claims Conference vertrouwt Schoen Cooperman Research volledig. Albers noemen ze ‘een zeer luide tegenstander’ die ‘onjuistheden’ zou verspreiden.

“Is het echt zo moeilijk te geloven, als zowel Holocaust-ontkenning, -afzwakking en antisemitisme wereldwijd toenemen, dat een enquête in Nederland die trend bevestigt?”, vraagt directeur Greg Schneider van de Claims Conference zich af. Dat Albers ‘onterecht’ zegt dat het onderzoek niet representatief is, ‘illustreert de resultaten alleen maar’.

Albers zegt in een reactie dat elke Holocaust-ontkenner er een te veel is en dat zijn opmerkingen pur sang gaan over de methodologie achter het onderzoek. Dat er een stijgende trend is in het aantal Holocaust-ontkenners wil hij ook best geloven maar hij vindt dat die conclusie ‘niet uit dit onderzoek te halen valt’. Hij betreurt het dat hij zo persoonlijk wordt aangevallen.

‘Niet zo fijn’ noemt historicus Ribbens de reactie van de Amerikanen. “Het gaat hier natuurlijk om moeilijke thematiek die gevoelig ligt, en elke Holocaust-ontkenner is er een te veel. Maar je kunt niet alles met de mantel der liefde bedekken. Kritische vragen moeten mogelijk zijn zonder gelijk als onderdeel van het probleem te worden gezien.”

Vergrootglas na het Anne-Frank-debacle

Dat dit onderzoek onder een vergrootglas kwam te liggen, is volgens hem niet verwonderlijk vanwege “het gedoe rond het coldcaseteam en hun boek over wie Anne Frank heeft verraden.” Het onderzoek, dat een Joodse notaris als schuldige aanwees, werd achteraf door deskundigen compleet onderuit gehaald.

Voorafgaand aan de publicatie van het boek moesten media in ruil voor inzage een strikte embargo-overeenkomst tekenen. Die maakte het onmogelijk om voor publicatie kenners te bellen, waardoor het coldcaseteam her en der alle ruimte kreeg zonder tegengeluid. Des te zuurder was het dat historici er later vele gaten in bleken te kunnen schieten.

Wat volgens Ribbens ook meespeelt is het idee dat antisemitisme veelal beschouwd wordt als ‘on-Nederlands fenomeen’. “De meesten zullen niet ontkennen dat het voorkomt in Nederland – iedereen kent de spreekkoren tijdens voetbalwedstrijden – maar dat het zulke serieuze vormen zou aannemen, dat doet wel schrikken.”

Hoe heeft een Amerikaans bureau de Nederlandse data verzameld?

En dus is volledige transparantie over de methodologie noodzakelijk, zegt hij, om de problemen zo precies mogelijk te kunnen situeren en aan te pakken. Want de hamvraag is: hoe heeft een enorm Amerikaans bureau nou precies de Nederlandse data verzameld? Ook Asher van der Schelde, onderzoeker bij het Nederlandse onderzoeksbureau I&O Research, wil dát graag weten.

Volgens Cooperman doet haar bedrijf al 45 jaar onderzoek naar antisemitisme. De in Nederland gebruikte vragenlijst is dan ook eerder gebruikt en zorgvuldig samengesteld, aldus de CEO. In samenwerking met het Joods Cultureel Kwartier zijn er nog wat aanpassingen gedaan, waaronder het toevoegen van een vraag over politiek en antisemitisme.

In totaal deden 2000 respondenten mee, waarvan zo’n 800 onder de veertig. Onderzoekers namen 700 interviews af door random (willekeurig) vaste telefoonlijnen in Nederland te bellen, 650 interviews gingen via de mobiele telefoon en nog eens 650 mensen vulden online de lijst met 92 vragen in.

Cooperman laat weten dat er is gekeken naar goede geografische spreiding en naar representatieve verhoudingen qua gender en religie. Naar etniciteit of herkomst werd niet gevraagd. Dat is volgens haar ook ongebruikelijk bij dit soort polls. Door random nummers te bellen, ontstaat er namelijk al een diverse groep.

