.
De Dam staat vol voor abortus: ‘Waarom kunnen daar een paar oude witte mannen voor de meerderheid beslissen?’
Bron : trouw.nl - 7 mei 2022
![]()
In Amsterdam kwamen zaterdagmiddag honderden mensen samen om hun stem te laten horen tegen de mogelijke afschaffing van het federale abortusrecht in de Verenigde Staten.
Vrouwen, en alle mensen met een baarmoeder, hebben wat te verliezen als het Amerikaanse Hooggerechtshof de anti-abortuslobby nieuw leven inblaast. Dinsdag lekte een ontwerpbesluit uit van het Hooggerechtshof dat het federale recht op abortus wil terugdraaien. ‘We staan er wéér’, schreven Roxy, Merel en Gerben daarom op hun kartonnen bord dat ze vanmiddag meenamen naar een solidariteitsdemonstratie voor abortus op de Dam. Initiatiefneemster Annemieke van Straalen roept vanaf het podium de strijd van de Dolle Mina’s voor gelijke rechten voor vrouwen in herinnering. “De strijd is kennelijk nog altijd niet gestreden.”
Het naveltruitje is vandaag het favoriete kledingstuk op de Dam. ‘Baas in eigen buik’ staat op veel naakte buiken van jonge vrouwen geschreven, of ‘My body, my choice, my voice’. Er hebben zich honderden jonge en oudere vrouwen, maar ook jongens en mannen verzameld. Sienna Roos studeerde een jaar rechten in de VS en hield daar veel Amerikaanse vriendinnen aan over: “Ik sta hier vandaag voor hen. Het kan toch niet zo zijn dat een paar door Trump aangestelde witte, mannelijke rechters over hun lichamen gaan beslissen? Dat is een nachtmerriescenario.”
‘Er is ook anticonceptie voor mannen’
Barbara Slee nam haar dochter Flo en man David Herssens mee. “Zij is feministe, dat vind ik ook zo leuk aan haar”, zegt hij over zijn vrouw. Barbara wil Flo leren dat zij over haar eigen lichaam kan beschikken. “Het is toch ongelofelijk dat in de VS oude mannen bepalen wat vrouwen met hun zwangerschap aanmoeten? Kun je je voorstellen dat dit soort uitspraken over de lichamen van mannen gedaan zouden worden?” David vindt dat mannen ook best op hun verantwoordelijkheid aangesproken mogen worden: “Er is ook anticonceptie voor mannen, zelfs een pil. Dat weten veel mannen niet.”
Roxy Jongewaard, Merel Haverman en Gerben IJntema staan er vandaag ook voor het recht op abortus voor de lhbtiq-gemeenschap. “Denk je eens in wat het betekent als een persoon die zich geen vrouw voelt, maar wel een baarmoeder heeft en zwanger wordt, geen abortus kan plegen?”, zegt Roxy. De emancipatie van non-binaire personen is juist een van de verworvenheden van de laatste jaren, vinden de drie jongeren. Merel: “Als in de VS het recht op abortus teruggedraaid kan worden, wat betekent dat dan straks voor andere vrijheden? Kunnen we dan ook ineens weer terugkeren naar de slavernij?”
Gerben heeft het afgelopen jaar al heel wat demonstraties afgelopen: “Jongeren zijn veel geëngageerder dan in het begin van deze eeuw, ze laten niet alles zomaar gebeuren. Ze lijken daarmee op de generaties van de jaren zeventig en tachtig.” En zo ziet een vrouw met ‘geboortejaar 1964' dat ook, zegt ze als ze een foto maakt van Gerbens bord met ‘We staan er wéér’: “Het is weer als toen. Ik kan het weten: ik was er bij.”
Iedereen zou moeten demonstreren
Zelfbeschikking over je zwangerschap zou voor iedereen een reden moeten zijn om te gaan demonstreren, vindt Barbara Slee: “Man of vrouw, ons leven begint er mee.” De discussie over abortus is volgens haar veel wezenlijker dan die over de keuze voor vaccinatie, een zelfbeschikkingsrecht dat de afgelopen jaren honderdduizenden mensen op de been bracht. Slee legt ook een verband met orgaandonatie: “Het is zo scheef. De doden hebben allerlei rechten over het al of niet afstaan van organen, maar een levende vrouw zou niet zelf mogen bepalen of ze haar foetus wil houden of niet?”
Of de discussie over abortus vanuit de VS zal overslaan naar Nederland, weten de demonstranten niet. Ze zijn er wel van overtuigd dat de prolife-lobby in Nederland sterk is in het parlement. Dat het ‘oude witte mannen’ zijn die over de lichamen van jonge vrouwen willen beschikken, vervult de demonstranten met ‘woede, verdriet en frustratie’, zoals Annemieke van Straalen het uitdrukt. De verhalen over activisten die voor abortusklinieken posten om vrouwen te vragen: ‘weet je het zeker?’ rieken wat hen betreft naar intimidatie.
“Maar er zijn hier onlangs juist ook goede stappen genomen”, zegt rechtenstudent Sienna Roos. “Dat de verplichte bedenktijd voor abortus is geschrapt en dat er een initiatiefwet ligt voor de abortuspil, duidt op een positieve beweging. Nederland is toch echt een ander land dan de VS. We verbinden ons vandaag vooral met activisten in alle landen waar abortus onder druk staat.”
.
Bladwijzers