[Revisor]

Wie hing er aan andere kant van de lijn?

De vraag wie de enquêtes precies afnam, blijft echter onbeantwoord. Schoen Cooperman werkte samen met vier Europese bedrijven die gezamenlijk een representatief panel hebben samengesteld dat in het Nederlands is geïnterviewd, aldus Cooperman. Om welke bedrijven het gaat, wil ze in het eerste gesprek niet zeggen, ze moet nagaan of dat mag.

Na drie dagen laat ze weten dat de belangrijkste Europese partner in het onderzoek, ‘gezien de ongelukkige mate van politisering waarvan nu sprake is’, niet wil dat hun naam bekend wordt. “We begrijpen hun bezorgdheid volledig”, mailt de CEO, “omdat er meer neiging lijkt te zijn om antwoorden te debunken dan de noodzaak van Holocaust-educatie te belichten.”

Dat de onduidelijkheid over wie de data heeft verzameld blijft bestaan, zorgt er volgens Asher van der Schelde van I&O voor dat het onderzoek ‘omgeven blijft door vaagheid’. “Om de betrouwbaarheid te wegen, moeten ze duidelijker maken hoe de steekproef is opgebouwd en wie de dataverzameling heeft uitgevoerd.” Het samenwerken met vele verschillende bureaus noemt hij ‘vreemd en ongebruikelijk, ook omdat niet duidelijk wordt welke bureaus dit betreft.’

‘Hele rare manier om een panel samen te stellen’

Schoen Cooperman verklaart echter dat ze vanwege de grootte van de steekproef geen gebruik wilden maken van een al bestaand panel met Nederlanders. Door een eigen panel samen te stellen, is volgens hen de steekproef breder en representatiever geworden en zou een ‘potentiële bias’ voorkomen zijn. Maar volgens statistiekhoogleraar Albers is dit gewoon een ‘hele rare manier om een panel samen te stellen’.

Schoen en Cooperman zijn overigens niet de minsten. Douglas Schoen heeft zeventien boeken geschreven, studeerde aan Harvard en Oxford en heeft inmiddels voor 15 staatshoofden gewerkt. Carly Cooperman, zijn partner bij het bedrijf, werkte eerder voor de New Yorkse burgemeester Mike Bloomberg. Ze deed peilingen in het licht van zijn presidentiële campagne, en ontwikkelde zijn mediastrategie.

Op de website van Schoen Cooperman staat dat het bedrijf ‘elke klant een win verzekert’. Zit dat objectief onderzoek niet in de weg? Cooperman: “De website moet je zien als een marketing sales pitch. De ene keer betekent een win dat we iemand gekozen krijgen, de andere keer geven we inzicht in wie klanten zijn en bij de Claims Conference gaat het om inzicht krijgen in kennis over Holocaust-bewustzijn in een specifiek land.”

De Claims Conference wil niet zeggen wat voor bedrag ze voor het onderzoek betaalden, alleen dat zo’n onderzoek slechts een klein deel van hun begroting beslaat. Wel zeggen ze dat Schoen Cooperman het ‘voor de kostprijs’ heeft gedaan omdat ze veel belang hechten aan het onderwerp.

‘Dit is niet vaag, dit is 100 procent onwetenschappelijk’

Er zijn, los van het gebrek aan transparantie over wie de steekproef uitvoerde, nog een aantal punten waarop de methodologische schoen blijft wringen. Om op basis van een peiling conclusies te trekken over de gehele Nederlandse bevolking, moet de steekproef namelijk een goede afspiegeling zijn van de bevolkingssamenstelling.
Bijvoorbeeld in opleidingsniveau. Uit de enquête blijkt dat 34 procent van de veertigminners ‘ja’ heeft ingevuld op de in het Nederlandse gestelde vraag of ze op dit moment zijn ingeschreven op de universiteit. Dat percentage ligt onder de totale bevolking veel en veel lager, rond de paar procent. Studenten zijn dus ‘oververtegenwoordigd’, aldus Albers.

Maar dat valt volgens Carly Cooperman mee. Ze denkt dat onder universiteit een ‘brede paraplu’ aan hogere opleidingen valt omdat de categorie door respondenten ‘vrij geïnterpreteerd’ is, maar dat vindt Albers onwaarschijnlijk. Wellicht wreekt zich hier een cultuurverschil, in de VS wordt veel meer hoger onderwijs ‘university’ genoemd. Overigens blijft ook als andere vormen van hoger onderwijs in Nederland worden meegenomen, de categorie studenten fors oververtegenwoordigd.

Voor betrouwbaar onderzoek moet je de redenen achter non-respons weten

Een tweede punt is de non-respons, waarover onduidelijkheid blijft bestaan. Wie lukraak vaste lijnen en mobiele nummers belt met een forse vragenlijst, krijgt waarschijnlijk vaak nul op rekest – wat non-respons heet. Voor betrouwbaar onderzoek moet je de redenen achter de non-respons weten, want het kan om tijdgebrek gaan maar er kan ook meer aan de hand zijn.

Voor de telefonische interviews heeft Schoen Cooperman geen responscijfers beschikbaar op dit moment. De responsratio bij de online interviews was 60 procent en bij de telefonische interviews is dat ‘lager’, zeggen ze wel. Maar ze zijn er zeker van dat de validiteit van de onderzoeksresultaten niet onderuit haalt.

Albers zegt: “Dit is niet vaag, dit is 100 procent onwetenschappelijk. Als je zeker weet wat je uitkomsten zijn, hoef je het hele onderzoek niet te doen. Elke keer als ze iets proberen uit te leggen maken ze de problemen van dit onderzoek nog groter…” is zijn oordeel na het bestuderen van alle antwoorden die Schoen Cooperman Trouw gaf.

Creatief optellen

Ten slotte hekelt Albers nog het ‘creatief optellen’ van de 6 procent veertigminners dat de Holocaust een ‘mythe’ noemt en de 17 procent die vindt dat ‘het aantal mensen dat is omgekomen sterk overdreven is’ tot de conclusie dat 23 procent van Generatie Z en de millennials ‘de Holocaust ontkent of verdraait’.

Vanwege dat woordje ‘of’, klopt het, vindt Cooperman. Vraag 42, waar de antwoorden uit voortkomen, is daarbij gebaseerd op een internationale definitie van Holocaustontkenning en -vervorming, door de Anti-Defamation League, de bekendste organisatie die antisemitisme bestrijdt, voert ze aan.

“Het gaat hier om zulke andere dingen”, zegt ook Van der Schelde van I&O. “Ik zou dit zelf niet gedaan hebben.” Albers vindt dit ‘op één hoop gooien’ vooral problematisch omdat je bij de mensen die zeggen dat het aantal vermoorde Joden overdreven is, niet weet of dat uit gebrek aan kennis is, of een bewuste verdraaiing van de historische feiten.

Van der Schelde concludeert: “Het blijft zo dat het zou kunnen dat de uitkomsten kloppen, maar dat kan op basis van dit onderzoek nu niet worden gezegd. En dat is erg spijtig, zeker voor een belangrijk en gevoelig onderwerp als dit.” Albers pleit voor een Nederlands onderzoek. “Voor een relatief klein bedrag weet de overheid binnen een maand of twee hoe het zit.”

Historicus Ribbens heeft het nog eens overdacht, allemaal. “Het is op een vervelende manier ironisch: er is een situatie ontstaan waarin het onderzoeksbureau transparantie niet meer aandurft uit angst voor verder ‘politiseren’. Maar daardoor geven ze juist zuurstof aan twijfels over het onderzoek.”


https://www.trouw.nl/verdieping/hoe-...heid~b6055d8d/

[Revisor]

Commentaar Holocaust-onderzoek

Goed onderzoek naar hedendaags antisemitisme zou zeer welkom zijn

3 februari 2023

Het was nogal een schokkende bevinding: van de Nederlandse jongvolwassenen zou 17 procent twijfelen aan de ernst van de Holocaust en 6 procent de jodenvervolging tijdens de Tweede Wereldoorlog zelfs een ‘mythe’ noemen. Flink meer dan in andere westerse landen, volgens het Amerikaanse bureau Schoen Cooperman Research, dat dit in opdracht van de Joodse belangenorganisatie Claims Conference onderzocht.

Dat antisemitisme en holocaustontkenning ernstige problemen zijn, staat buiten kijf. Wie de afgelopen tijd het publieke debat volgde, zal bovendien vrezen dat het groeiende problemen zijn.

Beladen problemen ook nog. In discussies over het onderwerp klinken vooringenomen politieke standpunten al snel volop mee. Is het antisemitisch om de vergelijking met Israël te trekken, als het gesprek eigenlijk over het regime van Iran ging - zoals onlangs in een talkshow gebeurde? Zijn de grootste aanjagers van antisemitisme te zoeken in radicaal-rechtse of juist in islamitische hoek?

Weggezakte historische kennis

Om dit lastig navigeerbare vaarwater in kaart te brengen is goed onderzoek naar de aard en omvang van hedendaags antisemitisme zeer welkom. Maar of het onderzoek van vorige week in dat opzicht een aanvulling is, daarover rezen al snel twijfels.

Bijvoorbeeld over de vragen waarop de heftige conclusies gebaseerd waren: maten die inderdaad kwaadaardige twijfel aan de Holocaust? Of vooral weggezakte historische kennis erover bij de respondenten? Dat zijn twee verschillende dingen, maar die leken op één hoop gegooid.

En hoeveel mensen bereik je met telefonisch onderzoek, hoe representatief zijn die voor de bevolking? Bij deugdelijk, controleerbaar onderzoek horen de data hierover openbaar te zijn, maar hier waren ze geheim, en bleven ze geheim, ondanks herhaalde verzoeken om nadere toelichting.

Heilige plicht

Claims Conference reageerde gepikeerd op zulke vragen. Die zouden alleen maar het gelijk van het onderzoek bewijzen: kennelijk kijken journalisten liever weg van de schokkende conclusies, om zich druk te maken over zoiets pietluttigs als de precieze methodologie.

Het is natuurlijk omgekeerd: wie zich in het publieke debat over antisemitisme mengt, op diegene rust de heilige plicht om dat zo zorgvuldig mogelijk te doen, en niet nog meer ruis te introduceren met cijfers zonder heldere onderbouwing.

Misschien is het verleidelijk om te denken: er zal best wat aan het onderzoek mankeren, maar het geeft wel aan dat er íets aan de hand is. Maar dat legt de lat te laag voor zo’’n serieus onderwerp. Want wat er precíes aan de hand is, daarover zijn we uiteindelijk niet veel wijzer geworden.

Het commentaar is de mening van Trouw, verwoord door leden van de hoofdredactie en senior redacteuren.


https://www.trouw.nl/opinie/goed-ond...zijn~b6e95f46/

[Revisor]

Brief van de hoofdredacteur`Cees van der Laan

Terugblik op de publicatie van een omstreden onderzoek over de Holocaust

4 februari 2023

Met de kennis van nu, zegt Trouw-redacteur Rianne Oosterom, hadden we niet moeten publiceren over het antisemitisme-onderzoek van de Joodse belangenorganisatie Claims Conference, uitgevoerd door het Amerikaanse bureau Cooperman Research. Ze zegt het met een diepe zucht en met de nodige twijfels. Die had ze al en die heeft ze nog steeds.

Die twijfels én haar kritische blik, zeker als het gaat om enquêtes – er waaiden hier en daar ‘rode vlaggen’, zegt ze zelf – motiveerden haar om alles uit de kast te trekken om de uitkomsten van dit onderzoek te wegen, vragen te stellen aan het bureau en voor te leggen aan externe deskundigen.

Strikt embargo

Ze sprak met collega’s over haar twijfels. In weerwil van het nogal strikte embargo op publicatie, waardoor je geen externe deskundigen kon raadplegen voor wederhoor, besloot ze contact op te nemen met het Niod Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies. Niod-onderzoeker Kees Ribbens had ook twijfels: de cijfers hadden beter uitgeplozen moeten worden, maar de resultaten waren serieus. Docent en onderzoeker Marc van Berkel, die eerder onderzoek deed naar kennis over de Tweede Wereldoorlog onder jongeren, noemde de resultaten ‘geloofwaardig’ .

Op woensdag 25 januari verscheen haar artikel. ‘Kwart van de jonge volwassenen twijfelt aan de Holocaust’, stond er tussen aanhalingstekens boven. “Een klein deel (6 procent) denkt dat de Holocaust een mythe is en 17 procent vindt het aantal Joden dat vermoord is ‘sterk overdreven’”, begon Oosterom. Ze beschreef de resultaten en liet Ribbens en Van Berkel in het artikel reageren.

Toch stond het niet op de voorpagina, maar op pagina 3. De chef nieuws kende Oosteroms twijfels en bovendien besloot Duitsland toch tanks aan Oekraïne te leveren. Net iets belangrijker op dat moment, vond de chef.

Veel publiciteit en kritiek

Er volgde veel publiciteit op het onderzoek. Justitieminister Dilan Yesilgöz reageerde geschokt. Toch was er ook gelijk kritiek. Van Niod-onderzoeker Ribbens, maar ook van hoogleraar statistiek Casper Albers, die twijfels had over de methodologie achter het onderzoek en de onderbouwing van de conclusies. Oosterom besloot een tweede artikel over dit onderzoek te schrijven, dat donderdag 2 februari in de Verdieping verscheen. De kop luidde: ‘Hoe een Holocaust-onderzoek zo omstreden kon raken’.

De redactie is zich zeer bewust van de kwetsbaarheden en valkuilen van enquêtes en peilingen. Er zijn redacteuren die zich expert op dit terrein kunnen noemen. Een tijdje terug lieten we een statisticus een lezing geven over de gevaren van zulke onderzoeken. We laten soms zelf ook enquêtes uitvoeren, waarbij uiteraard gekeken wordt naar methodologie en de onderbouwing van de conclusies. Er zijn in Nederland diverse bureaus met een geduchte reputatie op dit terrein, zoals I&O Research, waarmee wij samenwerken.

Ondanks de gerezen twijfels werden het onderzoeksbureau en de resultaten serieus genomen. Het commentaar van gisteren liet er echter geen spaan van heel. “Wie zich in het publieke debat over antisemitisme mengt, op diegene rust de heilige plicht om dat zo zorgvuldig mogelijk te doen, en niet nog meer ruis te introduceren met cijfers zonder heldere onderbouwing.”

Zoals gezegd denkt Rianne Oosterom achteraf dat ze het eerste nieuwsbericht niet had moeten publiceren. Uiteindelijk schreven we er vier artikelen over, inclusief dit stukje. Te veel of overbodig? Het onderwerp op zich, antisemitisme, is belangrijk genoeg om erover te schrijven, maar we willen u ook inzicht bieden in hoe een redactie werkt en daarover verantwoording afleggen.

Trouw-hoofdredacteur Cees van der Laan schrijft wekelijks over de discussies op de redactie en de keuzes van de krant.

https://www.trouw.nl/opinie/terugbli...aust~bb6d1bf0/

[Revisor]

Wat mij opviel met dit onderzoek:

Dit is geen unieke gebeurtenis.

Uit ervaring weet ik dat onderzoeken naar antisemitisme regelmatig gemanipuleerd worden, vooral als er Marokkanen en/of moslims expliciet bij betrokken worden. Dat wordt dan wekenlang door de media uitgemolken.

Deze keer gaat het over Nederlandse jongeren. Dan zijn de kranten ineens wel kritisch naar de statistieken toe en worden er gerenomeerde statistici erbij gehaald om het te bekritiseren.

[Revisor]

Bagatellisering

Antisemitisme op scholen is toegenomen. Oorzaken: voetbal en Israëlisch-Palestijns conflict

De Lasloods op het NDSM terrein in Amsterdam. In de loods is street art museum Straat gevestigd. De Braziliaanse streetartist Eduardo Kobra heeft een monumentaal portret van Anne Frank gemaakt op de gevel. Beeld ANP

Bagatellisering van de Holocaust komt voor op scholen. Voetbal en Israël zijn vaak de bron van grievende antisemitische uitspraken. Dit concludeert de Anne Frank Stichting.

Laura van Baars 8 februari 2023, 01:00

Antisemitisme in het voortgezet onderwijs is in 2022 iets toegenomen ten opzichte van 2013. 42 procent van de docenten was afgelopen jaar een of meerdere keren getuige van een grievende antisemitische opmerking of voorval, blijkt uit onderzoek van bureau Panteia in opdracht van de Anne Frank Stichting. In 2013 was dat 35 procent. Meestal wordt gescholden met ‘Joden’ in verband met een voetbalwedstrijd. Op scholen met veel Marokkaans- en Turks-Nederlandse leerlingen hangt antisemitisme in toenemende mate samen met het Israëlisch-Palestijnse conflict.

Het onderzoek van de Anne Frank Stichting is vanwege de coronapandemie twee jaar uitgesteld en komt nu – per toeval – op een opmerkelijk moment. Twee weken geleden baarde een omstreden onderzoek van de Amerikaanse Claims Conference nog opzien. Dat stelde dat een kwart van de Nederlandse jongeren tussen de 18 en 40 jaar vindt dat de Holocaust sterk overdreven wordt (17 procent) of een mythe is (6 procent). Op de onderzoeksmethode ontstond kritiek, die de Claims Conference niet kon of wilde weerleggen.

De Anne Frank Stichting wijst erop dat de resultaten van de twee onderzoeken lastig met elkaar vergeleken kunnen worden: “Het onderzoek van Claims Conference keek naar kennis en opinies over de Holocaust onder Nederlanders. Ons onderzoek kijkt naar antisemitische incidenten in het voortgezet onderwijs”, zegt een woordvoerder. “Dat betekent dat er naar verschillende zaken is gekeken binnen een verschillende onderzoeksgroep. Wij zien in ons onderzoek wel een echo van het signaal van de Claims Conference. De trend is al langere tijd duidelijk: kennis en bewustwording van de Holocaust nemen af.”

Het gaat steeds om verbaal geweld

Wat betreft het bagatelliseren van de Holocaust stelt 12 procent van de docenten dit een of enkele keren per jaar waar te nemen, 2 procent maandelijks. Op een schaal van 1 tot 10 beoordelen de docenten de ernst van de incidenten met een 4,1. Het gaat steeds om verbaal geweld; van bedreiging of vernieling wordt vrijwel geen melding gemaakt.

De Anne Frank Stichting liet ook onderzoeken hoe vaak grievende opmerkingen gemaakt worden over de islam en de lhbti+-gemeenschap. Die percentages zijn veel hoger, respectievelijk 65 en 82 procent. Anders dan van Joden, nemen de beledigingen van deze groepen wel iets af sinds 2013.

Antisemitische opmerkingen worden in de helft van de gevallen gemaakt door (vooral) jongens met een westerse achtergrond. De opmerkingen van deze daders hangen vaak samen met voetbal. De opmerkingen die samenhangen met het Israëlisch-Palestijns conflict, komen vaker van jongens van vooral Marokkaans-Nederlandse afkomst. Zij zijn met 20 procent onder de daders oververtegenwoordigd. 29 procent van de docenten ziet dat antisemitisme op school is te herleiden op het Midden-Oosten, dat was in 2013 nog 20 procent.

De beledigingen hebben bijna altijd betrekking op de ‘groep’ Joden. Het aantal individuen dat zei emotionele schade te hebben opgelopen door antisemitisme daalde sinds 2013 van 23 naar 13 procent.

Complotdenkers weinig invloed

De Anne Frank Stichting is zich er naar eigen zeggen van bewust dat geopolitieke ontwikkelingen van invloed zijn op vreemdelingenhaat. Wat daarom positief verrast, aldus de onderzoekers, is dat de coronapandemie (die door sommige complotdenkers antisemitisch werd geduid) op middelbare scholen nauwelijks tot anti-Joodse geluiden heeft geleid.

Het onderzoek van de Anne Frank Stichting en onderzoeksbureau Panteia is een vervolg op het onderzoek uit 2013. Daarnaast is het deels een herhaling van het onderzoek uit 2004 van Research voor Beleid naar agressie en geweld in het onderwijs. De docenten zijn online bevraagd. In totaal hebben 432 respondenten de enquête ingevuld. Dit is fiks minder dan de 937 docenten die de enquête in 2012 invulden. Desondanks acht Panteia de gewogen respons groot genoeg om een representatieve uitspraken te kunnen doen.


https://www.trouw.nl/binnenland/anti...lict~b4f56e3a/

[Revisor]

Leraar krijg steeds vaker te maken met Jodenhaat in de klas, foto ter illustratie. © ANP

Onderzoek: Leraar ziet steeds vaker Jodenhaat in de klas

Bijna de helft van de docenten in het voortgezet onderwijs was het afgelopen jaar getuige van antisemitische voorvallen in de klas. Dit blijkt uit een rapport van onderzoeksbureau Panteia, dat hiernaar in opdracht van de Anne Frank Stichting onderzoek deed. Meestal betreft het scheldpartijen en ongerichte beledigingen, vertelt 42 procent van de leraren op de middelbare school.

Edwin van der Aa 08-02-23, 11:32

Vergelijkbaar onderzoek is ook tien jaar geleden uitgevoerd. In 2013 maakte nog 35 procent van de docenten één of meer uitingen van Jodenhaat in de klas mee. ,,Antisemitisme is, net als in de samenleving, in de klas een hardnekkig probleem”, constateert de Stichting.

Voetbal is de meest voorkomende context waarin leerlingen Joden als groep beledigen. Meer dan een derde van alle docenten noemde in het onderzoek deze samenhang. Voetbal-gerelateerd antisemitisme bestaat al decennialang en kent zijn oorsprong in rivaliteit tussen fanschares van verschillende voetbalclubs.

Antisemitische opmerkingen doen zich ook voor als gevolg van het Midden-Oostenconflict, het conflict tussen Israël en de Palestijnen. Ook dit is een al langer bekend en terugkerend verschijnsel. Een derde van de leraren rapporteert beledigingen van Joden in deze context. Het bagatelliseren of ontkennen van de Holocaust komt verder regelmatig voor (14 procent).

De uitkomsten van het onderzoek laten zien dat tegengaan van antisemitisme in het voortgezet onderwijs hard nodig blijft
Algemeen directeur Ronald Leopold van de Anne Frank Stichting

Vooral vmbo’ers

De voorvallen komen voor op alle onderwijsniveaus, maar vooral op het vmbo. De meerderheid van de daders is westers en mannelijk. ,,Tegelijkertijd is er, gelet op de onderwijspopulatie, een relatieve oververtegenwoordiging van leerlingen met een Nederlands-Marokkaanse achtergrond. Vooral als het gaat om Midden-Oosten-gerelateerd antisemitisme. Dit aandeel is ten opzichte van het onderzoek uit 2013 gestegen”, aldus de onderzoekers.

,,De uitkomsten van het onderzoek laten zien dat tegengaan van antisemitisme in het voortgezet onderwijs hard nodig blijft”, zegt algemeen directeur Ronald Leopold van de Anne Frank Stichting. ,,Daarbij moeten succesvolle aanpakken worden gecontinueerd en uitgebreid, zoals educatie over de Holocaust en educatie over vooroordelen die aan antisemitisme en andere vormen van discriminatie ten grondslag liggen.”


https://www.ad.nl/binnenland/onderzo...klas~a3324d98/

[Revisor]

Der joker / ewige Marokkaner wordt van stal gehaald om de zaak te redden.